Όχι όμως, φίλες και φίλοι μου! Αυτό θα ήταν μια ακόμα από τις απάτες ή αυταπάτες του, καθώς η φράση αυτή ανήκει στον Λένιν!
Ο Λένιν υπογράμμιζε ότι «χωρίς να δίνουμε αφειδώς υποσχέσεις, χωρίς να τάζουμε λαγούς με πετραχήλια, δεν γίνεται επανάσταση». Αλλά πρόσθετε: «Καμία εξουσία δεν είναι υποχρεωμένη να τηρεί τις υποσχέσεις της».
Ο Λένιν ως θεωρητικός θεμελιωτής της σύγχρονης προπαγάνδας γνώριζε πολύ καλά ότι ο κόσμος θέλει να αυταπατάται γιατί η φαντασία είναι πιο δυνατή από τη λογική.
Ήξερε ότι απευθυνόταν σε μεγάλα πλήθη αγραμμάτων, αγροίκων χωρικών-στρατιωτών, σε άξεστους όχλους με ενστικτώδεις αντιδράσεις που τις καθοδηγεί όχι το λογικό αλλά το ορμέμφυτο και το συναίσθημα.
Από την παρακολούθηση των ομιλιών εκπροσώπων της κυβέρνησης με αφορμή την πρόσφατη κατάθεση του προϋπολογισμού στο ελληνικό κοινοβούλιο αλλά και ομιλία του Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη επιβεβαιώνονται για πολλοστή φορά όλα τα παραπάνω.
Ότι, δηλαδή, με τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ οι λέξεις – ακόμα και αυτές που έχουν μεταφυσικά χαρακτηριστικά, όπως η δημοκρατία και ελευθερία – έχουν χάσει περισσότερο από ποτέ τα χρόνια της κρίσης το πραγματικό τους νόημα.
Και αυτό γιατί, πέραν των προπαγανδιστικών σκοπών για να φέρουν την δικτατορία του προλεταριάτου ή αλλιώς «επανάσταση», κάθε οπαδός της κομμουνιστικής ουτοπίας που χάνεται στα βάθη ενός μακρινού μέλλοντος, τοποθετεί εκεί τις δικές του υποκειμενικές επιθυμίες, τα ιδιαίτερα όνειρα του, τους ατομικούς του πόθους.
Είναι δεδομένο ότι στοχεύουν και απευθύνονται σε μεγάλα πλήθη αγραμμάτων και σε άξεστους όχλους.
Και εύλογα αναρωτάται κανείς… πραγματικά υπάρχουν τόσο πολλοί αγράμματοι και άξεστοι Έλληνες σήμερα;
Αν όχι, σε ποιους πραγματικά απευθύνονται οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ;
Ας φύγω από τις κομμουνιστικές και προπαγανδιστικές ουτοπίες και αντί για τη φράση του Λένιν να σταθώ σε αυτό που είπε στην ομιλία του στο 12ο Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας ένας, όπως θα τον αποκαλούσε ο Τσίπρας, εκπρόσωπος του «παλιού πολιτικού συστήματος».
Ο Αντώνης Σαμαράς, πιο έμπειρος και πιο σοφός από ποτέ, κλείνει ένα πύρινο, κυριολεκτικά, λόγο του – τα είπε όλα – με τη φράση:
«Είστε φιλελεύθεροι! Να είστε υπερήφανοι γι’ αυτό! Είστε πατριώτες! Να είστε υπερήφανοι γι’ αυτό! Τα σύνδρομα ενοχής τελείωσαν!».
Εμπειρία και σοφία από πού; θα με ρωτήσει κάποιος. Η εμπειρία του έγκειται στο χρονικό σημείο που επιλέγει να το πει αυτό.
Ο Σαμαράς έχει την σωφροσύνη να προειδοποιήσει ότι οι λέξεις φιλελευθερισμός και πατρίδα κινδυνεύουν να χάσουν το νόημα τους σήμερα και πρέπει να τις επαναφέρουμε.
Η σοφία του στο ότι συνδέει τα δυο – φιλελευθερισμό και πατρίδα – μαζί.
Ο Σαμαράς, περισσότερο φωτισμένος από ποτέ, αυτή τη φορά δεν προειδοποιεί μόνο αλλά κυρίως επιμορφώνει εννοώντας ότι χωρίς φιλελευθερισμό δεν νοείται πατρίδα και χωρίς την πατρίδα δεν νοείται φιλελευθερισμός.
Όμως δε θα σταθώ μόνο εδώ. Θα πάω και ένα βήμα παραπέρα.
Όχι τόσο για να στηρίξω την αποδεδειγμένη εμπειρία και σοφία του Σαμαρά, αλλά για να διαλύσω με τη σειρά μου και εγώ κάθε σύννεφο πάνω στο οποίο στέκονται όσοι συνεχίζουν να επαναπαύονται στην «ασφάλεια» της αγραμματοσύνης και ουτοπίας τους.
Γράφει ο Γιάννης Κίτσος
lastpoint.gr
