Η νεοαριστερά για να επιβιώσει πολιτικά έχει ανάγκη ενός αντιπάλου, διαφορετικά δεν θα είχε ρόλο. Όρισε λοιπόν εν έτει 2018 ως αντίπαλο έναν φανταστικό φασισμό και υποτίθεται ότι μάχεται να σώσει τον κόσμο από αυτόν τον φανταστικό εχθρό.

Όποιος λοιπόν δεν είναι με τη νεοαριστερά, απλά και δίχως άλλο είναι φασίστας και στην καλύτερη περίπτωση ακροδεξιός.

Και με δικαιολογία το κακό ιστορικό προηγούμενο του φασισμού, διεκδικεί ηθικό πλεονέκτημα, ακόμα και βίας εναντίον απλών πολιτών ή πολιτικών της αντιπάλων, που βαφτίζει φασίστες.

Αυτός ακριβώς είναι ο σημερινός αριστερόστροφος φασισμός για τον οποίο μίλησε ο Μίκης Θεοδωράκης.