 |
| pixel2013 / pixabay |
Ακόμη και αν οι επόμενες βουλευτικές εκλογές γίνουν στο τέλος της τετραετίας δηλαδή σε λιγότερο από 12 μήνες, ισχύει αυτό που η γενιά μου έλεγε κατά τη διάρκεια του τελευταίου έτους της θητείας στο στρατό: “Μέρα που περνάει δεν ξαναπερνάει” (Με τη στρατιωτική θητεία να έχει πέσει στους 9 μήνες, για τους νεότερους αυτό δεν λέει και πολλά πράγματα πλέον).
Από: capital.gr
Του Κώστα Στούπα
Το πιθανότερο σενάριο βέβαια παραμένει αυτό που θέλει τις εκλογές να γίνονται περί τα τέλη της Άνοιξης, αν έκτακτες εξελίξεις δεν ανατρέψουν τους σχεδιασμούς.
Η έναρξη της αντίστροφης μέτρησης δημιουργεί ένα επιπλέον καταλυτικό βάρος στην κυβέρνηση, την κυβερνητική πλειοψηφία και τις κοινωνικές δυνάμεις που την στηρίζουν.
Τα σημάδια της προϊούσης φθοράς είναι πλέον φανερά, οι δε τριγμοί μεταξύ και εντός των κυβερνητικών εταίρων εκκωφαντικοί.
Την περασμένη εβδομάδα ο Υπουργός Άμυνας “τσαλάκωσε” τον πρωθυπουργό και τον Υπουργό των εξωτερικών δημοσίως και σε διεθνές ακροατήριο, με έναν τρόπο που δεν έχει συμβεί ξανά.
Ο γραμματέας των ΑΝΕΛ μίλησε δημόσια για την πιθανότητα το κόμμα του σε περίπτωση πρότασης δυσπιστίας στη Βουλή να μην στηρίξει την κυβέρνηση.
Ο κ. Φίλης συνέχισε να κατηγορεί την ΕΡΤ για “παραμάγαζο” με “παραδιοίκηση”.
Ο κ. Τσακαλώτος συνεχίζει να κρατά όλο και μεγαλύτερες αποστάσεις καθώς σε κρίσιμες για την οικονομία και τις τράπεζες περιστάσεις φροντίζει να βρίσκεται όσο πιο μακριά γίνεται από τα κέντρα των αποφάσεων.
Οι συμπεριφορές αυτές δεν αποτελούν παρά την κορυφή του παγόβουνου ανάλογων στάσεων και προβληματισμών που κυοφορούνται στη στελεχιακή και εκλογική βάση των κομμάτων της συγκυβέρνησης.
Καθώς η συγκυβέρνηση κατά τη διάρκεια της θητείας της έχει κάνει τα ακριβώς αντίθετα απ’ όσα υποσχόταν κατά τη διάρκεια της εκτόξευσης από το περιθώριο της αντιπολίτευσης στην εξουσία, δεν διαθέτει κάποιο σαφές πολιτικό αφήγημα ως συνεκτικό ιστό της εκλογικής βάσης που της έχει απομείνει.
Οι προσπάθειες στροφής της άλλοτε λενινιστικής καφενειακής σέχτας σε σοσιαλδημοκρατικό κεντροαριστερό κόμμα για τις ανάγκες της παράστασης στη μεταβαλλόμενη συγκυρία μοιάζει με προσπάθεια της αείμνηστης Γεωργίας Βασιλειάδου να κερδίσει καλλιστεία ή έστω μια θέση στo My Style Rocks…
Ακόμη και να διέθετε κάποιο αφήγημα δεν διαθέτει πλέον το ηθικό κεφάλαιο να το υποστηρίξει πειστικά.
Απομένει το δούναι και λαβείν…
Αν κάποιος βιοπορίζεται από ένα μαγαζί το οποίο διευθύνει ανίκανος και ανήθικος κληρονόμος όσο πέφτει ο μισθός κάθε μήνα, θα παραβλέπει τα αρνητικά και θα διαφημίζει τα υπαρκτά ή ανύπαρκτα θετικά του αφεντικού του.
Όμως η θητεία του αφεντικού έχει ημερομηνία λήξης και όσο πλησιάζει η ημερομηνία αυτή τόσο θα αλλάζει το ισοζύγιο κόστους οφέλους, υπέρ του κόστους και σε βάρος του οφέλους.
Τουτέστιν, για ένα στρατό στελεχών και εξαρτημένων από τον κρατικό κορβανά οι μισθοί που απομένει να πληρωθούν από την παρούσα διοίκηση λιγοστεύουν και τούτο σημαίνει πως πρέπει να φροντίσουν και για την επόμενη μέρα…
Όσο περνά ο καιρός λοιπόν ακόμη και το 50% της εκλογικής βάσης που εμφανίζεται πιστό θα αρχίσει να προβληματίζεται και εκτός από την φροντίδα του επιούσιου της σήμερον θα αρχίσει να σκέφτεται και τον επιούσιο της αύριον.
Οι διεργασίες αυτές έχουν ξεκινήσει ήδη στη βάση και είναι αυτές που δημιουργούν τους τριγμούς στην κορυφή. Κάθε εβδομάδα που περνά το ισοζύγιο κόστους οφέλους θα συνεχίσει να ανατρέπεται και οι τριγμοί θα αρχίσουν να προκαλούν ρήγματα και να αφήνουν πίσω υλικά αποδόμησης(μπάζα).
Οι αίθουσες αναμονής της ΝΔ και του ΚΙΝΑΛ (μαθαίνω πως συμβαίνει ήδη) θα γεμίζουν με παλιούς φίλους που θα υποστηρίζουν πως αν και έλειψαν η καρδιά τους βρίσκονταν πάντα εκεί.
Ο χαρακτηριστικότερος τροχιοδεικτικός πολιτικός σχηματισμός σε αυτήν την περίπτωση πέραν του βαθέος ΠΑΣΟΚ (Κουρουμπλήδες, Σπρίτζηδες, Κατσέληδες, Ξενογιανακοπούλου κλπ) είναι το στελεχιακό δυναμικό της ΔΗΜΑΡ που κατάφερε τα τελευταία χρόνια να ξεκοκαλίζει τα προνόμια της εξουσίας επί διαδοχικών και αντίπαλων κυβερνητικών σχηματισμών…
Η επιτάχυνση της αποσύνθεσης σε συνδυασμό με τις οικονομικές εξελίξεις όπου λαμβάνουν χώρα τα αντίθετα ακριβώς από αυτά που σχεδίαζε και ανέμενε η κυβέρνηση, μπορεί τις επόμενες εβδομάδες να προκαλέσουν ανατροπές που δεν τις περιμένει κανείς…
. .