[ccpw id="136103"]

Αντί σημερινού άρθρου αποφάσισα να δημοσιεύσω μια από τις επιστολές που μου ήρθαν για το άρθρο της περασμένης εβδομάδας “Κράτος Πειρατής” αλλά και της προηγούμενης “Ζούμε σε χώρα απατεώνα”.

Πέρα από κάποιες διορθώσεις ορθογραφικών, που ξέφυγαν, και διαχωρισμό παραγράφων για να είναι η επιστολή πιο ευκολοδιάβαστη, αφαίρεσα κάποια ονόματα και δύσπεπτες λέξεις σε σημεία με […] και προσέθεσα επίσης σε [ ] για να διευκολύνω το νόημα.

Η επιστολή δημοσιεύεται σχεδόν αυτούσια, συμπεριλαμβανομένης και της μομφής προς εμένα που έχω σε γραμματοσειρά bold, την οποία όμως δεν δέχομαι καθώς έχω θίξει το θέμα της κακής νομοθεσίας επανειλημμένα στα προηγούμενα δέκα χρόνια.

Χωρίς φόβο και χωρίς πάθος λοιπόν:

____________________

“Αυτά που γράφεις δεν τολμάει να τα πει κανένας δημοσίως.

Δυστυχώς αυτή τη στιγμή έχουμε στην κυριολεξία μια πάλη των τάξεων.

Αλλά πλέον στην κορυφή της πυραμίδας δεν είναι ούτε οι δανειστές, ούτε οι τραπεζίτες, ούτε οι μασόνοι, ούτε οι Εβραίοι.

Στην κορυφή της πυραμίδας είναι όσοι σιτίζονται από το δημόσιο χρήμα.

Σε αυτούς δεν θα τοποθετήσουμε τον Άκη και τον Γιάννο αλλά αυτούς που τους ψήφισαν, π.χ. ο εξεταστής του υπουργείου μεταφορών, ο υπάλληλος ΔΟΥ ή τελωνείου αλλά ακόμα και ο δάσκαλος στα σχολεία που κάνει τσιγάρο την ώρα του διαλείμματος ανάμεσα στα παιδιά δημοτικού.

Αυτή η τάξη στην κορυφή γνωρίζει ότι έρχεται το τέλος της και όπως λέει κ η λαϊκή σοφία το θεριό γίνεται πιο επικίνδυνο όταν πεθαίνει.

Αυτή τη στιγμή ζούμε σε μια Ελλάδα όπου η κρατικοποίηση της ιδιωτικής περιουσίας υλοποιείται σε τέτοια έκταση και σε τέτοιο βαθμό που θα ζήλευε ακόμα και το καθεστώς της Γερμανικής κατοχής του ’40.

Ακόμα χειρότερο είναι ότι τον ρόλο του δωσίλογου δεν έχουν πλέον οι ταγματασφαλίτες αλλά [κάποιοι] δημόσιοι υπάλληλοι που ελλείψει πραγματικής οικονομίας και ανάπτυξης δημεύουν την ιδιωτική περιουσία για να πληρωθούν εξωπραγματικοί μισθοί και συντάξεις που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματική οικονομία.

Θα σου αναφέρω δύο χαρακτηριστικά παράδειγμα από την Α’ ΔΟΥ Πάτρας στην οποία ζω για να κατανοήσεις το πλιάτσικο και την έκτασή του μιας και είμαι άνθρωπος της αγοράς.

Η Α’ ΔΟΥ της Πάτρας έχει ξεπεράσει προ πολλού σε εισπραξιμότητα ακόμα και τις ΔΟΥ μεγαλύτερων δήμων. 

Πως το πέτυχε αυτό;

Διάβασε μερικά παραδείγματα χαρακτηριστικά για να κατανοήσεις πως έχουμε περάσει από το επίπεδο της παράνοιας στο οικονομικό έγκλημα.

1. Άνδρας και τα αδέρφια του βρέθηκαν αντιμέτωποι με ειδοποιητήριο υπέρογκου ποσού από την εφορία για χρέη… μιας ξαδέρφης που απεβίωσε.

Τι πιο λογικό να ξυπνήσεις ένα πρωί και να σου στείλει η εφορία ραβασάκι ότι χρωστάς δεκάδες χιλιάδες ευρώ και να σου δεσμεύσει λογαριασμούς επειδή η ξαδέρφη σου που απεβίωσε χρώσταγε στην εφορία και εσύ δεν έκανες αποποίηση κληρονομιάς;

Σύμφωνα με το σκεπτικό της ΔΟΥ Πατρών σε κάθε κηδεία στην Αχαΐα οφείλει όλο το συγγενολόι να κάνει αποποίηση.

