Αλλάζει η ροή της πολιτικής και της ιστορίας στην Ελλάδα. Μπήκαμε σε νέα εποχή. Τώρα αρχιζει να γράφεται η καινούρια σελίδα.
Γράφεται ιστορία και είμαστε παρόντες, την ζούμε.
Οι επόμενες γενιές θα διαβάζουν, θα συζητούν για αυτήν την μαύρη περίοδο, θα κλαίνε.
Θα νοσταλγούν τη Μακεδονία σχεδόν όπως νοσταλγούμε και εμείς την Κωνσταντινούπολη, τη Βόρειο Ήπειρο, την Κύπρο.
Γιατί μπορεί η Μακεδονία να μην έγινε ακόμη αλύτρωτη πατρίδα, όμως με τη Συμφωνία των Πρεσπών εκχωρήσαμε ένα μέρος της ψυχής μας.
Θα θυμούνται, οι νεότεροι, την εθνική ζημιά που προκάλεσε η για πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα.
Οι επόμενες γενιές θα μιλάνε για εμάς.
Θα μας κρίνουν, όπως κρίνουμε και εμείς τους προγενέστερους. Θα βλέπουν τα λάθη μας για να διδαχθούν από αυτά.
Ζητάμε την επιείκεια τους.
Τους βεβαιώνουμε ότι κάναμε ότι μπορούσαμε.
Όχι όλοι μας. Αυτό είναι ψέμα και δεν το λέμε. Αλλά οι περισσότεροι το κάναμε.
Εφιάλτες πάντα υπήρχαν στην Ελλάδα. Στην παλαιότερη και τη νεότερη ιστορία. Σε όλες τις πλευρές.
Στην Αριστερά που, ούτως ή άλλως ήταν από τη γένεσή της εθνοπροδοτική. Με λίγες εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Αλλά και στη Δεξιά. Κάποιοι δεν δίστασαν μέχρι και να προδώσουν τις αρχές τους δίνοντας χείρα βοηθείας στην Αριστερά.
Παραλάβαμε από τους προκατόχους μας μια ολόκληρη Ελλάδα και παραδίδουμε στις επόμενες γενιές… μια κουτσουρεμένη Ελλάδα.
Πως το έλεγε ο Τάσσος Παπαδόπουλος; «Παρέλαβα κράτος, δε θα παραδώσω κοινότητα».
Εμείς παραλάβαμε Ελλάδα και παραδίδουμε Βόρεια Μακεδονία.
Μια Ελλάδα χωρίς την Μακεδονία της δε θα είναι ποτέ ίδια.
Ας είσαστε επιεικείς μαζί μας.
Κάναμε ότι μπορούσαμε. Συγγνώμη…
Γράφει ο Γιώργος Παντάκης
lastpoint.gr