[ccpw id="136103"]

Ένα δίχτυ προστασίας είχε απλωθεί γύρω του, επιτρέποντάς του ανενόχλητα να “ξεγελά” το κρατικό μηχανισμό, και να φεσώνει κρατικές επιχειρήσεις, όχι μόνο τη ΔΕΠΑ όπου το χρέος είναι 120 εκατ, αλλά και τη ΔΕΗ, τον ΑΔΜΗΕ και συνολικά το Δημόσιο, όπου έως πέρυσι, τους όφειλε πάνω από 200 εκατ. ευρώ.

Κι όμως ακόμη και σήμερα οι εμπλεκόμενοι διερωτώνται ποιος ευθύνεται για τα χρέη.

Ο υπόδικος Θ. Κιτσάκος, πρώην διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΠΑ και με θητεία στον όμιλο Λαυρεντιάδη, επιμένει ότι εκτελούσε κυβερνητικές εντολές.

Η κυβέρνηση δια του υπ. Ενέργειας Γ. Σταθάκη τον διαψεύδει και επιχειρεί να απεκδυθεί των ευθυνών της, επιρρίπτοντας ευθύνες στη Δικαιοσύνη που δεν αυστηροποίησε το καθεστώς πληρωμών από τα Ελληνικά Λιπάσματα.

Η δε επικεφαλής της Αρχής για το Ξέπλυμα Βρώμικου Χρήματος Αννα Ζαίρη, σιωπά εκκωφαντικά εδώ και… 2 περίπου χρόνια, καθώς η σχετική έρευνα ξεκίνησε στις αρχές του 2017, και μέχρι σήμερα, αγνοείται.

Ένα “αόρατο χέρι” επέτρεπε για χρόνια στο Λαυρέντη Λαυρεντιάδη να “μετέρχεται” νέες μεθοδεύσεις εξαπάτησης, να δημιουργεί εξωτικές και παρένθετες εταιρείες, να παράγει κέρδη, χωρίς κανείς να τον ακουμπά. 

Ένας τέτοιος μηχανισμός απαιτεί να κάνουν συστηματικά τα “στραβά μάτια”, όχι ένας, αλλά πολλοί και σε υψηλά αξιώματα.

Ένα τέτοιο οικοδόμημα χρειάζεται ένα μηχανισμό ανθρώπων που έχει δεσμευτεί να σιωπά εκκωφαντικά στις επιχειρηματικές πρακτικές Λαυρεντιάδη με τη δημιουργία παρένθετων εταιρειών και σχημάτων -που υπάρχουν ακόμη και σήμερα- και στα οποία εκείνος μετέφερε τη παραγωγή και τους εργαζόμενους των Λιπασμάτων, ώστε αυτά να εμφανίζονται ως “κουφάρι”, και άρα σε αδυναμία εξυπηρέτησης του βουνού των χρεών.

Η μαριονέτα

Ο Θ. Κιτσάκος δεν ήταν παρά η μαριονέτα.

Τα γρανάζια του μηχανισμού έχουν πολύ βαρύτερα ονόματα – δεν θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά- και τώρα που τα “στόματα ανοίγουν”, η Δικαιοσύνη δεν μπορεί παρά να ασχοληθεί με τους ισχυρισμούς του υπόδικου πρώην μάνατζερ ότι γνώριζαν τουλάχιστον έξι υπουργοί.

Ακόμη και… “τυφλοί” άλλωστε να ήταν, κάπου θα άκουγαν για τις κυπριακές offshore και τις εταιρείες-φαντάσματα (ΕΛΛΑΓΡΟΛΙΠ ΑΕΒΕ, PFIC LTD, CENTROFARO SERVICES LTD, BFS AEBE, Λιπάσματα Νέας Καρβάλης) που μίσθωναν από τα Ελληνικά Λιπάσματα τις βιομηχανικές της εγκαταστάσεις, και αντισυμβάλλονταν εμπορικά μαζί της, ακριβώς για να μη κληρονομήσουν τα χρέη της.


Είχαν όλες την ίδια έδρα

Εταιρείες, που σύμφωνα με τη μηνυτήρια αναφορά της ΔΕΠΑ, είχαν όλες πάνω-κάτω την ίδια έδρα. Αρχικά στην οδό Θεοφάνους 12 Αθήνα (ΕΛΛΑΓΡΟΛΙΠ, CENTROFARO), και την οδό Πεντέλης 34 στο Π.Φάληρο στην πάλαι ποτέ έδρα της Νεοχημικής (ΕΛΛΑΓΡΟΛΙΠ, PFIC), ή καθόλου πραγματική έδρα (όπως τα Λιπάσματα Νέας Καρβάλης στην άδεια πολυκατοικία της οδού Παπαφλέσσα 9, Καλλιθέα, και η BFS AEBE στην αποθήκη της οδού Κανελλοπούλου 1 στην Ελευσίνα).

