Έτσι εξηγούνται και τα δημοσκοπικά ευρήματα, όσα βέβαια δεν είναι “στημένα” και αδρά πληρωμένα από τους κομματικούς μηχανισμούς σε αγαστή συνεργασία συνήθως με κάποιο τηλεοπτικό σταθμό ή λαθρόβιο έντυπο.
Του Στέλιου Συρμόγλου
Έτσι επιχειρείται από τους τεχνίτες των κομματικών προσαρμογών ο παραμερισμός ή η υποτίμηση του ρόλου της αλήθειας στην εξέλιξη της κοινωνίας προς όφελος του πολιτικού καιροσκοπισμού.
Ετσι εξουδετερώνονται ατομικές θελήσεις που θα μπορούσαν να εκδηλωθούν κατά τρόπο ριζικά αντίρροπο προς την πορεία της πολιτικής εξέλιξης. Και δημιουργούνται οι προυποθέσεις για την εφαρμογή πολιτικών και την εδραίωση πολιτικών προσώπων, που επιφανειακά παρέχουν την εντύπωση της σταθερότητας και της ισορρόπησης των κοινωνικών αντιθέσεων, με αρκετό καρύκευμα πολιτικής μυθοπλασίας που συντηρεί την κοινωνική προσδοκία, ενώ στο βάθος οι αντιθέσεις αυτές φθείρουν και υποσκάπτουν την κοινωνία.
Ετσι η ελεύθερη σκέψη σε τούτο τον τόπο δεν στηρίζεται σε ώριμο πολιτικό βίο για να διεκδικήσει άρτια τα δικαιώματά της, αλλά επιδιώκεται η επιβολή της “πειθαρχημένης ελευθερίας”, που οδηγεί στην συστηματική εκρίζωση κάθε ελευθερίας.
Σε κοινωνίες μάλιστα με άρρυθμη κοινωνική ζωή, άρρυθμη γιατί λείπει η πολιτική και ομαδική συνείδηση, η πειθαρχημένη ελευθερία είναι μια πρακτική για να μπορεί να παρασύρει όχι μόνο το πολιτικά ανώριμο πλήθος, αλλά και τον πολιτικά αδιάφορο ή συχνά εξαγορασμένο διανοούμενο.
Σε τούτο τον τόπο επικρατούν οι δυνάμεις της προσαρμογής με διάφορα “τερτίπια” αποπροσανατολισμού του πλήθους κι όχι οι δυνάμεις της όποιας αλλαγής. Και οι ολίγιστοι μοναχικοί διαβάτες ανάμεσα στα καθημερινά περιστατικά του κοινωνικού και πολιτικού βίου, που βλέπουν κατάματα την αλγεινή πραγματικότητα, ευρισκόμενοι σε μια αέναη και βασανιστική ταλάντευση, βλέπουν ως μόνη διέξοδο τη φυγή.
. .
..