2. Ο Αποθανών πατέρας χρωστάει στην εφορία χρήματα. Τα παιδιά είναι εντάξει στις υποχρεώσεις τους και χρειάζονται ενημερότητα για την εργασία τους. Αν δεν ξεχρεωθεί ο ΑΦΜ του πατέρα δεν παίρνουν ενημερότητα και δεν μπορούν να εισπράξουν χρήματα από το δημόσιο για να ζήσουν την οικογένειά τους.

3. Άνεργος χρώσταγε 3.000 ευρώ στην εφορία. Του ήρθε κατασχετήριο για την πρώτη κατοικία.

4.Ακίνητο χωρίς εμπορική αξία που έχει να νοικιαστεί 25 χρόνια, έχει αντικειμενική αξία 300.000 ευρώ με βάση τις εκτιμήσεις της αρμόδιας ΔΟΥ.

Το ζητούμενο σε όλα τα παραπάνω δεν είναι να βρεθεί ένας δικαστής που θα βάλει τα πράγματα στη θέση τους, γιατί γνωρίζουμε πολύ καλά ότι και αυτός δεν θα δαγκώσει το χέρι που τον ταΐζει.

Το ζητούμενο αγαπητέ, Άγη, είναι ότι όλα τα παραπάνω βασίζονται σε νόμους και διατάξεις που έχουν περαστεί εδώ και δεκαετίες.

Και αυτό δεν το θίγεις.

Και ότι οι ίδιοι δημόσιοι υπάλληλοι που ήταν επί Σαμαρά (ο οποίος δεν πείραξε ούτε στο ελάχιστο μία τρίχα τους) οι ίδιοι μας ληστεύουν εν μέσω Τσίπρα και προφανώς θα συνεχίσουν να κάνουν το ίδιο για να πληρωθεί και ο κομματικός στρατός του Κυριάκου.

Γιατί μην κοροϊδευόμαστε. Η πολιτική ζωή της Ελλάδας ήταν, είναι και θα είναι κρατικοδίαιτη.

Απέχουμε πολύ από την ελευθερία και τη δημοκρατία των ΗΠΑ όπου η ιδιωτική περιουσία είναι ιερό πράγμα. Οι κομμουνοφιλέλεδες ζουν και βασιλεύουν.

Θα το εκτιμούσα ιδιαίτερα αν το δημοσίευες δεδομένου ότι ο κόσμος πρέπει να μάθει την τριτοκοσμική πραγματικότητα στην οποία ζούμε και ότι για κάθε μέρα που περνάει η χώρα γυρνάει πίσω.

Σκέψου πόσο ΑΕΠ στερούν από την οικονομία της χώρας αυτά τα 6 εκατ. κατασχετήρια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ δεδομένου ότι όπως πολύ σωστά περιγράφεις με το πάτημα ενός κουμπιού καθίστασαι οικονομικά ανενεργός χωρίς να μπορείς ούτε να ξεχρεώσεις αυτά τα κατασχετήρια.

Με τη σειρά μου εξασφάλισα την άδεια του φίλου μου να σου στείλω το κατασχετήριο που του επιδόθηκε. Μου ζήτησε να καλύψω τα στοιχεία του το οποίο και έκανα όπως θα δεις στο επισυναπτόμενο αρχείο.

Σου στέλνω το κατασχετήριο όχι στο πλαίσιο μιας ενημέρωσης […] αλλά για να αναλογιστούμε το πόσο εύκολα ένας δημόσιος λειτουργός μπορεί και εκδίδει αποφάσεις τέτοιας ισχύος απολαμβάνοντας απόλυτη ασυλία από τις αυθαιρεσίες και τα λάθη που [τυχόν] πράττει.

Ενώ π.χ. ένας γιατρός του ΕΣΥ μπορεί να πάει μέχρι και φυλακή για ένα ιατρικό λάθος, ο υπάλληλος της ΔΟΥ που υπέγραψε και σφράγισε αυτό το κατασχετήριο διαπράττοντας οικονομικό έγκλημα κυκλοφορεί ανάμεσά μας ανενόχλητος.

PIN
PIN

[…]

Με εκτίμηση

_____________”

Του Άγη Βερούτη
capital.gr

Πηγή