Κάθε ημέρα που περνά η χώρα βυθίζεται όλο και περισσότερο στην οικονομική καχεξία, στην πολιτική αποτελμάτωση, στην διπλωματική ανυποληψία, στην κοινωνική εξαθλίωση, στην αισθητική εξαχρείωση…
- ο απηρχαιωμένος ακτιβισμός του Λαφαζάνη,
- η γλυκερή πολυπραγμοσύνη του Παπαδημούλη,
- η παγερή αγριάδα της Κωνσταντοπούλου,
- η ατίθαση τσαχπινιά του Βαρουφάκη,
- το αετίσιο βλέμμα του Σκουρλέτη,
- η βλοσυρή ξινίλα του Παππά,
- η φραπεδιά του Φλαμπουράρη και
- η ανεμελιά της Χριστοδουλοπούλου
…έπεισαν τον ευφυή ελληνικό λαό ότι, μαζί με τον ακαταμάχητο Τσίπρα της «ελπίδας που έρχεται», θα προσφέρουν στον κάθε δυσαρεστημένο, πονεμένο, οργισμένο, αγανακτισμένο, ξεμωραμένο, βλαμμένο και ποικιλοτρόπως αλλοπαρμένο, ό,τι μπορούσε να κατεβάσει η καλπάζουσα φαντασία του και ό,τι μπορούσε να ποθήσει η τρικυμισμένη ψυχή του…
Αυτό το μοναδικό αμάλγαμα αριστερότροπου κιτς και ταξικού μίσους, που εκπέμπει σε κάθε του βήμα και με κάθε του σχεδόν φράση αυτός ο οποίος υποσχέθηκε ότι «θα είναι κάθε λέξη του Συντάγματος»…
Τα μόνα που έγιναν τελικά ήταν η 17ώρη διαπραγμάτευση του Τσίπρα, που του ανέβασε πυρετό στην απαίδευτη κούτρα του, η κατακλυσμιαία επιβάρυνση της χώρας με 100- 200 δις, η πρώτη θεαματική “kolotumba”, που μετέτρεψε το υπερήφανο ΟΧΙ σε εξ ίσου υπερήφανο ΝΑΙ και το γοερό κλάμα της Περιστέρας, που επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο την 5η Ιουλίου, για να θυμίζει πόσο εύκολα η ηλιθιότητα μπορεί να ξεπεράσει την εγκράτεια και την αυτεπίγνωση…
- την ακαταπόνητη μυθομανία του Τσίπρα,
- τις ακαταλαβίστικες απεραντολογίες του Τσακαλώτου και
- την διανοητική δυσπλασία μιας απίθανης κομματικής καμαρίλας που ταυτίζει την πρόοδο με την καλοπέραση των ημετέρων και την ανάπτυξη με την τακτοποίηση των συντρόφων,
…η οικονομία συνεχίζει τον ξέφρενο εκτροχιασμό της,
οι συνταξιούχοι και οι χαμηλόμισθοι που γιγάντωσαν, με την αφέλειά τους και την ευήθειά τους, το σπιθαμιαίο ανάστημα του Τσίπρα,
τρώνε και ξανατρώνε τις σάρκες τους,
οι επενδύσεις αρχίζουν από τα βοσκοτόπια της Ιθάκης και καταλήγουν στο ξεπούλημα της πολιτιστικής μας κληρονομιάς,
η επιχειρηματικότητα εξαντλείται στις μίζες του Πετσίτη,
η Παιδεία αναλώνεται και εξαϋλώνεται με τις αναχρονιστικές αμπελοφιλοσοφίες του κάθε Μπαλτά και του κάθε Γαβρόγλου, η Δικαιοσύνη στενάζει στους σκοτεινούς παραδιαδρόμους που χάραξαν η Θάνου και ο Παπαγγελόπουλος και η Υγεία λύνει τα προβλήματά της με τις ραδιουργίες και την αφόρητη μπόχα που εκπέμπει, χωρίς αίσθηση μέτρου, ο άξεστος ψευτόμαγκας των Σφακίων…
- ο ξεδιάντροπος υμνητής δολοφόνων όπως ο Μάο,
- ο Κάστρο και ο Μπελογιάννης, που μισεί την δυτική δημοκρατία και τον δημοκρατικό καπιταλισμό, απ’ όπου, όμως, αναίσχυντα αντλεί τα άφθονα αργύρια που του χρειάζονται για να συντηρεί την αρχομανία του και το γλεντοκόπι των συνοδοιπόρων του,
- ο «πολιτικός μηχανικός» που κάνοντας στροφή 360ο μοιρών ξαναγυρίζει στη θέση του και δεν καταλαβαίνει το γιατί,
- ο αγεωγράφητος σαλταδόρος που νομίζει ότι δίπλα στην Λέσβο βρίσκεται ένα άλλο νησί που το λένε Μυτιλήνη,
- ο ξιπασμένος λογοκόπος, που διαφθείρει την ελληνική γλώσσα σε κάθε του φράση και νομίζει ότι ομιλεί την αγγλική καλύτερα και από τον Κλίντον που γελά ακόμη μαζί του,
- ο αμίμητος «μετεωρίτης», που, πελαγοδρομώντας στις ιδεοληψίες του, θεωρεί ότι το πρόβλημα της μετανάστευσης είναι καθολικό επειδή ήλθε στην Ελλάδα «και ο επίσκοπος των καθολικών» (!!!),
- αυτός ο αριστερολάγνος τυχοδιώκτης, που αγνοεί προκλητικά από πού έρχεται και τι κληρονομιά κουβαλά στις πλάτες του αυτός ο λαός.
