Στα έδρανα του Ποταμιού (από αριστερά) Γρ. Ψαριανός, Γ. Αμυράς και Στ. Θεοδωράκης
Ο Στ. Θεοδωράκης είναι ο πρώτος αρχηγός κόμματος που υφίσταται τέτοια μείζονα πολιτική ήττα
Από την Κατερίνα Κανάκη
Αναδημοσίευση από: dimokratianews.gr
Για όλα υπάρχει η πρώτη φορά. Ο Σταύρος Θεοδωράκης έμελλε να είναι ο πρώτος αρχηγός κόμματος στα κοινοβουλευτικά χρονικά που κατάφερε να μπει στη Βουλή και να συστήσει Κοινοβουλευτική Ομάδα, στη συνέχεια όμως αυτή διαλύθηκε εις τα εξ ων συνετέθη, έπειτα από πολλαπλές αποχωρήσεις βουλευτών, που έφυγαν για να βρουν ένα καλύτερο και πιο ασφαλές κομματικό αύριο.
Το Ποτάμι εισήλθε στη Βουλή με 11 βουλευτές. Πρώτος αποχαιρέτησε τον Σταύρο Θεοδωράκη ο Χάρης Θεοχάρης, ακολούθησαν οι Αχμέτ Ιλχάν, Κώστας Μπαργιώτας, Κατερίνα Μάρκου και Ιάσων Φωτήλας.
Φυσικά, η αντίστροφη μέτρηση άρχισε την περασμένη εβδομάδα με την αποχώρηση του Σπύρου Δανέλλη, ενώ την τελική μαχαιριά έδωσαν οι Γιώργος Αμυράς και Γρηγόρης Ψαριανός. Κάπως έτσι ο κ. Θεοδωράκης έπεσε κάτω από το όριο των πέντε βουλευτών, που είναι ο ελάχιστoς αριθμός βoυλευτών για τη συγκρότηση Κoινoβoυλευτικής Ομάδας, μετατρεπόμενος σε «Ιφιγένεια» για να περάσει η συμφωνία Τσίπρα – Ζάεφ. Εμελλε να είναι ο πρώτος αρχηγός κόμματος που υπόκειται τέτοια μείζονα πολιτική ήττα, αν και κάποιοι στοιχημάτιζαν ότι στη θέση του θα βρισκόταν πρώτος ο Βασίλης Λεβέντης. Αποκαλυπτική είναι πάντως η προφητική ομιλία του Σταύρου Θεοδωράκη τον Φεβρουάριο του 2015.
Πρόκειται για τις πρώτες δηλώσεις του από την Ολομέλεια, που προφήτευσαν με τον πιο μοιραίο τρόπο το πραγματικά άδοξο τέλος του κόμματος. «Φίλοι και αντίπαλοι», ανέφερε ο κ. Θεοδωράκης, «βρίσκομαι σε έναν ρόλο που ποτέ δεν είχα φαντασθεί και θα προσπαθήσω και σήμερα -αλλά και όσες φορές χρειαστεί στο μέλλον- να είμαι ειλικρινής».
Προσπαθώντας να εξηγήσει τι είναι το Ποτάμι και πώς θα πολιτευτεί εφεξής, υποστήριξε πως «το Ποτάμι δεν ήρθε για να προσθέσει προβλήματα και εγωισμούς στην πολιτική ζωή. Ηρθαμε για λύσεις. Και όταν οι λύσεις έρχονται από άλλους, εμείς θα τις ψηφίζουμε. Δεν θα κολλήσουμε από την αρρώστια του παλιού συστήματος που λέει “ναι σε όλα” ή “όχι σε όλα”, ανάλογα με τα έδρανα όπου κάθεται». Το είχε το προαίσθημα…
. .
..