Καθώς ο χρόνος προχωρά και η κατάσταση εξελίσσεται, οι τρομερές για την Ελλάδα συνέπειες του φοβερού λάθους εξωτερικής (και όχι μόνο) πολιτικής που λέγεται «Συμφωνία των Πρεσπών», γίνονται όλο και περισσότερο φανερές.
Το καλοκαίρι, όταν οι αντιδράσεις εστίασαν στην αποδοχή του όρου «Μακεδονία» ως μέρος της νέας ονομασίας, η στήλη είχε επισημάνει τότε πως η ονομασία αυτή δεν αποτελούσε κρίσιμο θέμα. Όταν 140+ χώρες αποκαλούν το γειτονικό κρατίδιο «Μακεδονία» τα περιθώρια «διόρθωσης» ή παρέμβασης είναι από απειροελάχιστα έως εντελώς ανύπαρκτα.
Είχε δε τονίσει ιδιαιτέρως ότι τα πραγματικά κρίσιμα σημεία της Συμφωνίας ήταν η αναγνώριση Μακεδονικής εθνότητας και γλώσσας.
Επιγραμματικά, επειδή αυτά τα δύο στοιχεία είναι εκείνα που οριοθετούν τις όποιες αλυτρωτικές διεκδικήσεις έχουν οι Σκοπιανοί.
Χωρίς εθνότητα και γλώσσα, δεν υπάρχουν ακριβή σύνορα, εθνωτικές ομάδες ή εθνικές μειονότητες. Πουθενά…
Πολλοί θεωρούν το παραπάνω σκεπτικό μια απλή έκφραση υπερβολικών φοβιών και φτηνών πολιτικών κινήτρων.
Μακάρι να ήταν αυτή η κατάσταση, πράγματι. Όλα θα κυλούσαν ήρεμα και η τελική κατάληξη θα ήταν η «ειρηνική συνύπαρξη των δύο φίλων λαών».
Για κακή τύχη της Ελλάδας, τα πράγματα εξελίσσονται διαφορετικά. Δυστυχώς τώρα βλέπουμε αυτήν την άποψη να επαληθεύεται με μεγάλη ακρίβεια και να μετουσιώνεται σε πραγματικότητα.
Από τη μία πλευρά οι διάφορες κορώνες Σκοπιανών πολιτικών και από την άλλη (οι πρώτες) κινήσεις εντός της ελληνικής επικράτειας (π.χ. ίδρυση ΜΚΟ για τη διατήρηση και ανάπτυξη της «Μακεδονικής» γλώσσας στην Αριδαία), δεν αφήνουν καμία απολύτως αμφιβολία γι’ αυτό.
Ευτυχώς δεν είναι πολύ αργά για ν’ αντιδράσει η Ελλάδα και ν’ αποτρέψει ένα ακόμη τεράστιο λάθος εξωτερικής πολιτικής.
Χρειάζεται όμως σφαιρική και πλήρης γνώση της κατάστασης διαχρονικά και ακλόνητη θέληση και πεποίθηση για τη διασφάλιση των συμφερόντων της χώρας. Όταν όμως, ο αρμόδιος υπουργός Εξωτερικών, π.χ. δεν γνωρίζει την πραγματική σημασία των γεγονότων στο Ίλιντεν… «βράσε όριζα» που έλεγαν κι οι γιαγιάδες μας!
Χαρακτηριστικό της άγνοιας επί της ουσίας της διένεξης με το μικρό γειτονικό κρατίδιο, είναι το γεγονός πως ο πρωθυπουργός και υπουργός Εξωτερικών καθώς και όσοι υπερασπίζονται τη Συμφωνία των Πρεσπών, θεωρούν ότι οι προβλέψεις της, διασφαλίζουν την εφαρμογή των κρίσιμων όρων.
Σε απλά ελληνικά πιστεύουν ότι, επειδή το γράφει κάποιο άρθρο της Συμφωνίας (π.χ. το άρθρο 7 για το ζήτημα της Μακεδονικής μειονότητας), έτσι και θα εφαρμοστεί. Χωρίς να προβλέπονται ουσιαστικές ποινές ή ρήτρες.
Γιατί; Σύμφωνα με το σκεπτικό Τσίπρα και λοιπών «συμφωνιωμάχων» (sic), διότι τότε η Ελλάδα θα μπορούσε να μπλοκάρει την εισαγωγή του κρατιδίου στο ΝΑΤΟ ή την ΕΕ.
