Γιατί δεν υπάρχει αμφιβολία ότι σε περίπτωση που οι γείτονες επιχειρήσουν να καταλάβουν ελληνικό έδαφος, η απάντηση δεν μπορεί -και δεν πρέπει- να είναι διαφορετική. Ως εδώ, μια χαρά.

Το ερώτημα είναι αν έχει νόημα και αν μας συμφέρει να τα λέμε όλα αυτά δημόσια.

Αν ο Ναύαρχος Αποστολάκης, που μίλησε πρώτος για τις βραχονησίδες που θα τις ισοπεδώσουμε, ήθελε να περάσει το μήνυμα στην άλλη πλευρά, είχε τον τρόπο του. Ξέρει τα κανάλια. Γιατί τα είπε όλα αυτά δημοσίως; Άγνωστο.

Η δημόσια τοποθέτηση δημιούργησε την αναμενόμενη αντίδραση.

Τι ακολούθησε; Ένα μπαράζ παραβιάσεων και υπερπτήσεων από τους Τούρκους στο Αιγαίο. Η ένταση, δηλαδή, που είναι η στρατηγική της Τουρκίας.

Και μετά; Μετά ήρθε ο “στρατηγός Καμμένος” να απειλήσει ότι θα τους τσακίσουμε και άλλα υπερπατριωτικά και ηρωικά και πένθιμα.

Το ερώτημα και πάλι είναι απλό.

Εξυπηρετεί τα ελληνικά συμφέροντα η ένταση που δημιουργείται; 

Όχι, φυσικά.

Την Τουρκία εξυπηρετεί… Που θέλει με τον τσαμπουκά, ή με τους “ψευτοτσαμπουκάδες” κατά τον Πάνο Καμμένο, να ανατρέψει το υπάρχον status quo και να σύρει την Ελλάδα -μετά από ένα σοβαρό και σε βάρος μας επεισόδιο- σε διαπραγματεύσεις.

Για την υφαλοκρηπίδα, για την ΑΟΖ και για άλλα θέματα που εμείς θεωρούμε λυμένα και τακτοποιημένα από το Διεθνές Δίκαιο.

Οι πληροφορίες που διέρρευσαν από το Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής που συνεκάλεσε ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Κατρούγκαλος, θέλουν το υπουργείο Εξωτερικών να μην είχε ιδέα για τις δηλώσεις Καμμένου- Αποστολάκη.

Είναι δυνατόν; Και όμως. Όπως μεταφέρουν στους δημοσιογράφους οι συμμετέχοντες στο Συμβούλιο, ο αρμόδιος του ΥΠΕΞ είπε στην κλειστή σύσκεψη ότι τηλεφωνούσε -κατόπιν εορτής- στους συναδέλφους του στο Άμυνας, για να μάθει το πώς και το γιατί των δηλώσεων…

Γεγονός που μας βάζει σε σκέψεις για τον ποιος χαράζει την εξωτερική πολιτική της χώρας. Το υπουργείο Εξωτερικών ή το Άμυνας; 

Πάντως σίγουρα όχι ο υπουργός των Εξωτερικών, Αλέξης Τσίπρας.

Η αντίθεση των αρμοδίων του ΥΠΕΞ με τη ρητορική Καμμένου φάνηκε και στις δηλώσεις, μετά το Συμβούλιο, του Γιώργου Κατρούγκαλου. Που μπορεί να μην είναι μαθητής του Μέτερνιχ, αλλά τουλάχιστον περιστοιχίζεται από έμπειρους διπλωμάτες.

Τι είπε ο Γ. Κατρούγκαλος; Ότι “η άλλη πλευρά είναι που χρειάζεται τις ρητορικές εξάρσεις και τις κενές προκλήσεις”, επειδή έχει μια πολιτική αναθεωρητισμού απέναντι στο Διεθνές Δίκαιο. Πολύ σωστά.

Και με την άλλη πλευρά, ας το διευκρινίσουμε, δεν εννοούσε τον Καμμένο. Μην μπερδευτείτε. Την Τουρκία εννοούσε…

Ας συνεχίσουμε λοιπόν τις ρητορικές ερωτήσεις. Γιατί ο Πάνος Καμμένος έκανε τις δηλώσεις αυτές;

Δυστυχώς η μόνη διαθέσιμη ερμηνεία είναι ότι οι δηλώσεις του Πάνου Καμμένου έγιναν για εσωτερική κατανάλωση.

Στριμωγμένος από την κωλοτούμπα στο Μακεδονικό, προσπαθεί να βρει υπόσταση σε ρόλο τουρκοφάγου.

Μήπως μαζέψει κανένα ψηφαλάκι.

Μήπως και διασωθεί από τον επικείμενο εκλογικό διασυρμό. (Εις μάτην)…

Μόνο που η προσπάθεια της εκλογικής διάσωσης του “στρατηγού Πάνου” εγκυμονεί κινδύνους για τα εθνικά μας θέματα.

Γι’ αυτό και ο κ. Καμμένος είναι ακατάλληλος για τη θέση αυτή. Χειρότερα… Είναι επικίνδυνος.

Υ.Γ.: Το κωμικό είναι ότι στη συνάντηση με τους φαντάρους και τους αξιωματικούς στη Λέρο, όπου ο Πάνος Καμμένος τους είπε αυτά τα ηρωικά για τα ελληνικά “φουσάτα” που θα τσακίσουν τον εχθρό, τους έφερε ως παράδειγμα και τα όσα γίνονται στην Ανατολική Μεσόγειο και στην ΑΟΖ της Κύπρου. Όπου οι έρευνες για το φυσικό αέριο συνεχίζονται κανονικά και οι απειλές των Τούρκων έχουν “πάει περίπατο”, γιατί η Λευκωσία -χωρίς ρητορικές εξάρσεις, αλλά αθόρυβα και μεθοδικά- φρόντισε να χτίσει ισχυρές συμμαχίες, ειδικά με τις ΗΠΑ, αλλά και με το Ισραήλ και με τη Γαλλία. Γεγονός που καταδεικνύει ότι στην εξωτερική πολιτική αυτό που μετράει δεν είναι οι τσαμπουκάδες και το υπεπατριωτικό μπλα μπλα, αλλά οι ισχυρές συμμαχίες.

Αλλά, φυσικά, ο Πάνος Καμμένος μάλλον δεν κατάλαβε το πραγματικό νόημα των όσων είπε για την Κύπρο. Καθόλου περίεργο. Εδώ έφθασε να μας πει ότι η χρεοκοπία της Ελλάδας ήταν υποχθόνιο “σχέδιο” των δανειστών, για να μας υφαρπάξουν τον υποθαλάσσιο πλούτο (ναι, το είπε, δείτε το βίντεο…). Στο πώς γίνεται η εξωτερική πολιτική θα κόλλαγε;

Γι’ αυτό, να το επαναλάβουμε. Ο Πάνος Καμμένος δεν είναι απλά ακατάλληλος για τη θέση του υπουργού Άμυνας. Είναι επικίνδυνος.

Υ.Γ. (2): Μια πολύ ωραία απάντηση στις δηλώσεις των αρμοδίων του υπουργείου Άμυνας έδωσε μέσω Facebook ο πολιτικός επιστήμονας Λευτέρης Κουσούλης, που οι παλαιότεροι τον γνωρίσαμε στο πλευρό του Μιλτιάδη Έβερτ, την εποχή που διεκδικούσε τον Δήμο της Αθήνας. “Δεν έμαθαν”, έγραψε, “ότι η τέχνη της σύγκρουσης είναι η τέχνη της αποφυγής της;”.

Του Μανόλη Καψή
capital.gr