Ακολουθεί μια συνολική παρουσίαση των προτάσεων του κ. Τσίπρα για την αναθεώρηση του Συντάγματος και κριτική τους, συνοδευόμενη σε πολλές περιπτώσεις από εναλλακτικές προτάσεις:
Πέτρος Χασάπης
1) ΑΠΛΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ
ΤΣΙΠΡΑΣ:
Συνταγματική καθιέρωση της απλής αναλογικής.
ΚΡΙΤΙΚΗ:
Συμφωνούμε, αλλά τι θα γίνει με το 3% που κρατάει κλειστό το πολιτικό σύστημα και δεν επιτρέπει σε νέες κοινωνικές δυνάμεις να εισρεύσουν στο πολιτικό σύστημα; Θα υπάρχει για πάντα πλέον αποκλεισμός των μη αρεστών στο σύστημα;
Περισσότερο αυτός ο αποκλεισμός του 3% που επιτρέπει την εισαγωγή στο σύστημα μόνο των εκείνων που επιλέγει το σύστημα, δείχνει να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των δανειστών, παρά να τα ενοχλεί, όπως θα συνέβαινε στην αντίστροφη περίπτωση εισόδου ανεξέλεγκτων πολιτών στο σύστημα.
ΠΡΟΤΑΣΗ
Πολλοί ισχυρίζονται, άλλοι επίτηδες, άλλοι από αφέλεια ότι το 3% μας προστατεύει δήθεν από μειονοτικές τάσεις στη Θράκη. Τότε λοιπόν προτείνουμε να γίνεται κλήρωση των εδρών που αντιστοιχούν στα ποσοστά κάτω του 3% από Ελληνίδες και Έλληνες πολίτες; Δεν το κάνουν ούτε αυτό, απλά γιατί η αλήθεια είναι ότι θέλουν το σύστημα κλειστό στην κοινωνία.
2) ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΗΤΙΚΗ ΨΗΦΟΣ ΔΥΣΠΙΣΤΙΑΣ
ΤΣΙΠΡΑΣ:
“Η υποχρέωση δηλαδή η πρόταση δυσπιστίας εναντίον της κυβέρνησης, να συνοδεύεται και από πρόταση για νέο πρωθυπουργό, πράγμα που εξυπηρετεί το σκοπό της κυβερνητικής σταθερότητας”.
ΚΡΙΤΙΚΗ:
Τι ουσιαστικό νόημα έχει αυτό; Γνωρίζουμε ότι η πρόταση δυσπιστίας γίνεται πάντα από την αντιπολίτευση και πρέπει να συγκεντρώσει 151 ψήφους για να πέσει η κυβέρνηση, πράγμα που δεν έχει συμβεί ποτέ. Επομένως τι νόημα έχει να γίνεται ταυτόχρονα πρόταση και για νέο πρωθυπουργό;
Μόνο μια σκοπιμότητα μπορεί να εξυπηρετεί αυτό. Να προταθεί υποψήφιος κάποιος άλλος από το κυβερνητικό στρατόπεδο, για να προκληθεί διχασμός στην κυβερνητική πλειοψηφία.
Άρα η πρόταση αυτή δεν σκοπεύει στην κυβερνητική σταθερότητα, αλλά μάλλον στην αστάθειά της. Κάτι που δεν θα χαλούσε καθόλου τους δανειστές.
3) ΕΚΛΟΓΗ ΠτΔ
ΤΣΙΠΡΑΣ:
Δυνατότητα εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από το κοινοβούλιο, μόνο αν εξασφαλίζεται η μέγιστη συναίνεση των δύο τρίτων της Βουλής στο πρόσωπό του. Διαφορετικά μετά από προσπάθειες ενός εξαμήνου για 180 βουλευτές σε 6 ψηφοφορίες. Αν αποβούν άκαρπες αυτές οι προσπάθειες, τότε το εκλογικό σώμα θα αποφασίζει την εκλογή του Προέδρου με καθολική ψηφοφορία που θα διεξάγεται ανάμεσα στους δύο πλειοψηφήσαντες υποψηφίους της τελευταίας ψηφοφορίας στο κοινοβούλιο.
ΚΡΙΤΙΚΗ:
Α) Ενισχύεται ο δικομματισμός, αφού οι δύο υποψήφιοι που θα μείνουν στο τέλος, θα είναι οι κομματικοί υποψήφιοι των δύο μεγαλύτερων κομμάτων.
