Τις τελευταίες ημέρες διαβάζουμε ότι βρέθηκε η κοινοβουλευτική πλειοψηφία που αναζητούσε η κυβέρνηση για να περάσει η Συμφωνία των Πρεσπών με 151 στη Βουλή. Ένα αντιπροσωπευτικό σώμα που δεν αντιπροσωπεύει τίποτε και κανέναν, το οποίο μετά τις εκλογές θα είναι διαφοροποιημένο σε μεγάλο βαθμό.
Του Στρατή Μαζίδη
Αυτή λοιπόν την εξασφάλιση της πλειοψηφίας φαίνεται με βάση τα ρεπορτάζ ότι τη βρήκαν στο πρόσωπο του Σταύρου Θεοδωράκη και τριών ακόμη βουλευτών από τους έξι εναπομείναντες συνολικά του Ποταμιού.
Είναι το ίδιο κόμμα το οποίο πέρυσι καλούσε τον κόσμο να βάλει το χέρι στην τσέπη και να πληρώσει για να ψηφίσει τον πρώτο αρχηγό του ΚΙΝΑΛ, στο οποίο φιλοδοξούσε να ηγηθεί ο αποτυχημένος πολιτικός αρχηγός του και που λίγο καιρό μετά απομακρύνθηκε. Πόσο έντιμο το λες αυτό;
Σε κάθε περίπτωση, ένα διαλυμένο κόμμα, το οποίο κυμαίνεται μεταξύ 0 και 1 στις δημοσκοπήσεις, ένας σχηματισμός που δεν εκπροσωπεί κανέναν, θα αναλάβει να σηκώσει ευθύνες που δεν του αναλογούν και να επισημοποιήσει με την πιθανή ενεργή συμβολή του όλα όσα ζούμε στον απόηχο της Συμφωνίας των Πρεσπών. Θα επισφραγίσει τη αλυσιδωτή εξελικτική διαδικασία που έχει ως τελικό σκοπό τον εδαφικό διαμελισμό της χώρας μας.
Για να παραφράσουμε τα λόγια του Ελευθέριου Βενιζέλου, δε θα πρόκειται για μια πολύ μεγάλη πολιτική ατιμία για να τη διαπράξει ένα τόσο μικρό κόμμα;
. .
..