Δυστυχώς, η περίπτωση της Ελλάδας, είναι εντελώς διαφορετική. Η έκταση της κρίσης και οι διάφορες εκφάνσεις της φτάνουν πολύ μακρύτερα από την δημοσιονομική, ή γενικότερη οικονομική, κατάσταση της χώρας.

Το βασικό οικονομικό πρόβλημα ήταν και παραμένει το απαρχαιωμένο, εντελώς εκτός σύγχρονης πραγματικότητας, αναπτυξιακό (και παραγωγικό) μοντέλο της χώρας. Η κατάσταση του μοντέλου ανάπτυξης όμως, δημιουργήθηκε σε μια μεγάλη διάρκεια χρόνου, από αιτίες μη οικονομικές στην πλειονότητά τους. Αιτίες που προέρχονται καθαρά λανθασμένη και αποπροσανατολισμένη από τους στόχους, νοοτροπία.

Αυτή η λάθος νοοτροπία είναι η μακριά ρίζα του κακού. Ρίζα η οποία έχει επηρεάσει βαθιά και ανεξίτηλα, όλους τους τομείς της Ελληνικής κοινωνίας και ζωής, σε πολλά και διαφορετικά επίπεδα.

Ένας από αυτούς τους τομείς είναι η στάση και η εφαρμογή από τους πολίτες, των βασικών αρχών Δικαιοσύνης και Δημοκρατίας. 

Σε όλες τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες, η αντιμετώπιση των ολοκληρωτικών απόψεων είναι κάθετα αρνητική. 
Ακόμη και όταν οι νόμοι που διέπουν το εκάστοτε δημοκρατικό πολίτευμα, δίνουν πλεονέκτημα στην φασίζουσα ή και ναζιστική άποψη, το υπόλοιπο πολιτικό και νομικό σύστημα και το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας λαμβάνει αποστάσεις και αποφεύγει συναναστροφές. Παρά το ότι, σε ορισμένες περιπτώσεις, σημαντικά τμήματα της κοινωνίας τάσσονται υπέρ της ακραίας άποψης.

Παρόμοια ήταν τα πράγματα και στην Ελλάδα. Μέχρι τις αρχές του 2011, όταν η άνω πλατεία “μπερδεύτηκε” και αναμίχθηκε με την κάτω “αδερφή” της. Οπόταν και, όπως συμβαίνει όταν συμπίπτουν ακραία συμφέροντα, άνοιξαν δίαυλοι επικοινωνίας, συνεννόησης και, πιθανόν, συναλλαγής. Δίαυλοι οι οποίοι, κατά τα φαινόμενα, διατηρήθηκαν ορθάνοιχτοι και σε πλήρη λειτουργικότητα, παρά την δολοφονία Φύσσα και όλα όσα διαδραματίστηκαν γύρω και μετά από το συμβάν.

Οι δίαυλοι αυτοί, μεταμορφώθηκαν σε πλατιές λεωφόρους μετά την 25η Ιανουαρίου 2015 και οι έμπειροι των παροικούντων την Ιερουσαλήμ του Παλιού Ανακτόρου, το σημείωναν με ιδιαίτερη έμφαση: “Γίνεται νταλαβέρι και νταλαβέρι χοντρό”. Ελάχιστοι όμως έδιναν μεγάλο βάρος, σε αυτές τις πληροφορίες.

Εξάλλου, το ναζιστικό μόρφωμα είναι υπόδικο με βαρύτατες κατηγορίες και οι όποιες “συνεργασίες” γίνονταν σε χαμηλούς τόνους. Μικρορουσφετάκια και χατίρια σε ημετέρους και των δύο πλευρών, “ρασπουτινικές” εξυπηρετήσεις και άλλες τέτοιες μικροεκδουλεύσεις περιελάμβανε το μενού, οπότε κανείς δεν ενοχλούνταν.

Το καλοκαίρι του 2015 βέβαια υπήρξαν κάποιες πιο έντονες διεργασίες για εφαρμογές πιθανών σεναρίων αλλά η kolotoumba του Ηγέτη, επανέφερε τα πράγματα στο συνηθισμένο τέμπο. Μέχρι που κάποιοι άρχισαν να συνειδητοποιούν πως κάποια πράγματα δεν πορεύονταν, όπως θα άρμοζε σε μία δημοκρατική χώρα.

Π.χ. η δίκη για την δολοφονία Φύσσα και όλα τα υπόλοιπα κακουργήματα, τραβούσε σε μάκρος. Πολύ μεγαλύτερο από το ενάμιση έτος που υπολογιζόταν το 2014. Όταν έγινε κατανοητό ότι το πράγμα πήγαινε μακριά, είχαν ήδη περάσει δυο χρόνια. Σήμερα δε, έχουμε φτάσει στα 4 χρόνια διάρκειας της δίκης, και τέλος δεν διαφαίνεται.