Β) Αποκλείονται πλέον οι όποιες ανεξάρτητες προσωπικότητες και οι μελλοντικοί ΠτΔ θα είναι «πρόεδροι του σωλήνα», δηλαδή του κομματικού «σωλήνα», αφού θα μένουν μόνο οι δύο υποψηφιότητες των δύο μεγαλύτερων κομμάτων και επομένως, δεν θα έχουν λόγο τα κόμματα να προτείνουν κάποιον τρίτο.
Γ) Στο τέλος και προκειμένου να μην πάνε στο λαό, αναγκαστικά θα γίνεται μεγάλη συναλλαγή μεταξύ των 2 μεγαλύτερων κομμάτων προκειμένου να γίνει στήριξη του ενός υποψήφιου με αντίστοιχα ανταλλάγματα (καρέκλες εξουσίας, μη τιμωρία κ.λ.π.), ερήμην του λαού για το άλλο κόμμα. Επομένως, με το τέχνασμα αυτό, εκβιάζονται συναλλαγές μεταξύ των δύο μεγαλύτερων κομμάτων.
Δ) Εντελώς περιπαιπτικά, ο λαός θα χρησιμοποιείται ως «γλάστρα» προκειμένου να υπάρχει επίφαση δημοκρατικότητας, χωρίς να φτάσουν ποτέ στην εκλογή από το λαό.
Ε) Ακόμα και αν κάποια στιγμή κληθεί ο λαός να εκλέξει, στην ουσία θα παίξει το ρόλο του χρήσιμου «ηλίθιου», αφού θα βγάλει «τα κάστανα από τη φωτιά», δηλαδή θα βγάλει την κυβερνητική πλειοψηφία από το αδιέξοδο της κυβερνητικής πτώσης.
ΠΡΟΤΑΣΗ
1) Ακόμα όμως και μέσα στα πλαίσια του κοινοβουλευτικού παιχνιδιού, θα έπρεπε ο ΠτΔ να εκλέγεται άμεσα από το λαό με αυξημένες αρμοδιότητες και μάλιστα να μην περιοριζόμαστε μόνο σε κομματικές προτάσεις, αλλά και σε λαϊκές προτάσεις.
2) Η ορθότερη πρόταση θα ήταν να πάμε σε κατάργηση του θεσμού του πρωθυπουργού και όλου αυτού του κοινοβουλευτικού θεάτρου και να πάμε σε απευθείας εκλογή της κυβέρνησης από το λαό (προεδρική δημοκρατία), με απόλυτη διάκριση των τριών εξουσιών.
4) ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΠτΔ
ΤΣΙΠΡΑΣ:
Λελογισμένη αύξηση των αρμοδιοτήτων του ΠτΔ που μπορεί να ενισχύσει τον ρυθμιστικό ρόλο του χωρίς να αγγίζεται ο πυρήνας του Πολιτεύματος. Για παράδειγμα: Το δικαίωμα του Προέδρου να απευθύνεται στη Βουλή για σπουδαίο λόγο, να συγκαλεί το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών, αλλά και να παραπέμπει ψηφισμένο νόμο σε ειδικό γνωμοδοτικό όργανο, αποτελούμενο αποκλειστικά από δικαστές για να κρίνει επί της συνταγματικότητας του.
ΚΡΙΤΙΚΗ:
Α) Με τις ανούσιες αρμοδιότητες που αναφέρει ο κ. Τσίπρας, ουδόλως θίγεται το πρωθυπουργοκεντρικό μοντέλο, με τον πρωθυπουργό παντοκράτορα.
Β) Οι αρμοδιότητες που εξαγγέλθηκε ότι θα απονεμηθούν στον ΠτΔ (ερώτημα προς τη Βουλή, όπου την πλειοψηφία ελέγχει ο πρωθυπουργός, σύγκλιση του συμβουλίου των κομματικών αρχηγών, καθώς και παραπομπή ψηφισμένου νόμου σε συμβούλιο δικαστών διορισμένων από τον πρωθυπουργό), είναι κάποιες ανούσιες αρμοδιότητες, δεν χρησιμεύουν σε τίποτα και σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογούν τη διατήρηση ενός πανάκριβου για τους φορολογούμενους θεσμού, μπροστά σε έναν πρωθυπουργό απόλυτο νομέα του δημοσίου.
