Την ίδια στιγμή οι «πλάτες» που βάζει το πολιτικό προσωπικό της ΕΕ στην κυβέρνηση είναι πρωτοφανείς, επιδιώκοντας κι αυτές να αλλάξουν την ατζέντα και το κλίμα. 

Όμως η οικονομία είναι εδώ και μας κοιτάζει, έξω από επιθυμίες και σκοπιμότητες. Και αυτό δεν αλλάζει.

Η μέσα σε μια μέρα, αποκλιμάκωση των spreads σε μια ρηχή και πλήρως χειραγωγούμενη δευτερογενή αγορά ομολόγων του ελληνικού δημοσίου, δεν προσφέρεται για πανηγυρισμούς και θα έπρεπε να προκαλεί θλίψη.

  • Οι εγγεγραμμένοι άνεργοι στον Οργανισμό Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού, έφτασαν τους 1.012.269 από 947.907, που ήταν τον Δεκέμβριο του 2017. 
  • Το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου αυξήθηκε μέσα στο 2018 περισσότερο από 2 δισ. ευρώ έναντι 2016. 
  • Το κόστος της μισθοδοσίας των δημοσίων υπαλλήλων αυξήθηκε κατά 2 δισ. ευρώ από το 2015 μέχρι σήμερα ακολουθώντας τη αυξητική πορεία των απασχολουμένων στο δημόσιο τομέα. 
  • Οι ιδιωτικοποιήσεις έχουν τελματώσει. 
  • Το χρηματιστήριο περνάει μια πρωτοφανή περίοδο συρρίκνωσης και απαξίωσης. 

Παρ’ όλα αυτά καλούμαστε να είμαστε ψύχραιμοι και αντικειμενικοί και να αποφεύγουμε να εκφράζουμε “νεοφιλελεύθερες απόψεις” και να μην παρασύρουμε την αντιπολίτευση σε ολισθηρό και εμμονικό δρόμο του αναλύοντας τα πάντα μέσα “από το πρίσμα των αγορών”.

Με όσους λιβάνιζαν την κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου και τώρα λιβανίζουν την κυβέρνηση Τσίπρα – Παπακώστα – Χρυσοβελώνη – Κουντουρά, δεν έχουμε τίποτα το κοινό.

Με αυτούς που κάλυπταν τα αίσχη του πρώτου εξαμήνου του 2015, που έβρισκαν και θετικά στοιχεία στην υιοθέτηση των capital controls, που καυτηρίαζαν τη θέση μας για την καταστροφική ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών του 2015 και που προέβλεπαν επενδυτική έκρηξη τον Οκτώβριο του 2016, δεν έχουμε τίποτα κοινό.

Βυθισμένοι στον οικονομικό τους αναλφαβητισμό, στη θεωρητική τους ανεπάρκεια και στην έλλειψη επαφής με την πραγματική αγορά, παρακολουθούν αποχαυνωμένοι τα τεκτενόμενα, φοβούμενοι να εκφραστούν έστω και οριακά επικριτικά.

Διότι ακόμα δεν έχει αλλάξει το παιχνίδι και σιτίζονται από το σύστημα ΣΥΡΙΖΑ.

Και θα είναι οι ίδιοι, που με το που θα επέλθει η κυβερνητικοί αλλαγή, θα θυμηθούν τότε τα προβλήματα που θα εξακολουθούν να υπάρχουν και θα κραυγάζουν για την μη επίλυση τους.

Το γεγονός πως ενώ η κυβέρνηση δηλώνει πως βρίσκεται εκτός μνημονίου, αλλά βρισκόμαστε σε καθεστώς αυστηρής εποπτείας, λησμονείται.

Το γεγονός πως η επενδυτική ανυδρία γίνεται αισθητή παντού, αποκρύβεται.

Η διόγκωση του πελατειακού κράτους, των “δομών”, των αργόσυρτων διαδικασιών, είναι αόρατες για αυτούς.

Η παροχολογία ερμηνεύεται ως δίκαιη και αναγκαία και η επιδοματολογία ως λαϊκή απαίτηση και κατάκτηση. Ομνύουν απλά στην αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης.

Είμαστε υποχρεωμένοι να μην ακολουθούμε την ανερμάτιστη συλλογιστική των ευχάριστων πολύχρωμων παπαγάλων του συριζαϊκού κλουβιού.

Η φορολογία, η γραφειοκρατία και η αναποτελεσματικότητα όχι μόνο δεν έχουν ελαττωθεί, αλλά έχουν αυξηθεί. 

Οι χρόνιες παθογένειες όχι μόνο δεν αντιμετωπίστηκαν, αλλά διογκώθηκαν.

  • Η χαμηλή παραγωγικότητα, η έλλειψη ανταγωνιστικότητας, η αναγκαστική φοροδιαφυγή για λόγους επιβίωσης και η διαφθορά ήταν και είναι παρούσες.
  • Δεν έχει εκλείψει ούτε ένας λόγος από αυτούς που μας οδήγησαν στην κρίση και ακολούθως στα προγράμματα στήριξης.

Οι καταστάσεις είναι χειρότερες από τον Ιανουάριο του 2015.

Δυστυχώς ένα νέο πρόγραμμα μπορεί να φανεί αναγκαίο. Και οι σιωπηλοί παπαγάλοι που τα βλέπουν όλα ωραία και καλά, ετοιμάζονται από τώρα να λοιδορήσουν και να ρίξουν την ευθύνη στην επόμενη κυβέρνηση.

Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου

liberal.gr

Πηγή

Share.