Όσοι είχαν αμφιβολίες, συνειδητοποίησαν τι πραγματικά συμβαίνει, όταν ήρθε στο Κοινοβούλιο προς ψήφιση ο νέος εκλογικός νόμος. Ένας εκλογικός νόμος ο οποίος μπορεί να σημαίνει την διάλυση της χώρας, αλλά συμφέρει απίστευτα τον ΣΥΡΙΖΑ! Ξαφνικά οι ψήφοι των βουλευτών της Χρυσής Αυγής, ήταν ίδιοι με όλων των άλλων. Ξαφνικά δεν υπήρχε φασισμός, δεν υπήρχαν νεκροί, δεν υπήρχε τίποτα!

Αυτό που είχε σημασία μόνο, ήταν να εφαρμοστεί αυτός ο εκλογικός νόμος! Δηλαδή να επικρατήσει το πολιτικό συμφέρον του ΣΥΡΙΖΑ, εδώ και τώρα! 

Ευτυχώς ο εφιάλτης δεν έγινε πραγματικότητα και η χώρα, θα έχει μια ευκαιρία.

Ταυτόχρονα έπεσαν οι μάσκες και όλοι ήξεραν πια: ΣΥΡΙΖΑ και Χρυσή Αυγή θα βαδίσουν χέρι-χέρι, όπου και όταν χρειάζεται. Χωρίς βλακώδεις συναισθηματισμούς, ηθικές αναστολές και ενδοιασμούς για την τιμή της Αριστεράς…

Πρόκειται για ένα γεγονός αδιαμφισβήτητο πλέον. 

Γεγονός που έγινε ολοφάνερο προχθές, με την εκλογή της κυρίας Βασιλικής Θάνου στην προεδρία της Ανεξάρτητης Αρχής Ανταγωνισμού. Όπου εξελέγη, χάριν στις ψήφους της Χρυσής Αυγής!

  • Άραγε η δεσπόζουσα θέση που είχε στην Ελληνική Δικαιοσύνη η κυρία Θάνου μέχρι πρόσφατα, δεν είχε καμία σχέση με τις, κυριολεκτικά πρωτοφανείς στα δικαστικά χρονικά, καθυστερήσεις στην διεξαγωγή της δίκης της ΧΑ; 
  • Άραγε δεν είδαν οι βουλευτές της ΧΑ την παντελή έλλειψη προσόντων σχετικών με την συγκεκριμένη θέση από την κυρία Θάνου;
  • Άραγε δεν τους παραξένεψε (το λιγότερο) η πορεία της από την Προεδρία του Ανωτάτου Δικαστηρίου στο πρωθυπουργικό γραφείο και κατόπιν στην ανεξάρτητη αρχή; 
  • Άραγε δεν άκουσαν τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης κύριο Δραγασάκη να δίνει, επί της ουσίας, εντολές για τον τρόπο άσκησης των καθηκόντων της; 
  • Άραγε η ψήφιση του εκλογικού νόμου από τους φίλους των Ναζί, έγινε σε μία έξαρση των δημοκρατικών τους ευαισθησιών; 
Δεν έπαιξε κανένα ρόλο σε αυτήν τους την απόφαση το γεγονός πως με αυτόν τον νόμο η χώρα γίνεται υποχείριο του δεύτερου εκλογικά κόμματος, το οποίο στις επόμενες εκλογές θεωρείται βέβαιο από σχεδόν όλους, πως θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ;

Αυτές και δεκάδες ερωτήσεις προκύπτουν όταν δει κανείς τα γεγονότα προσεκτικά και χωρίς συναισθηματισμούς.

Το ζητούμενο, οι απαντήσεις, δεν είναι κάτι εύκολο και η στήλη δεν τις γνωρίζει.

Αλλά θα πρέπει κάποιος να είναι τυφλός, κουφός και εντελώς ηλίθιος για να μην σχηματίσει την εντύπωση πως κάτι δεν πάει καλά. Καθόλου καλά!

Επειδή δε οι γάιδαροι δεν πετούν, όσο μεγάλα αυτιά και αν έχουν, το πράγμα μιλά από μόνο του. 

Υπάρχει κάτι σάπιο, πάρα πολύ σάπιο, όχι μόνο στο βασίλειο της Δανιμαρκίας του βάρδου αλλά και στο Ελληνικό πολιτικό σώμα του σήμερα. Αν δεν αφαιρεθεί άμεσα η γάγγραινα, οι συνέπειες που ήδη έχουν αρχίσει να εμφανίζονται, θα είναι τρομακτικές και πιθανότατα μη αναστρέψιμες.

Ας έχουν υπόψη τους και ας θυμούνται καλά αυτήν την αδιαμφισβήτητη και ιστορικά αποδεδειγμένη πραγματικότητα, οι πάντες.

Διότι η ώρα του λογαριασμού, μπορεί να μην είναι τόσο μακριά, όσο νομίζουμε…

Πέτρος Λάζος
capital.gr

Πηγή

Share.