ΠΡΟΤΑΣΗ
Αν θέλουμε να μιλάμε για πραγματικό ΠτΔ που θα δικαιολογεί τα χρήματα των φορολογουμένων, με τα οποία αμείβεται, θα πρέπει αφενός να εκλέγεται απευθείας από το λαό, αφετέρου να έχει τουλάχιστον όλες ανεξαιρέτως τις αρμοδιότητες που είχε με το Σύνταγμα του 1975, πριν τις αφαιρέσει Ο υπερσυγκεντρωτικός σοσιαλιστής Α. Παπανδρέου.
5) ΘΗΤΕΙΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
ΤΣΙΠΡΑΣ:
Προτείνονται θητείες για τους βουλευτές, έτσι ώστε κανένας βουλευτής να μην μπορεί να εκλέγεται για πάνω από δύο συνεχόμενες κοινοβουλευτικές περιόδους ή για οκτώ συνεχόμενα έτη.
ΚΡΙΤΙΚΗ:
Συμφωνούμε απόλυτα με την πρόταση αυτή. Είναι κάτι που θα έσπαζε, κατά μεγάλο μέρος, την οικογενειοκρατία και τα κατεστημένα στο πολιτικό σύστημα.
Όμως η πρόταση αυτή έγινε για καθαρά προπαγανδιαστικούς λόγους, προκειμένου να κερδίσει ο κ. Τσίπρας την αγανάκτηση του κόσμου εναντίον των βουλευτών, αφού πολύ καλά γνωρίζει ότι κανείς βουλευτής, ούτε δικός του δεν πρόκειται ποτέ να ψηφίσει κάτι τέτοιο. Οι άνθρωποι είναι επαγγελματίες, ζουν από αυτό το επάγγελμα. Αυτό μόνο ο λαός μπορεί να το επιβάλει.
6) ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΜΟΝΟΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ
ΤΣΙΠΡΑΣ:
Πρωθυπουργός, εκτός φυσικά των υπηρεσιακών, να ορίζεται αποκλειστικά αιρετός από το λαό, δηλαδή μόνο εν ενεργεία βουλευτής.
ΚΡΙΤΙΚΗ:
Εφόσον μείνουμε στο κοινοβουλευτικό σύστημα, συμφωνούμε με την πρόταση αυτή. Τα φαινόμενα Παπαδήμου κ.λ.π. θα πρέπει να εκλείψουν οριστικά.
Όμως αναρωτιόμαστε: Όταν η βουλευτική ιδιότητα θα είναι κατ’ ανώτατο όριο 8 χρόνια, σύμφωνα με την προηγούμενη πρόταση, πότε θα προλάβει ένας αρχηγός – βουλευτής να χρηματίσει στην αντιπολίτευση και στη συνέχεια να γίνει και πρωθυπουργός μέσα σε 8 χρόνια;
Αυτό δείχνει ότι οι προτάσεις έγιναν στο πόδι, χωρίς καμία μελέτη.
7) ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ
ΤΣΙΠΡΑΣ:
Υποχρέωση κύρωσης με δημοψήφισμα, οποιασδήποτε συνθήκης μεταβιβάζει κυριαρχικές αρμοδιότητες του κράτους.
ΚΡΙΤΙΚΗ:
Ποιος θα κρίνει όμως ότι μια συνθήκη μεταβιβάζει κυριαρχικές αρμοδιότητες του κράτους; Και ποιος θα προκηρύξει αυτό το δημοψήφισμα; Προφανώς ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ως αρχηγός της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας.
Επομένως, οι δανειστές και οι επικυρίαρχοι της Ελλάδας, μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι.
8) ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΑ ΜΕ ΛΑΪΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ
ΤΣΙΠΡΑΣ:
Δυνατότητα διενέργειας δημοψηφίσματος με λαϊκή πρωτοβουλία και συλλογή άνω των 500.000 υπογραφών για εθνικά θέματα.
ΚΡΙΤΙΚΗ:
Α) Δεν εξήγησε αν το δημοψήφισμα αυτό θα είναι δεσμευτικό ή απλά συμβουλευτικό;
Β) Στο σύνταγμα της Ιταλίας των 62 εκατομμυρίων κατοίκων, προβλέπεται η προκήρυξη δημοψηφίσματος με 500.000 υπογραφές. Στην Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων, ο κ. Τσίπρας πρότεινε τον ίδιο αριθμό υπογραφών.
