Όποιος πρόλαβε… και στις συντάξεις

Στο Euroworking Group της 15ης Νοεμβρίου δόθηκε το πράσινο φως για τη μη περικοπή της “προσωπικής διαφοράς” στους παλιούς συνταξιούχους, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων συνταξιοδοτήθηκε πολύ πριν τα όρια ηλικίας που ισχύουν σήμερα. 

Το μέτρο δεν αφορά τους νέους συνταξιούχους, των οποίων οι συντάξεις έχουν ήδη περικοπεί, όπως ορίζει ο γνωστός και ως νόμος Κατρούγκαλου.

Ο όρος προσωπική διαφορά μπήκε για πρώτη φορά στην καθημερινότητα μας κατά την κυβέρνηση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και αφορά το τμήμα της αμοιβής των δημοσίων υπαλλήλων που δεν περικόπηκε, όπως προβλεπόταν από το ενιαίο μισθολόγιο. 

Με λίγα λόγια, ήταν άλλη μια απόδειξη ότι και αυτή η κυβέρνηση δεν ήταν κυβέρνηση όλων των Ελλήνων, ούτε καν όλων των δημοσίων υπαλλήλων, αφού το μέτρο αφορούσε κυρίως υπαλλήλους πανεπιστημιακής εκπαίδευσης και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης του υπουργείου Οικονομικών, υπαλλήλους κυρίως υποχρεωτικής εκπαίδευσης που απασχολούνται στις περιφέρειες και τους δήμους, υπαλλήλους κυρίως δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης του υπουργείου Δικαιοσύνης κ.ά. 

Το μέτρο αυτό στη συνέχεια επεκτάθηκε και στις συντάξεις, όχι σε όλες φυσικά, μόνο σε αυτούς τους συνταξιούχους που “αγαπούσε” παραπάνω το πολιτικό σύστημα.

Και όλα αυτά συμβαίνουν ενώ το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας είναι σε πολύ άσχημη κατάσταση, γιατί καμία πολιτική ηγεσία, από τη μεταπολίτευση και μετά, δεν είχε το θάρρος να το αλλάξει ουσιαστικά, λαμβάνοντας φυσικά και το υψηλό πολιτικό κόστος. 

Οι ελάχιστοι που το επιχείρησαν έπεσαν σε τοίχο και φυσικά εκπαραθυρώθηκαν. Το τραγικότερο όλων είναι ότι ακόμη και σήμερα, που η κατάσταση είναι τραγική, όλοι σφυρίζουν αδιάφορα.

Σήμερα στην Ελλάδα αντί να εργάζονται τέσσερις για κάθε ένα συνταξιούχο, εργάζονται 1,4 με συνέπεια τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων να μην επαρκούν για να πληρωθούν οι συντάξεις. 

Την περίοδο 2010 έως 2017 τα ασφαλιστικά ταμεία εισέπραξαν από το κράτος περίπου 125 δισ. ευρώ. Τα λεφτά αυτά θα μπορούσαν να είχαν μειώσει ισόποσα το χρέος μας ή να είχαν μειώσει τις πάσης φύσεως φορολογικές επιβαρύνσεις των πολιτών και των επιχειρήσεων έως και 50%.

Στο σημείο αυτό δεν θα μπορούσα να μην αναφέρω κι έναν ακόμη κρίσιμο παράγοντα, που οδήγησε και θα συνεχίσει να οδηγεί το ασφαλιστικό σε κατάρρευση και δεν είναι άλλος από το δημογραφικό.

Για να διατηρηθεί σταθερός ο πληθυσμός της χώρας μας θα έπρεπε κάθε γυναίκα να γεννά περίπου 2,1 παιδιά.

Αντί αυτού σήμερα έχουμε μόνο 1,3 γεννήσεις παιδιών ανά γυναίκα.

Τα λίγα αλλά κρίσιμα νούμερα που μόλις αναφέρθηκαν, δείχνουν ότι το ασφαλιστικό σύστημα έχει καταρρεύσει, απλά δεν το παραδέχεται κανείς. 

