[ccpw id="136103"]

Πριν από λίγες μέρες η φράση του πρωθυπουργού πως δεν έχει ανάγκη να τον φυλάνε κλούβες με διμοιρίες των ΜΑΤ δημιούργησε σάλο, καθώς οι εικόνες των τελευταίων χρόνων στα πέριξ του Μεγάρου Μαξίμου άλλα δείχνουν.

Πριν από μερικούς μήνες προκειμένου να επισκεφθεί ο πρωθυπουργός τη Μυτιλήνη χρειάστηκε το νησί να τεθεί σε αστυνομικό κλοιό με 17 διμοιρίες να εξασφαλίσουν την ασφάλειά του.

Βλέπε: “Φρούριο” η Μυτιλήνη λόγω Τσίπρα – Στο νησί 17 διμοιρίες ΜΑΤ από την Αθήνα

Μετά την καταστροφική πυρκαγιά στο Μάτι όλοι θυμούνται την αστραπιαία επίσκεψη του πρωθυπουργού στην περιοχή αξημέρωτα προκειμένου να αποφύγει τους κατοίκους της περιοχής. Τα μέσα ενημέρωσης ενημερώθηκαν εκ των υστέρων.

Βλέπε: Ο Τσίπρας επισκέφτηκε -στα κρυφά- το Μάτι

Είναι θεμιτό μια κυβέρνηση να παίρνει όσα μέτρα ασφαλείας χρειάζονται για τα μέλη της και ιδίως τον πρωθυπουργό.

Οι αξιωματούχοι μιας δημοκρατίας εκπροσωπούν τους θεσμούς της και είναι λογικό να προστατεύονται. Σε μια δημοκρατία όμως ο καθένας έχει το δικαίωνα να κρίνει και να επικρίνει δημόσια οποιοδήποτε δημόσιο πρόσωπο ή θεσμό. Αν κάποιος παρανομήσει υπάρχουν διαδικασίες τιμωρίας.

Ο καθένας είναι σε θέση να βγάλει τα συμπεράσματά του αν οι επικρίσεις αποτελούν μεμονωμένα περιστατικά ή εκφράζουν το δημόσιο αίσθημα.

Τα περιστατικά με τις διμοιρίες των ΜΑΤ και τα περί του αντιθέτου λεγόμενα είναι μια πτυχή της διαφοράς μεταξύ πραγματικότητας και κυβερνητικού αφηγήματος…

Μια άλλη πτυχή είναι η υποκρισία με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Ενώ είναι γνωστό τοις πάσι πως ο πρωθυπουργός στέλνει τα παιδιά του σε ιδιωτικό σχολείο, δεν διστάζει δημόσια, ούτε καν από το βήμα της Βουλής να καταφέρεται εναντίον της ιδιωτικής εκπαίδευσης, να μπλοκάρει την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων και να υποστηρίξει: “Όσο είμαστε εμείς εδώ άλλη εκπαίδευση για τους κληρονόμους και άλλη για τα παιδιά του λαού, δεν θα επιτρέψουμε…”

Βλέπε: Επίθεση Τσίπρα σε Μητσοτάκη για Εκκλησία, άρθρο 86 και ιδιωτικά Πανεπιστήμια

Τρόμος ή γελοιοποίηση;

Είναι αλήθεια πως το μέγεθος της υποκρισίας της κυβέρνησης της “πρώτης φοράς αριστερά” τρομάζει και τούτο συμβαίνει γιατί κάποιος που αραδιάζει οφθαλμοφανή ψέματα αδιαφορεί αν τον πιστεύουν ή όχι καθώς έχει εξασφαλισμένη την υποταγή.

Στις δημοκρατίες οι ανακολουθίες μεταξύ λόγων και πράξεων των πολιτικών συνήθως είναι μικρές και συνήθως στηρίζονται σε διαφορετικές αποχρώσεις ερμηνειών.

Στα ολοκληρωτικά καθεστώτα αντιθέτως τα ψέματα είναι χοντροκομμένα και η επιβολή του αφηγήματός τους δεν στηρίζεται στην αποδοχή αλλά στον φόβο. Προπαγάνδα και τρόμος είναι τα στοιχεία που εξασφαλίζουν την επιβολή της εξουσίας στα ολοκληρωτικά καθεστώτα.

Η προπαγάνδα προϋποθέτει τον έλεγχο των μέσων μετάδοσης του μηνύματος και ο τρόμος στην απειλή βασανισμού και εξόντωσης όσων έχουν διαφορετική άποψη. Όλα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα αριστερά και δεξιά διαβάλουν ηθικά και πολιτικά όσους επιλέγουν να εξοντώσουν. Ηθικά τους χαρακτηρίζουν διεφθαρμένους και πολιτικά λειτουργούν τους προσάπτουν ότι εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία για ξένα συμφέροντα.

Ο Τρότσκι, ο Ζηνόβιεφ και οι περισσότεροι ηγέτες του ΚΚΣΕ κατηγορήθηκαν και εξοντώθηκαν όταν διαφοροποιήθηκαν από τον Στάλιν. Το ίδιο έπαθαν και στελέχη του ναζιστικού κόμματος όταν πήραν αποστάσεις από τον Χίτλερ.

