Η κυβέρνηση Τσίπρα- Καμμένου ψήφισε το 2016 την περικοπή των συντάξεων και επαναβεβαίωσε αυτή την πολιτική της με το μεσοπρόθεσμο την άνοιξη του 2018 και τελικά μαθαίνουμε τώρα, ότι γι’ αυτό το μέτρο υπεύθυνη είναι η… ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Από: thecaller.gr
Γράφει ο Ανδρέας Κωνσταντάτος
Ο Αλέξης Τσίπρας τον Ιούλιο του 2017 παρακαλούσε το ΔΝΤ με επιστολή του να παραμείνει στο πρόγραμμα και το διαβεβαίωνε ότι θα υλοποιήσει τις 21 δεσμεύσεις που ανέλαβε έναντι του Ταμείου. Τελικά… νοσταλγοί του ΔΝΤ δεν είναι εκείνοι που το ικέτευαν, αλλά η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Αυτά διαρρέει από χθες το Μέγαρο Μαξίμου ακολουθώντας το… ΣΥΡΙΖΑικο δόγμα «δεν φταίμε εμείς, φταίνε οι άλλοι».
Για τους εκατό νεκρούς στο Μάτι, μας είπαν, ότι φταίνε τα αυθαίρετα που βρέθηκαν εκεί τυχαία.
Για το υψηλό κόστος του συνταξιοδοτικού συστήματος φταίνε οι συνταξιούχοι άνω των 70, που δεν πήγαν ακόμα στα… κυπαρίσσια, γιατί αν δε ζούσαν, σύμφωνα με τη λογική Τσίπρα, δεν θα υπήρχε ανάγκη μείωσης των συντάξεων, δεν θα είχε ψηφίσει το νόμο και δεν θα διαπραγματευόταν ξανά με την τρόικα.
Πέρα όμως από τη ψηφοθηρική λογική Τσιπρα, που δείχνει να μην σκέπτεται τίποτε άλλο πέραν του κόμματος του και των ψήφων, παραθέτοντας συνεχώς ψέματα, λες και έχει ένα τσιπάκι στον εγκέφαλο του, υπάρχουν τα γεγονότα.
Πρώτον, δεν υπήρχε ανάγκη ψήφισης του νόμου για την περικοπή των συντάξεων το 2016, αν ο κ. Τσίπρας εξασφάλιζε στη διαπραγμάτευση χαμηλότερα πλεονάσματα από το 3,5 % επί του ΑΕΠ και δεν υποσχόταν υπερπλεονάσματα.
Δεύτερον, οι συντάξεις τα τελευταία τρία χρόνια έχουν υποστεί 21 περικοπές και οι επικουρικές μαζί με το ΕΚΑΣ έχουν αφανιστεί.
Τρίτον, οι νέες συντάξεις έχουν περικοπεί από 20 -30 % σε σχέση με τις παλαιές, δημιουργώντας έτσι συνταξιούχους δυο ταχυτήτων. Τους παλαιούς με μέσο όρο σύνταξης κοντά στα 800 ευρώ και τους νεότερους με σύνταξη κοντά στα 600 ευρώ.
Τέταρτον, δημιουργείται έτσι η ανάγκη εξίσωσης των συντάξεων με αύξηση των νεότερων , για να αποφευχθεί η προφανής αδικία ,αλλά και τα νομικά προβλήματα που θα ακολουθήσουν.
Πέμπτον, καμία αναφορά δεν έκανε ο πρωθυπουργός για το μέτρο της μείωσης του αφορολόγητου, που εκ των πραγμάτων θα μειώσει ξανά τις συντάξεις, παλαιές και νέες. Προφανώς γιατί αυτό έπεται των εκλογών.
Στην ουσία ο κ. Τσίπρας καλείται να διαχειριστεί μια τεράστια πολιτική υποχώρηση που έκανε προς τους δανειστές προκειμένου, να αποδείξει ότι είναι… καλό παιδί και αξίζει να παραμείνει στην καρέκλα της εξουσίας.
Άλλωστε πάντα τον κυνηγούσε ο φόβος μήπως αποδειχθεί ένα εκλογικό ατύχημα, όπως του είπε ο κ. Φέερχοφσταντ στο Ευρωκοινοβούλιο.
Δέχτηκε ό, τι ήθελαν, ακόμα και το τέταρτο άτυπο μνημόνιο, το οποίο τώρα βλέπουμε να εξελίσσεται μπροστά μας, με τον περιβόητο νόμο Κατρούγκαλου, με τις αυξήσεις στη φορολογία των χαμηλών εισοδημάτων με τα υψηλότατα πλεονάσματα που επιβάλλουν συνέχιση της λιτότητας και φρενάρισμα της ανάπτυξης.
Έβαλε τη χώρα σ’ ένα σιδερόφραχτο δρόμο για τα επόμενα χρόνια μόνο και μόνο για να τον αφήσουν ήσυχο στην εξουσία και να δημιουργήσει ένα καθεστωτικό κόμμα με το βόλεμα των… δικών μας παιδιών.
Έκανε όμως ένα λάθος υπολογισμό και τώρα παρακαλά τους δανειστές να πάρουν πίσω το μέτρο της περικοπής των συντάξεων, όχι γιατί νοιάζεται για τους συνταξιούχους, το απέδειξε με τη δήλωση του στη ΔΕΘ για τους άνω των εβδομήντα- αλλά για τις ψήφους τους.
. .
..