Αρα είναι ακριβέστερο να πούμε ότι φοβάται τις εκλογές επειδή δεν θέλει να τις χάσει. Ανθρώπινο, πολύ ανθρώπινο.
Σαν το παιδί που προτιμά να μην παραδεχθεί ότι πονάει γιατί φοβάται τον γιατρό και σιχαίνεται τα χάπια.
Δεν θα τον πείραζε αν δεν θα γίνουν ποτέ. Ούτε ο Κάστρο έκανε εκλογές και πέθανε δοξασμένος στα βαθιά γεράματα.
Εξάλλου, στον ιδεολογικό του χώρο τα πραξικοπήματα βαφτίζονται επαναστάσεις και οι πλειοψηφίες δεν μετρούν.
Μην τρομάζετε. Δεν εννοώ τίποτε κακό, ή τουλάχιστον πολύ κακό.
Προσπαθώ να μπω στο μυαλό ενός κομμουνιστή όπως ο Τσίπρας, ο οποίος, ενώ δεν πιστεύει στις αξίες της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, έγινε κοινοβουλευτικός πρωθυπουργός και τώρα η ίδια αυτή δημοκρατία θέλει να του αφαιρέσει τα προνόμια που του έδωσε.
Δεν είμαι συνταγματολόγος, οπότε δεν είμαι σε θέση να αντιληφθώ αν ο όρος «κυβέρνηση ανοχής» είναι νόμιμος.
Εκείνο, αντιθέτως, που μπορώ να πω είναι πως κάνει ό,τι μπορεί για να μη συρθεί στην «ενδεχόμενη», όπως τη χαρακτήρισε η εφημερίδα της ιδιοκτησίας του, εκλογική αναμέτρηση.
Πρόκειται για ένα ακόμη επεισόδιο στον τακτικισμό βάσει του οποίου πολιτεύθηκε όλα αυτά τα χρόνια; Ή μήπως η συνεχής αναβολή των εκλογών και η κυβέρνηση μειοψηφίας είναι στρατηγικός στόχος;
Κι αν υπάρχει στρατηγικός στόχος, τι είναι διατεθειμένος να κάνει για να τον επιτύχει; Οι απειλές περί ισοπέδωσης βραχονησίδων και ενδεχόμενου θερμού επεισοδίου σε βάζουν σε σκέψεις.
Εμφανίζεται και τρίτο ερώτημα: «Θα γίνουν εκλογές»;
Προσωπικά δεν αναρωτιέμαι. Ομως αναρωτιούνται τόσοι γύρω μου, που έχω αρχίσει να αμφιβάλλω.
Και το τελευταίο αυτό ερώτημα προκύπτει από τη βεβαιότητα ότι οι εκλογές θα έπρεπε να έχουν γίνει ήδη ή να γίνουν αμέσως μόλις χάσει τη δεδηλωμένη.
Τι γίνεται όμως όταν η ίδια η κυβέρνηση αρνείται να αποδεχθεί την αρχή της δεδηλωμένης;
Υπάρχει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, τοποτηρητής του πολιτεύματος. Δύσκολα τα πράγματα.
Υπάρχει και η Ευρώπη. Και εδώ εντοπίζεται το ρήγμα του ψυχικού διχασμού του ανθρώπου.
Επιβίωσε ως πρωθυπουργός επί τετραετία χάρη στην ευρωπαϊκή προστασία, η ίδια όμως αυτή προστασία τον απειλεί με τους δημοκρατικούς κανόνες της.
Μήπως θα του ταίριαζε καλύτερα ένας τύπος Βενεζουέλας με ειδικούς δεσμούς με την Ε.Ε.;
Δεν ξέρω αν το έχει σκεφτεί. Γιατί όχι; Τόσα έχει σκεφτεί.
Και πολύ φοβάμαι ότι υπάρχουν κυνικοί στην ήπειρο που θέλουν να απομονώσουν την Ελλάδα. Το έκαναν ήδη με την ευκαιρία του μεταναστευτικού.
Το βέβαιο είναι ότι φοβάται τις εκλογές. Κι ένας φοβισμένος άνθρωπος είναι απρόβλεπτος.
ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ
kathimerini