Θα ρωτήσω, όμως, who is who ο πλούσιος κύριος που με προσφέρει το αεροσκάφος του. Κι αν είναι μπλεγμένος με ναρκωτικά και λαθρεμπόρια, να μπλέξω; Α πα πα!
Διαβάζω ότι ο κύριος Χαλίλ που δάνεισε το αεροσκάφος του στον Νίκο τον Παππά είναι παλιός γνώριμος των αμερικανικών αρχών.
Ότι του έχουν απαγορεύσει την είσοδο στις ΗΠΑ και ότι έχει αποτελέσει αντικείμενο έρευνας διαφόρων υπηρεσιών.
Ο καλός συνάδελφος Ιάσων Πιπίνης έγραψε στις 2 Απριλίου του 2017 στον Ελεύθερο Τύπο: «Σύμφωνα με ανώτατη πολιτική πηγή της Βενεζουέλας, ο επιχειρηματίας Μαχέντ Χαλίλ υποδέχθηκε τον Νίκο Παππά στη στρατιωτική βάση “Φρανσίσκο Μιράντα”, γνωστή ως “Καρλότα”, στο Καράκας και μαζί επιβιβάστηκαν σε ένα από τα ιδιωτικά του αεροσκάφη.
Σημειώνεται πως από τη συγκεκριμένη στρατιωτική βάση, ιδιαίτερα νευραλγικής σημασίας για τη χώρα, δεν απογειώνεται κανένα ιδιωτικό αεροσκάφος παρά μόνο στρατιωτικά ή κυβερνητικά αεροσκάφη».
Ο κ. Παππάς, λοιπόν, όχι μόνο δεν ρώτησε ποιος ήταν ο κ. Χαλίλ, αλλά πήρε το αεροσκάφος του από την βάση «Φραντσίσκο Μιράντα» ή αλλιώς «Καρλότα».
Δεν μπορεί!
Την ώρα που έμπαινε στην βάση θα παρατήρησε ότι δεν υπήρχαν άλλοι πολίτες εκεί. Ότι ήταν οι μοναδικοί!
Ακόμη κι αν δεν είχε αναρωτηθεί μέχρι εκείνη την ώρα τι ακριβώς δουλειά έκανε ο κ. Χαλίλ, δεν μπορεί παρά να του δημιουργήθηκε τότε η απορία.
Θα πείτε ότι ο Νίκος είναι ένας ευγενικός άνθρωπος και ότι δεν θα ήθελε να προσβάλει τον καλό συνάνθρωπο που βρέθηκε στον δρόμο του και τον διευκόλυνε.
Από την άλλη πλευρά, το να αφήσει κανείς το Καράκας για να κάνει ένα ταξίδι στο νησί Μαργαρίτα της Καραϊβικής, είναι ολόκληρη περιπέτεια.
Αν όμως ο άνθρωπος είναι φυσιολάτρης, όλα τα αντιμετωπίζει και όλα τα υπομένει! Σε κάθε περίπτωση ο κ. Παππάς δεν μπορεί παρά να ρώτησε, επιτέλους, τι δουλειά έκανε ο κ. Χαλίλ.
Τόσες μέσες σε έναν εξωτικό προορισμό, η ανθρώπινη περιέργεια δίδει άλλη διάσταση στα γεγονότα. Και να μην θέλεις να ασχοληθείς με ένα θέμα, έρχεται η αδράνεια και σε σπρώχνει να το κάνεις, αναζητώντας λίγη δράση.
Είμαστε λοιπόν σίγουροι ότι από την επομένη ο κ. Παππάς θα είχε πάρει τις αποστάσεις του. Επειδή με τις τόσες ερωτήσεις που θα είχε κάνει θα είχε μάθει για τον Χαλίλ.
Τα μισά απ’ όσα λένε να είναι αλήθεια, πρόκειται για μία κινούμενη άμμο για μια κανονική κυβέρνηση μιας κανονικής δυτικής χώρας.
Εκτός κι μιλάμε για μία κυβέρνηση τύπου Μαδούρο σε μία χώρα τύπου Βενεζουέλας. Εκεί, δηλαδή, που δραστηριοποιείται ο κ. Χαλίλ και οι άνθρωποι δεν ρωτάνε για το who is who. Αλλά τον θεωρούν… «επενδυτή».
Όχι πρόεδρο, όχι παράγοντα, αλλά επενδυτή.
Αλλά ο κ. Παππάς δεν είναι μέλος σε ένα καθεστώς τύπου Μαδούρο. Είναι ένας κανονικός σοσιαλδημοκράτης.
Γι’ αυτό και θα είχε ρωτήσει και θα είχε ξεκόψει…
Θανάσης Μαυρίδης