Στην Ελλάδα ο άλλοτε επικεφαλής του ΚΚ Σιάντος κατηγορήθηκε ως πράκτορας των μυστικών υπηρεσιών των Άγγλων, το ίδιο και ο Πλουμπίδης και χιλιάδες μέλη που κάποια στιγμή εξέφρασαν διαφορετικές απόψεις από αυτές της εκάστοτε ηγεσίας.

Όταν μια κυβέρνηση υποστηρίζει δημόσια οφθαλμοφανή ψέματα είτε είναι απελπισμένη και καταφεύγει σε σπασμωδικές κινήσεις, είτε διαθέτει τον μηχανισμό μονοπωλίου της προπαγάνδας και τρόμου να τα επιβάλει…

Αν υπήρχε κάποιος μηχανισμός επιβολής δια του φόβου στην Ελλάδα θα το γνωρίζαμε. Στη μεταπολίτευση σαν μηχανισμός εκβίασης από την εκάστοτε κυβέρνηση χρησιμοποιήθηκε η εφορία και η επιρροή στις τράπεζες. Μετά την επιβολή από τους δανειστές της ανεξαρτητοποίησης της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων από το Υπουργείο Οικονομικών και αυτός ο μηχανισμός είναι δύσκολο να ελεγχθεί. Τελευταίο σύμπτωμα επιβολής της κυβερνητικής βούλησης μέσω τραπεζών στον τύπο ήταν το κλείσιμο του MEGA.

Παρά ταύτα απέχουμε πολύ από μια κατάσταση που η εξουσία διαθέτει το μονοπώλιο της πληροφόρησης και της προπαγάνδας.

Η κρατική τηλεόραση είναι ανυπόληπτη και έχει πολύ μικρή τηλεθέαση. Οι φιλοκυβερνητικές εφημερίδες είτε εμφανίζουν πολύ μικρές κυκλοφορίες είτε για εύλογους λόγους δεν δημοσιοποιούν τις κυκλοφορίες τους καθόλου. Στο διαδίκτυο επίσης τα φιλοκυβερνητικά μέσα είναι πολύ πίσω σε επισκεψιμότητα. Αν κάποιο μέσο δεν έχει ανάγκη τραπεζικών δανείων και κρατικής διαφήμισης μπορεί να υπερασπιστεί την ανεξαρτησία του.

Πού οφείλεται λοιπόν η υποκρισία και τα οφθαλμοφανή ψέματα αφού δεν υπάρχουν επαρκείς μηχανισμοί μονοπωλίου της προπαγάνδας και του τρόμου να τα επιβάλλουν;

Στην έλλειψη δημοκρατικής παιδείας του πολιτεύεσθαι και του κυβερνάν ίσως…

Τούτο όμως δεν σημαίνει πως αυτά τα πρόσωπα αν τους δοθεί η ευκαιρία δεν θα βάλουν, την έστω προβληματική, δημοκρατία μας στον γύψο…

2) Eurobank Grivalia

Φίλε Κώστα,

Έχω την εξής απορείς αν μπορείς να με βοηθήσεις; Οι τράπεζες ΔΕΝ ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΑΝ να πουλήσουν όλες τις non core δραστηριότητες που δεν αφορούσαν την τραπεζική για να επικεντρωθούν στην τραπεζική πίστη;

Με την ενσωμάτωση της Grivalia αυτό τι είναι; Και επιπλέον οι μέτοχοι της Grivalia θα πάρουν μετοχές σε τράπεζα που τα κόκκινα δάνεια είναι ανεξέλεγκτα αφενός και αφετέρου μεγάλος μέρος του κεφαλαίου της τράπεζας είναι ΑΕΡΑΣ (βλέπε αναβαλλόμενο φόρο). Τι είδους deal είναι αυτό;

Dimitris K.​​​​​​​

Απάντηση: Μοιάζει με λύση ανάγκης καθώς ο στρατηγικός επενδυτής φαίνεται πως δεν είναι διατεθειμένος να ρισκάρει να επενδύσει επιπλέον χρήματα στην Ελλάδα. Είχε μια επένδυση που του βγήκε και μια από την οποία γράφει ζημιές και χρειάζεται επιπλέον κεφάλαια. Με τη συγχώνευση καλύπτει την ανάγκη για κεφάλαια και δεν ρισκάρει επιπλέον στην Ελλάδα.

Το πρόβλημα δεν ξεκινά από τις τράπεζες, οι τράπεζες πληρώνουν τα “σπασμένα” της χρεοκοπίας του ελληνικού δημοσίου που οδήγησε σε χρεοκοπία την ελληνική οικονομία και ενδεχομένως θα την ξαναοδηγήσει…

Κατά τη χθεσινή συνεδρίαση η μετοχή της Eurobank ξεκίνησε με άνοδο πάνω από το συν 20% και κατέληξε κοντά στο συν 4,3%.

Είναι νωρίς για οριστικά συμπεράσματα. Μετά από δυο τρεις εβδομάδες θα έχουμε μια πιο σαφή εικόνα για το πώς αποτιμά η αγορά το συγκεκριμένο deal και αν αυτό θα μπορούσε να χρησιμέψει για παράδειγμα προς μίμηση…

Του Κώστα Στούπα
capital.gr

Πηγή