Κατά τη μήνυση εκείνη, σε ένα και μόνο ακίνητο, δηλαδή σε μια μονοκατοικία στην οδό Κωλέττη 8Α στην Π.Πεντέλη Αττικής φαίνεται να συγκατοικούσαν σχεδόν… τα μέλη των διοικήσεων όλων των εταιρειών του ομίλου, δηλαδή των ΕΛΛΑΓΡΟΛΙΠ, PFIC, CENTROFARO SERVICES LTD, και BFS.

Και ενώ η απάτη ήταν πασιφανής, συγκεκριμένοι άνθρωποι συνέχιζαν, όπως έχει δηλώσει ο Θ.Κιτσάκος, να του δίνουν εντολή να μη διακοπεί η παροχή αερίου στα Λιπάσματα, με τη κυβέρνηση να δέχεται αυτές οι νεοσύστατες εταιρείες με ανάξια λόγου μετοχικά κεφάλαια (π.χ. 24.000 ευρώ), και καμία προγενέστερη δραστηριότητα, να αναλαμβάνουν μέσω μεταχρονολογημένων επιταγών, υποχρεώσεις δεκάδων εκατομμυρίων έναντι της ΔΕΠΑ, με την παραπλανητική μάλιστα επίκληση της σχέσης “πελατείας” με την ELFE.

Επομένως η καρατόμηση Κιτσάκου δεν ήρθε επειδή η κυβέρνηση θέλησε να βάλει τάξη, αλλά έπειτα από τα απανωτά δημοσιεύματα που εξέθεταν το Μαξίμου και την ανοχή του στο θέμα. Και οι “παράξενες συμπτώσεις” της υπόθεσης παραμένουν πολλές.

Η σιωπή

Όπως όταν στις 2 Μαΐου 2017, ο τότε επικεφαλής της Αρχής για το Ξέπλυμα Μαύρου Χρήματος Γ.Παντελής, είχε αποστείλει επιστολή προς τον κ. Κιτσάκο, ζητώντας του αναλυτικά στοιχεία για τις ανείσπρακτες οφειλές των εταιριών ELFE και ΕΛΛΑΓΡΟΛΙΠ, τις τυχόν ρυθμίσεις των εν λόγω εταιριών, όπως και αντίγραφα των εισηγήσεων της νομικής, οικονομικής και νομικής υπηρεσίας της ΔΕΠΑ από το 2015 και μετά.

Την ίδια ημέρα είχε συνεδριάσει το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο, υπό την προεδρία της τότε Προέδρου του Αρείου Πάγου Βασιλικής Θάνου, με τη συμμετοχή της εισαγγελέως του Ανωτάτου Δικαστηρίου Ξένης Δημητρίου, και αποφάσισε την αντικατάσταση του Γ.Παντελή με την Αννα Ζαίρη.

Η τελευταία παρέλαβε μια έρευνα που είχε ξεκινήσει ο προκάτοχός της στις αρχές 2017. Σήμερα ωστόσο επικρατεί σιωπή γύρω από τη συγκεκριμένη έρευνα, ουδείς γνωρίζει αν έχει ολοκληρωθεί και σε τι συμπεράσματα κατέληξε.

Η κυβέρνηση επιχειρεί να μεταθέσει τις δικές της ευθύνες, και βάζει στο κάδρο τη Δικαιοσύνη.

Ο κ. Σταθάκης επέρριψε χθες ευθύνες στη Δικαιοσύνη ότι με αποφάσεις δύο δικαστηρίων, ανέτρεψε την αυστηροποίηση των όρων αποπληρωμής της ELFE, την οποία είχε αποφασίσει η Γενική Συνέλευση της ΔΕΠΑ (Ιούνιος 2017), για εξόφληση κάθε νέας οφειλής που θα προέκυπτε, με καταβολή του 50% με μετρητά, του 50% με μεταχρονολογημένες επιταγές, συν τη καταβολή ενός ποσού του χρέους.

Εκείνο που “ξέχασε” να πει ο υπουργός, είναι ποιος εγκαινίασε τη “φάμπρικα” των μεταχρονολογημένων επιταγών, δηλαδή ο κ. Κιτσάκος, όπως ο ίδιος έχει παραδεχθεί, με τη σύμφωνη γνώμη της κυβέρνησης.

“Ξέχασε” επίσης ότι εκείνο που επικαλέστηκαν τα δύο δικαστήρια, προκειμένου η ΔΕΠΑ να συνεχίσει να τροφοδοτεί με αέριο την ELFE, δεν ήταν τίποτα λιγότερο από τις ίδιες τις συμφωνίες Κιτσάκου με τη πλευρά Λαυρεντιάδη, για πληρωμή μέσω μεταχρονολογημένων επιταγών, που ξεκίνησαν τον Ιανουάριο του 2016, και στην ουσία, συνεχίζονται έως και σήμερα.

Του Γιώργου Φιντικάκη
liberal.gr

Πηγή