[ccpw id="136103"]

Παρακολουθήστε την ιστορία της “Αναπτυξιακής Τράπεζας” της αριστεράς και της προόδου… και την κακοποίηση μιας ιδέας του Γερμανού Χορστ Ράιχενμπαχ, επικεφαλής της Task Force, που μας έστειλαν οι δανειστές το 2011 (μαζί με το μνημόνιο), στην αγωνία τους βέβαια, να βρουν λύσεις για τα δανεικά τους…

Το 2011-2012, ανάμεσα σε γκρίνιες, για το… “τι ζητούν οι βάρβαροι στη μεγάλη Ελλάδα…”, ο Χορστ Ράιχενμπαχ (ανεπιθύμητος από τον ΣΥΡΙΖΑ), είχε συζητήσει και τη δυνατότητα μετεξέλιξης του Εθνικού Ταμείου Επιχειρηματικότητας και Ανάπτυξης (ΕΤΕΑΝ) σε Αναπτυξιακή Τράπεζα.

Την ιδέα την “έπιασε” ο τότε υπουργός Ανάπτυξης Νίκος Δένδιας. Και, το 2014, σε ένα συνέδριο του Economist στην Αθήνα, μίλησε (πρώτη φορά) για ένα νομοσχέδιο που θα προβλέπει ίδρυση Αναπτυξιακής Τράπεζας. Έδωσε μάλιστα το θέμα σε γνωστό έγκυρο μελετητικό Οργανισμό, να κάνει προτάσεις.

Η ιδέα λοιπόν, γεννιέται το 2012 (μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα), και “φασκιώνεται” το 2014 από την Ν.Δ. Τον ίδιο όμως χρόνο, λόγω των εκλογών του 2015, μπαίνει στο “ψυγείο” των ελληνικών οραμάτων και πεθαίνει…

Από τότε η Αναπτυξιακή Τράπεζα κυκλοφορεί ανάμεσά μας ως “φάντασμα”. Αριστερό “φάντασμα” τώρα. Που μιλάει και ξένες γλώσσες… Αμερικάνικα και ό,τι άλλο βρεθεί… Πρόκειται για ένα από τα “γκραν-γκινιολ” θέματα της οικονομίας μας…

Το Ιανουάριο του 2015 έχουμε κυβέρνηση του εθνοσωτήριου ΣΥΡΙΖΑ με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ. Παρά τη “σύγκλιση” των ΑΝΕΛ και με τους Γερμανούς, τον Απρίλιο του 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ κρίνει περιττό για την οικονομία και τον Χορστ Ράιχενμπαχ και την “κουτόφραγκη” Task Force της Κομισιόν. Και με βοήθεια του Γιούνκερ ζητάει την “απόλυση” του Γερμανού και τη διάλυση των ξενόφερτων… από την Ευρώπη.

Δεν πετιέται όμως και η σκέψη, Χορστ Ράιχενμπαχ, για την Αναπτυξιακή Τράπεζα. Ούτε τα σχέδια Δένδια πετιούνται. Κρατική Τράπεζα σου λέει… Και Αναπτυξιακή μάλιστα… Σκέψου παιχνίδι και αριστερό βόλεμα με Καρανίκες που θα γίνει…

Με την έναρξη της Βαρουφακειάδας…, κάπου τον Ιούνιο του 2015, γίνεται η πρώτη “υποκλοπή” της ιδέας και ξεκινούν συζητήσεις για την Αναπτυξιακή Τράπεζα. Αλλά σε “στυλ ΣΥΡΙΖΑ”. Έχει σημασία αυτό…

Ποιος είδε όμως τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε, από τους Πασόκους του ΣΥΡΙΖΑ για τον έλεγχο και το κουμάντο στη νέα κρατική Τράπεζα. Πρώτος, υποψήφιος Διοικητής (μόνο στα λόγια…), ο σύντροφος καθηγητής Γιάννης Μηλιός (που του είχαν τάξει και θέση Επιτρόπου στην Ε.Ε αλλά τον προσπέρασε… ο Αβραμόπουλος).

Κατά τα άλλα σκοτωμός ανάμεσα στους Συριζαίους και τους Πασόκους. Θύμα η Αναπτυξιακή Τράπεζα. Στα τσακίδια η πρώτη σωτηρία των μικρομεσαίων…

Το δεύτερο “πατρόν” της Αναπτυξιακής Τράπεζας, το “κόβει” ο αντιπρόεδρος Γιάννης Δραγασάκης, αλλά δεν το “ράβει”… ως κομισάριος και Ανάπτυξης ο Γιώργος Σταθάκης, μέχρι που μετατίθεται στο Ενέργειας. Στο Οικονομίας και Ανάπτυξης διορίζεται ο ελληνοαμερικανός σύντροφος Δημήτρης Παπαδημητρίου.

Έτσι, το τρίτο “πατρόν” για την Αναπτυξιακή Τράπεζα “κόβεται” στις ανάγκες των δήθεν εκατοντάδων χιλιάδων Αμερικανών και Ελληνοαμερικανών επενδυτών… που θα μας έφερνε ο κομισάριος Παπαδημητρίου, μετά τον Νοέμβριο του 2016 που αντικατέστησε την πρώτη κομισάρια βιομηχανίας, Θεοδώρα Τζάκρη.

Το 2017 “πλασάρεται” το “μοντελάκι ΣΥΡΙΖΑ” για την Αναπτυξιακή Τράπεζα, από τον σύντροφο Παπαδημητρίου. Την Τράπεζα όμως την πρόλαβαν τα κουτσομπολιά… για τις επιδοτήσεις του ενοικίου του συντρόφου… και η απόλυσή του, τον Φεβρουάριο του 2018, δια της μεθόδου της παραιτήσεως… Το “φάντασμα” της Αναπτυξιακής Τράπεζας χάνεται μέσα στο σκοτάδι… της ανάπτυξης.

Το υπόλοιπο 2018 την Αναπτυξιακή Τράπεζα την βλέπαμε μόνο σε “φλιτζάνι του καφέ” μαζί με την κάθοδο… επενδυτών, από όλο τον ντουνιά, τώρα που η Ελλάδα βγήκε από τα μνημόνια.

Ώσπου αίφνης…, προχθές το βράδυ στη Βουλή, ο αντιπρόεδρος Γιάννης Δραγασάκης, οραματίζεται… (μόνος του…) την Αναπτυξιακή Τράπεζα να περιφέρεται… και να αναζητά “κουστούμι”. Ο ίδιος ο Δραγασάκης, υποσχέθηκε πως θα το “κόψει και θα το ράψει” και θα το φέρει στη Βουλή μετά τις Πρέσπες…

Να λοιπόν που το “φάντασμα” της Αναπτυξιακής Τράπεζας ζει… και πάλι ανάμεσά μας.

Για να “αναστηθεί” όμως επί ΣΥΡΙΖΑ (σαν κανονική Τράπεζα) δεν προλαβαίνει ούτε με θαύμα… Γι’ αυτό και θα επιστρέψει στο “νεκροταφείο” των άλλων, οι οποίοι ασφαλώς και δεν θα βρουν λόγους να το θάψουν… Το τέλος μόνο ένας Χίτσκοκ μπορεί να το γράψει…

Του Γιώργου Κράλογλου
capital.gr

Πηγή