Πολλοί υποστηρίζουν πως ύστερα από την τραγωδία της Χούντας, επικράτησε η Δημοκρατία των ελεύθερων πολιτών και σε αυτό βοήθησε και η εξέγερση των φοιτητών του Πολυτεχνείου. Η εξέγερση των φοιτητών από μόνη της δεν έφερε την πτώση της Χούντας, αλλά επιτάχυνε τις καθεστωτικές ζυμώσεις και την αναστάτωση στο εσωτερικό των υπαίτιων του στρατιωτικού πραξικοπήματος. Ύστερα, ακολούθησε η δικτατορία του Ιωαννίδη και η τραγική εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο.
Ταμπουρέας Νικόλαος
Εκπαιδευτικός, παιδαγωγικός σύμβουλος
Στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας συμμετείχαν και όσοι καπηλεύτηκαν την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Και ήταν αρκετοί, σε αντίθεση με τους αγνούς αγωνιστές που αποτραβήχτηκαν από τα φώτα της δημοσιότητας, όταν η ανηθικότητα των μετέπειτα πολιτικών ταγών, εκπλήρωσε δόλιες πολιτικές πράξεις. Όμως μπορούμε να μιλήσουμε για αποκατάσταση της Δημοκρατίας;
Η μεταπολιτευτική πραγματικότητα απομάκρυνε τους βασανιστές της Χούντας αλλά έφερε ένα αναξιόπιστο μοντέλο πολιτειακής μετάβασης, κλειστό, αναξιοκρατικό, δικομματικό. Οι βολευτές καριέρας ερήμωσαν την Ελλάδα πολιτικά, οικονομικά, θεσμικά, ηθικά. Έβγαλαν στην επιφάνεια το χειρότερο εαυτό του πολίτη που προσδοκούσε την έλευση των “σωτήρων”. Αυτών που σταδιακά χειραγώγησαν τη δικαστική εξουσία, έκαναν μαζικές κομματικές προσλήψεις, δημιούργησαν καινούρια δάνεια που πληρώνουμε μέχρι τώρα. Αφαίμαξαν το Κράτος και το χειρότερο, εξαφάνισαν σταδιακά το ηθικό απόθεμα των Ελλήνων.
Πώς λοιπόν να μιλήσεις για αποκατάσταση της Δημοκρατίας των πολιτών; Ποιοι πολίτες, κυρίαρχα, πήραν τον ενεργό ρόλο στα χέρια τους και άλλαξαν τον τόπο; Πότε νομοθετικά ενισχύθηκε το μοντέλο της ενεργούς παρέμβασης της κοινωνίας στα κοινά; Πότε ελευθερώθηκε η Δικαστική Εξουσία από τα γλίσχρα πολιτικά ήθη; Ο ξεπεσμός της κοινωνίας ήταν διαρκής και περίτεχνα διαμορφωμένος.
Συνεπώς αυτό που αποκαταστάθηκε μετά την Χούντα των Συνταγματαρχών ήταν μια συνταγματική ολιγαρχία με επίφαση Δημοκρατίας. Η Δημοκρατία των πολιτών, 44 χρόνια μετά, παραμένει άπιαστο όνειρο και ανεκπλήρωτος στόχος.
. .
..