Αν λέγαμε να τηρήσουμε την ίδια αναλογία, πληθυσμού – υπογραφών, τότε θα έπρεπε εμεί να συλλέγουμε 81.000 υπογραφές και για να το στρογγυλοποιήσουμε θα έπρεπε να συλλέγουμε 100.000 υπογραφές. Σε καμία όμως περίπτωση τον δυσθεώρητο αριθμό των 500.000 υπογραφών που πρότεινε ο κ. Τσίπρας.
Γ) Πρέπει να αναφέρουμε ότι στη Ρουμανία των 21 εκατομμυρίων κατοίκων, προβλέπεται στο ρουμανικό Σύνταγμα ότι με 500.000 υπογραφές, οι πολίτες (που εκτέλεσαν τον Τσαουσέσκου) μπορούν να θέσουν σε διαδικασία αναθεώρησης το ίδιο το Σύνταγμα. Αντίθετα, στην Ελλάδα όποιος μιλήσει για πρόβλεψη δημοψηφίσματος για την αναθεώρηση του Συντάγματος, ή για ανάμιξη πολιτών στη διαδικασία αναθεώρησης, αμέσως θα κατηγορηθεί για εκτροπή, για φασισμό, για συνταγματικό λαϊκισμό κ.λ.π.
ΠΡΟΤΑΣΗ
Αν και αριστερό κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος εξ ορισμού θα έπρεπε να είναι υπέρ των τοπικών δημοψηφισμάτων και μάλιστα με πρωτοβουλία των πολιτών, εντούτοις δεν έκανε καμία σχετική αναφορά. Αυτή η «παράλειψη» εξυπηρετεί απόλυτα τα σχέδια των δανειστών και των αρπακτικών που θέλουν να αρπάξουν περιουσίες περιοχής ευθύνης κάποιου δήμου (αεροδρόμια, λιμάνια, νερό, παραλίες, τοπικό ορυκτό πλούτο κ.λ.π.).
9) ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΝΟΜΩΝ ΜΕ ΛΑΪΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ
ΤΣΙΠΡΑΣ:
1) Δυνατότητα διενέργειας δημοψηφίσματος με λαϊκή πρωτοβουλία και συλλογή άνω του 1 εκατομμυρίου υπογραφών, για ψηφισμένο νόμο, με εξαίρεση νόμους που αφορούν τα δημοσιονομικά.
2) Δυνατότητα διενέργειας δημοψηφίσματος με λαϊκή πρωτοβουλία και συλλογή άνω του 1 εκατομμυρίου υπογραφών για νομοθετική πρωτοβουλία από τους ίδιους τους πολίτες.
ΚΡΙΤΙΚΗ:
Α) Προκειμένου να γίνει δημοψήφισμα για την κατάργηση νόμου ή για να προτείνουν οι πολίτες ένα νόμο (τον οποίο τελικά θα ψηφίσουν οι επαγγελματίες πολιτικοί), ο κ. Τσίπρας πρότεινε 1.000.0000 υπογραφές.
Πρέπει να ξέρετε ότι, σύμφωνα με το Ιταλικό Σύνταγμα, της Ιταλίας των 62 εκατομμυρίων κατοίκων, ο αριθμός των υπογραφών που απαιτούνται για πρόταση νόμου ή για κατάργηση νόμου, είναι μόλις 50.000 υπογραφές.
ΠΡΟΤΑΣΗ
1) Αν παίρναμε την αναλογία των πληθυσμών Ιταλίας και Ελλάδας, τότε εδώ θα έπρεπε να απαιτούνται μόλις 8.000 υπογραφές και για τη στρογγυλοποίηση 10.000 υπογραφές.
Δείτε λοιπόν πως ο κ. Τσίπρας απαιτεί το αδύνατο, προκειμένου να μην θιγεί το καθεστώς και τα συμφέροντα των δανειστών, παριστάνοντας τον δημοκράτη.
2) Από όλη αυτή τη διαδικασία, ο κ. Τσίπρας εξαιρεί τα δημοσιονομικά, τα οποία αυτή τη στιγμή είναι αποκλειστική αρμοδιότητα των δανειστών, με βάση τα μνημόνια.
