Κι εκεί που νομίζαμε πως σχεδόν όλο το πολιτικό σύστημα είχε συμφωνήσει πως οι καταλήψεις είναι καταδικαστέες, ήρθε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και τις αποκάλεσε «κοινωνικούς αγώνες», όταν σε αυτές πρωταγωνιστούν αριστεροί.
Και δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς, γιατί τότε θα καταδίκαζε και τον Αλ. Τσίπρα που πριν γίνει πρωθυπουργός ήταν καταληψίας. Στα κάγκελα των λυκείων αναδείχθηκε.
Δεν γνωρίζουμε
- ποιο λύκειο αποφοίτησε,
- πότε και σε ποιο πανεπιστήμιο έδωσε εξετάσεις,
- πώς και από πού ενεγράφη στο Πολυτεχνείο,
- σε ποιο τμήμα έκανε το μεταπτυχιακό του.
Αυτά όλα σε μια δημοκρατική—πολιτισμένη χώρα είναι γνωστά από την στιγμή που κάποιος αποφασίζει να ασχοληθεί με την πολιτική. Να εγκαταλείψει τον ιδιωτικό χώρο και να εισέλθει στον δημόσιο.
Και γι΄αυτό εξανίστανται και φρίττουν όταν οι πολίτες διαδηλώνουν ενάντια στην Αριστερά. Μπαίνουν στα χωράφια τους.
Και αυτά δεν είναι ελληνική ευρεσιτεχνία. Έρχονται από τα βάθη της σοβιετικής προπαγάνδας.
Φασίστες οι εξεγερμένοι Ούγγροι, αντεπαναστάτες οι Πολωνοί, πράκτορες του ιμπεριαλισμού οι Ανατολικογερμανοί.
Όλα αυτά στην δεκαετία του 50, με χιλιάδες νεκρούς και εξαφανισμένους.
Αυτή η ολοκληρωτική νοοτροπία μεταβιβάστηκε και μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά αριστερών, έτσι ώστε να αποτελεί μέρος του DNA τους.
Πας μη αριστερός, φασίστας. Το εμπεδώσαμε το παραμύθι τους.
Γι΄αυτό λοιπόν ζαλίστηκαν όταν είδαν εκατομμύρια Έλληνες να διαδηλώνουν για την Μακεδονία. Δεν το περίμεναν.
Και αφού πέρασε ο πρώτος αιφνιδιασμός άρχισαν να πέφτουν οι τόνοι λάσπης.
Και από κοντά τους οι «μουσίτσες» της Αριστεράς, οι ροζέ αριστερούληδες, που ξαφνικά ανακάλυψαν σε μια συγκέντρωση εκατοντάδων χιλιάδων έναν Βουκεφάλα και πέντε καλόγερους. Αυτούς τους πόνεσε πιο πολύ το τεράστιο πλήθος που κατέκλυσε τις πλατείες και τους δρόμους σε όλες τις πόλεις της Ελλάδος.
Ο αριστερός καταληψίας είναι αγωνιστής, ο πατριώτης είναι φασίστας.
Το πρόβλημα της χώρας είναι να σαρωθεί η αριστερή νοοτροπία που είναι ριζωμένη μέσα και σε στελέχη της συντηρητικής–φιλελεύθερης παράταξης.
Μόνον τότε θα δει άσπρη μέρα αυτός ο τόπος.
Όταν όλοι συμφωνήσουν πως οι καταλήψεις και η βία δεν συνάδουν με το πολίτευμα της αστικής—φιλελεύθερης δημοκρατίας.