Πρόκειται για έναν ασθενή που είναι σε μηχανική υποστήριξη, η οποία και δεν μπορεί να διαρκέσει για πολλά χρόνια ακόμα, ενώ το κόστος είναι δυσβάστακτο. 

Αυτό μάλιστα που δεν έχουν καταλάβει, ή κάνουν πως δεν έχουν καταλάβει οι πολιτικοί μας, είναι ότι όσο διαρκεί η μηχανική υποστήριξη, οδηγείται πιο κοντά στον θάνατο, όχι μόνο το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας, αλλά και όλοι οι υπόλοιποι τομείς της οικονομίας, που πληρώνουν το κόστος αυτής της μηχανικής υποστήριξης. 

Ας είμαστε όμως ειλικρινείς. 

Επί δεκαετίες η χώρα και οι πολιτικοί της είναι ενάντια στην εργασία. Αν και όταν αποκτούν την εξουσία, ψάχνουν για λεφτά από αυτούς που εργάζονται.

Η Νέα Δημοκρατία και ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης πρότεινε για τους νέους ασφαλισμένους να ακολουθηθεί το κεφαλαιοποιητικό σύστημα και όχι το αναδιανεμητικό σύστημα που ακολουθείται μέχρι σήμερα. 

Σύμφωνα με την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας, το κράτος θα συνεχίσει να δίνει τη βασική εθνική σύνταξη σε όλους και από εκεί και πέρα κάθε ασφαλισμένος θα παίρνει μια πρόσθετη σύνταξη, η οποία θα είναι ανάλογη του συνολικού ύψους των εισφορών που έχει καταβάλει στο σύστημα (ιδιωτικό ή κρατικό φορέα).

Φυσικά δεν χωράει αμφιβολία ότι η πρόταση της ΝΔ είναι η πλέον ενδεδειγμένη.

Άλλωστε η στοιχειώδης κοινή λογική λέει πως ένα κεφαλαιοποιητικό ασφαλιστικό σύστημα αποτελεί κίνητρο για την αύξηση των εισφορών, διότι ο ασφαλισμένος θα γνωρίζει πως αυτά που πληρώνει θα τα λάβει ανταποδοτικά στο μέλλον. 

Σήμερα όλοι πλέον γνωρίζουμε ότι το αναδιανεμητικό σύστημα ασφάλισης που έχουμε ακολουθήσει με όλες τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ εδώ και δεκαετίες έχει χρεοκοπήσει, αφού απαιτείται να καλύπτεται πάνω από το 50% των καταβαλλόμενων συντάξεων από τον τακτικό προϋπολογισμό, δηλαδή από τα χρήματα όλων των φορολογουμένων πολιτών.

Παρόλα αυτά η πρόταση της ΝΔ δεν μας λέει τι θα γίνει με το ασφαλιστικό σύστημα όσον αφορά τους παλαιούς και τωρινούς ασφαλισμένους, που έχει εξελιχθεί σε μαύρη τρύπα της οικονομίας μας. 

Πιθανόν να γνωρίζουν κάτι που εμείς δεν μπορούμε να φανταστούμε ή πιθανόν να επιλέξαν να πουν την αλήθεια μόνο εκεί που το πολιτικό κόστος είναι ελεγχόμενο.

Ας ελπίσουμε σύντομα να υπάρχει μια απάντηση για το πώς θα αντιμετωπιστεί το μεγαλύτερο ίσως πρόβλημα ασφάλειας και σταθερότητας για τη χώρα μας. Όσο κι αν είναι σκληρά αυτά που θα πρέπει να ακούσουμε, πρέπει να τα γνωρίζουμε.

Χρειάζεται θάρρος να ειπωθούν αλήθειες. 

Όμως, o Σοφοκλής που έζησε τον 5ο αιώνα π.Χ, είχε πει: “Λέγων τ’ αληθές ου σφαλεί ποτε ” που μεταφράζοντάς το σημαίνει: 

“Όταν λες την αλήθεια, δεν θα κάνεις ποτέ λάθος”.

Tου Στέλιου Ορφανάκη
capital.gr