Όμως ακόμα και δανειστές να μην υπήρχαν, ο κ. Τσίπρας θεωρεί προφανώς, ότι οι επαγγελματίες βουλευτές της εκάστοτε κυβερνητικής πλειοψηφίας είναι πολύ πιο έξυπνοι από το σύνολο του λαού, αφού του απαγορεύει να αποφασίζει για τα δημοσιονομικά θέματα.
Την ίδια στιγμή όμως, επιτρέπει στους επαγγελματίες βουλευτές να αποφασίζουν οι ίδιοι για τους μισθούς τους και τη φορολογία τους!!!!!
Αυτή είναι οφθαλμοφανής καθεστωτική νοοτροπία.
10) ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ
ΤΣΙΠΡΑΣ:
Σε ό,τι αφορά τον έλεγχο της συνταγματικότητας των νόμων, ΠΝΠ κ.λ.π., ο κ. Τσίπρας πρότεινε τη θεσμοθέτηση ενός ειδικού γνωμοδοτικού οργάνου, αποτελούμενου αποκλειστικά από δικαστές των Ανώτατων Δικαστηρίων που σε εξαιρετικές περιπτώσεις, μετά από πρόταση του ΠτΔ ή της Κυβέρνησης ή 120 Βουλευτών θα
γνωμοδοτεί επί ψηφισμένου νομοσχεδίου.
ΚΡΙΤΙΚΗ:
Α) Ο κ. Τσίπρας αφήνει και πάλι την Ελλάδα, ως τη μόνη χώρα του κόσμου χωρίς Συνταγματικό Δικαστήριο (έχουν άπαντες ακόμα και η Αλβανία, τα Σκόπια, η Τουρκία κ.λ.π.), όπου και θα συνεχίζει να ασυδοτεί η εκάστοτε κυβέρνηση σε βάρος του λαού.
Β) Το γνωμοδοτικό όργανο του κ. Τσίπρα, θα αποτελείται από ανώτατους δικαστές, τους οποίους θα διορίζει στην ουσία ο εκάστοτε πρωθυπουργός.
Γ) Η απόφαση αυτού του οργάνου, θα είναι απλά γνωμοδοτική και σε καμία περίπτωση δεν θα δεσμεύει ούτε την κυβέρνηση, ούτε τα δικαστήρια, όπως αντίθετα δεσμεύει η απόφαση ενός πραγματικού Συνταγματικού Δικαστηρίου, η οποία και ακυρώνει καθολικά έναν αντισυνταγματικό νόμο.
Εδώ βλέπουμε ότι και πάλι οι επαγγελματίες πολιτικοί θεωρούνται ανώτεροι γνώστες της νομικής επιστήμης από τους δικαστές, όπως και θεωρούνται ικανότεροι να αποφασίζουν από τον ίδιο το λαό.
Η καθεστωτική λογική σε πλήρη αποκάλυψη.
ΥΓ1. Ο κ. Τσίπρας ισχυρίστηκε ότι δεν πρέπει να έχουμε Συνταγματικό Δικαστήριο, όπως έχουν όλα τα κράτη του κόσμου, γιατί δεν μπορεί να μετατρέψουμε τον δικαστή σε νομοθέτη. Δηλαδή στην ουσία μας είπε ότι αφαιρεί από το δικαστή τη δυνατότητα να ελέγχει τι είδους κείμενα εφαρμόζει σε βάρος των πολιτών, αλλά απλά να εκτελεί τυφλά τις εντολές της κυβέρνησης και φυσικά και των τοκογλύφων δανειστών και της παγκοσμιοποίησης.
ΥΓ2. Αναρωτιόμαστε, ποιος νομικός εγκέφαλος πρότεινε στον κ. Τσίπρα να εκστομίσει αυτή τη νομική “πατάτα”; Σκεφτείτε τι ανασφάλεια δικαίου θα υπάρξει αν εκδοθεί γνωμοδότηση περί αντισυνταγματικότητας ενός νόμου και παρόλα αυτά ο νόμος αυτός να εξακολουθεί να ισχύει. Υπάρχει άραγε μετά κανένας αφελής που θα βασιστεί πλέον σ’ αυτόν το νόμο για να προβεί σε συναλλαγές κ.λ.π.;
11) ΑΣΥΛΙΑ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ – ΕΥΘΥΝΗ ΥΠΟΥΡΓΩΝ
ΤΣΙΠΡΑΣ:
1) Ο κ. Τσίπρας αναφέρθηκε στην ανάγκη για κατάργηση βουλευτικής ασυλίας και ίδια ποινική αντιμετώπιση με τους πολίτες, με δυνατότητα εξαίρεσης μόνο για σχετικές με την άσκηση των καθηκόντων κατηγορίες.
