Δεν ήταν οι φωτιές στο Μάτι που σήμαναν συναγερμό στους σκεπτόμενους πολίτες. Ηταν ένα άλλο σημάδι της διάλυσης του κρατικού μηχανισμού ενδεικτικό της κυβερνητικής αφασίας και ασχετοσύνης. Κι εδώ δεν χωρούν δικαιολογίες του στυλ “ο Τσίπρας είναι μόνο 44”.
Από το Βασίλη Μπόνιο
Το πρώτο σημάδι της επικίνδυνης κυβερνητικής ανεπάρκειας ήταν το γεγονός ότι στη διάρκεια του τουρκικού πραξικοπήματος οι ελληνικές υπηρεσίες ασφαλείας και η εθνική άμυνα πιάστηκαν στον ύπνο με την προσγείωση του τουρκικού ελικοπτέρου στην Αλεξανδρούπολη. Από την πρώτη στιγμή ένα σοβαρό κράτος όφειλε να του κάνει εξακρίβωση και να του δώσει εντολή να εγκαταλείψει τη χώρα.
Για λόγους ανθρωπιστικούς ας το ανεφοδιάζαμε εάν υπήρχε ανάγκη. Αλλά ως εκεί. Τίποτε παραπάνω. Επιτρέψαμε λοιπόν στους 8 Τούρκους αξιωματικούς να ζητήσουν άσυλο στη χώρα μας με αποτέλεσμα να ακολουθήσουν μια σειρά εθνικά επώδυνες συνέπειες, όπως ο εξαναγκασμός του Τσίπρα να πει ψέμματα στον Ερντογάν ότι θα τους επιστρέψει και φυσικά η σύλληψη και η αιχμαλωσία των δύο Ελλήνων στρατιωτικών. Η τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο αυξήθηκε με αποτέλεσμα να μην τολμάνε οι ψαράδες μας να προσεγγίσουν τα Ιμια. Είχε προηγηθεί το εξίσουν εθνικά επώδυνο και επικίνδυνο πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησης Τσίπρα, το 3ο Μνημόνιο που ακολούθησε, το χυδαίο Ασφαλιστικό των ταγαρουπουργών Κατρούγκαλου-Αχτσιόγλου-Πετρόπουλου και τα πολλά ξεφτιλίκια που καταδεικνύουν την σχέση ηγετικών στελεχών του Σύριζα με συγκεκριμένα συμφέροντα.
Ετσι λοιπόν εύκολα μπαίνει το ερώτημα εάν ο τουρκικός στρατός κάνει απόβαση στη Σάμο, στο Καστελόριζο, στη Κω πως θα αντιδράσει ο 44χρονος;
Εάν κρίνουμε από την διαχείρηση της φωτιάς στο Μάτι είμαστε χαμένοι από χέρι. Οι Τούρκοι δεν θα χρειαστεί να ρίξουν ούτε ντουφεκιά. Σε καιρό ειρήνης απανθρακώθηκαν 100 Ελληνες. Γύρευε τι απολογισμό θα είχαμε μετά από μια εβδομάδα πολέμου με επικεφαλής τον 44χρονο;
. .
..