Πολύ σωστά! Μόνο που στο σημείο αυτό, υπάρχει ένα «μικρό μυστικό». Οι Σκοπιανοί, η Υπερδύναμη και οι μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες καίγονται πραγματικά για να γίνει δεκτή η FYROM, στο ΝΑΤΟ. Ούτως ώστε να διασφαλιστεί ότι θ’ απομακρυνθεί οριστικά το ενδεχόμενο να ενταχθεί αυτή αμετάκλητα, στη Ρωσική σφαίρα επιρροής.
Σε μια τέτοια περίπτωση τα κόστη, οικονομικά και γεωστρατηγικά, θα ήταν τεράστια για τη Δύση. Γι’ αυτό και η πλήρης αποδοχή της FYROM στο ΝΑΤΟ, θα γίνει αμέσως μόλις κυρωθεί η Συμφωνία από την Ελλάδα. Ακόμη και το επόμενο λεπτό, εάν αυτό είναι δυνατόν.
Μέχρι εδώ όλα καλά!
Από τη στιγμή όμως που τα Σκόπια θα γίνουν πλήρες μέλος του ΝΑΤΟ, παύει να υφίσταται η παραμικρή ουσιαστική πίεση, γι’ αυτά ως προς τη στάση τους απέναντι στην Ελλάδα και (προφανείς πλέον) τις αλυτρωτικές τους τάσεις!
Γιατί;
Διότι αφενός γνωρίζουν πολύ καλά ότι για να γίνουν δεκτά στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να περάσει μια δεκαετία (τουλάχιστον) και σε μια δεκαετία συμβαίνουν και αλλάζουν πάρα πολλά, αφετέρου επειδή δεν έχουν κάποια ιδιαίτερη θέρμη να εισαχθούν στην ΕΕ. Άσχετα από ποια θέση εκφράζουν επίσημα.
Γιατί να βιάζονται, εξάλλου;
Η «αγροτική παραγωγή» τους να είναι καλά, κι «όλα βρίσκονται»…
Από τη στιγμή λοιπόν, κατά την οποία θα υπάρξει οριστική απόφαση αποδοχής τους στο ΝΑΤΟ, οι Σκοπιανοί δεν θα έχουν κανέναν άμεσο λόγο να τηρήσουν τα συμφωνηθέντα. Εδώ δεν τα τηρούν σήμερα, οπόταν υποτίθεται πως χρειάζονται την ελληνική έγκριση, θα τα τηρήσουν όταν πλέον θα τους είναι αχρείαστη;
Σοβαροί να είμαστε, κυρίες και κύριοι…
Πρέπει να γίνει απόλυτα κατανοητό πως στην περίπτωση της διένεξης Ελλάδας-Σκοπίων, όπου η FYROM έχει την (ουσιαστική) στήριξη ιδιαίτερα δυνατών «προστατών», όπως π.χ. συμβαίνει από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 με Τουρκία-ΗΠΑ (λίγο αργότερα οι δεύτερες, η δε Τουρκία εμφανίζεται ως φύλακας-άγγελος), παίζει τεράστιο ρόλο η αναγνώριση και πιστοποίηση των πραγματικών προθέσεων των γειτόνων.
Ευτυχώς ο κύριος Ζάεφ και η κυβέρνησή του, μέσα στην παραζάλη τους για εκείνο που πίστεψαν (άραγε για ποιον λόγο, η τόσο μεγάλη ευφορία τους;) φρόντισαν να τις κάνουν γνωστές.
Ώστε να μην υπάρχουν αμφιβολίες!
Όπως και δικαιολογίες! Για κανέναν!
Χρειάζεται να προκαλέσει η Ελλάδα άμεση διακοπή της διαδικασίας στα Σκόπια και ν’ απαιτήσει νέα φάση διαπραγμάτευσης.
Όπου θα οριστούν νέες παράμετροι (όχι συμφωνία και σε γλώσσα και σε εθνότητα κ.λπ.) καθώς και συγκεκριμένες ρήτρες, ποινές και συνέπειες διαφοροποίησης από τα συμφωνηθέντα, πέραν των όσων προβλέπονται σήμερα.
Τότε και μόνον τότε, θα πρέπει να περάσει σε φάση κύρωσης της συμφωνίας από το Κοινοβούλιο η Αθήνα
Σε οποιαδήποτε άλλη εξέλιξη, η Ελλάδα απλά αποδέχεται να λάβει μέρος σ’ ένα ατύχημα που είναι αναπόφευκτο να συμβεί…
Πέτρος Λάζος