2) Ανέφερε επίσης ότι θα πρέπει να τροποποιηθεί ριζικά «η διάταξη που ρυθμίζει τα περί της ευθύνης των υπουργών».
ΚΡΙΤΙΚΗ:
Α) Δεν καταργεί πλήρως την βουλευτική ασυλία, αλλά κρατάει μια επιφύλαξη για δήθεν αδικήματα περί την άσκηση των καθηκόντων του βουλευτή. Και ποιος θα το κρίνει αυτό; Φυσικά η πλειοψηφία της Βουλής. Άρα δηλαδή παραμένουμε στον ίδιο εμπαιγμό.
Β) Σε ότι αφορά την κατάπτυστη διάταξη του άρθρου 86 του Συντάγματος «περί ευθύνης των υπουργών», πρότεινε να μην καταργηθεί πλήρως, όπως απαιτεί ο λαός, αλλά εξήγγειλε ότι θα τροποποιηθεί ως προς την παραγραφή των εγκλημάτων των υπουργών. Δηλαδή, η αρμοδιότητα αυτή εξακολουθεί να παραμένει στη Βουλή. Έτσι οι οι εγκληματίσαντες υπουργοί καθώς και οι εκτελεστές των εντολών των δανειστών υπουργοί, δεν θα κινδυνεύουν ποτέ να ελεγχθούν από τη δικαιοσύνη.
Αυτή και μόνο η εξαγγελία του κ. Τσίπρα, είναι ενδεικτική για το πώς σκέπτεται να αντιμετωπίσει την αναθεώρηση του Συντάγματος, χωρίς να χρειάζεται οποιαδήποτε άλλη κριτική.
ΠΡΟΤΑΣΗ
Να καταργηθούν πλήρως, τόσο η βουλευτική ασυλία, όσο και η προστασία των υπουργών. Να αντιμετωπίζονται δηλαδή και οι επαγγελματίες πολιτικοί, όπως κάθε απλός πολίτης και κάθε επαγγελματίας.
12) ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΑΡΧΕΣ
ΤΣΙΠΡΑΣ:
Σε ότι αφορά τη σύγχρονη μάστιγα των δήθεν “ανεξάρτητων αρχών”, ο κ. Τσίπρας είπε ότι οι ανεξάρτητες αρχές θα πρέπει να συγκροτούνται με μικρότερες πλειοψηφίες σε περίπτωση που τα 4/5 δεν συγκεντρωθούν σε συγκεκριμένη προθεσμία.
ΚΡΙΤΙΚΗ:
Όπως βλέπουμε, ο κ. Τσίπρας δεν καταργεί τις «ανεξάρτητες αρχές», που είναι κράτος εν κράτει και ελεγχόμενες από τους δανειστές, αδιαφορώντας πλήρως για τη βούληση του λαού, αλλά προτείνει μικρότερη πλειοψηφία για τον διορισμό των μελών τους.
ΠΡΟΤΑΣΗ
Οι τεχνοκρατικές «ανεξάρτητες αρχές», που προωθεί η παγκοσμιοποίηση εναντίον της πολιτικής εξουσίας, θα πρέπει να καταργηθούν εντελώς και οι εξουσίες τους να περάσουν στο λαό.
Η Ελλάδα προχώρησε τόσα χρόνια χωρίς «ανεξάρτητες αρχές» και δυστυχώς πτώχευσε με αυτές.
13) ΤΑ ΑΓΑΘΑ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
ΤΣΙΠΡΑΣ:
Ρητή απαγόρευση άρσης του δημόσιου ελέγχου των αγαθών του νερού και της ηλεκτρικής ενέργειας.
ΚΡΙΤΙΚΗ:
Ο κ. Τσίπρας αναφέρθηκε σε δημόσιο έλεγχο των αγαθών του νερού και της ηλεκτρική ενέργειας. Ούτε λέξη όμως δεν είπε για δημόσια ιδιοκτησία πάνω στα αγαθά του νερού και της ηλεκτρικής ενέργειας. Εδώ, προφανώς δεν έπρεπε να ανησυχήσουν οι δανειστές που τα έχουν υπό την ιδιοκτησία τους για 100 χρόνια.
. .
..