- που ξανάφερε στην πρώτη γραμμή την «Αυριανή» με την φάτσα του Πολάκη,
- που άνοιξε την αγκαλιά του στα χειρότερα απολιθώματα του αμαρτωλού ΠαΣοΚ,
- που έδωσε υπόσταση στον μπάφο και στην αερολογία κάνοντας σύμβουλό του τον Καρανίκα,
- που καταξίωσε τον Ρουβίκωνα ως υπόδειγμα «κοινωνικής παρέμβασης» και αγωνιά για τα μελίσσια του Κουφοντίνα και την χαρωπή ευημερία της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας,
- που επικροτεί και καλύπτει την αλητεία και την εγκληματικότητα του πανεπιστημιακού ασύλου και συντηρεί το παρακράτος των Εξαρχείων,
- που στήνει μνημεία για τους «νεκρούς» της ΕΡΤ και αδιαφορεί για τους ζωντανούς όλης της χώρας,
…είχε και την φαεινή ιδέα ότι μπορεί να λύσει μαζί με τον Κοτζιά τα προβλήματα της χώρας με τους γείτονές της…
Αυτό το ανοσιούργημα ο Τσίπρας το καμαρώνει και το διαλαλεί, υψώνοντας την γραβάτα του Ζάεφ ως τρόπαιο μιας πολιτικά, ηθικά και ιστορικά κατάπτυστης συμφωνίας, που απλώς θέτει τις βάσεις για να γίνει πράξη το προπολεμικό όνειρο των σλαβοκίνητων κομμουνιστών του Ζαχαριάδη…
Και ανοίγει τις ορέξεις για «ανάλογες» ρυθμίσεις στον κάθε Ερντογάν, στον κάθε Ράμα και στον κάθε εμπρηστή της ειρήνης και της ελευθερίας…
Είναι η προσπάθεια αποπομπής, από την διακυβέρνηση της χώρας, αυτής της ελεεινής ανθρωπομάζας, που απαρτίζουν
- οι καθυστερημένοι μπολσεβίκοι,
- οι απροσάρμοστοι στους δημοκρατικούς θεσμούς,
- οι πνευματικά χειραγωγούμενοι από αραχνιασμένες ιδεοληψίες και κατατονικά συμπλέγματα,
- οι ορκισμένοι ταξικοί εχθροί κάθε μεταρρυθμιστικής και αναπτυξιακής πρωτοβουλίας,
- οι στρατευμένοι ιδεολόγοι της ανομίας και των ύβρεων,
- οι ακούραστοι εραστές μιας παράφορης προσκόλλησης στην εξουσία, που εξειδικεύεται στον άκρατο νεποτισμό, στον ασύστολο κομματισμό, στην αποχαλίνωση των διεφθαρμένων συνειδήσεων και στην αποκαθήλωση αξιών και ιδανικών που κράτησαν όρθιο τον Ελληνισμό στους δύστηνους καιρούς…
Στην πραγματικότητα, είναι ο εθνικός αγώνας για να απελευθερωθεί η χώρα από την χυδαιότητα που εκπροσωπεί το σύστημα Τσίπρα στην εξουσία…