Η συμφωνία για το Σκοπιανό, παρά τις σφοδρές πολιτικές αντιδράσεις και το δεδομένο πολιτικό κόστος, ήταν το πρώτο βήμα.
Αναδημοσίευση από: ysterografa.gr
Του Κυριάκου Βελισσάριου
Η ολοκλήρωση της συμφωνίας για το χρέος και τη μετα-Μνημονιακή Ελλάδα, στο Eurogroup, το δεύτερο.
Η σημειολογία της γραβάτας, που κυριάρχησε ειδησεογραφικά και κάλυψε κάθε άλλη παράμετρο των εξελίξεων, λειτουργεί ως γέφυρα για το τρίτο και περισσότερο… συγκρουσιακό βήμα στη στρατηγική του Αλέξη Τσίπρα, όπως τουλάχιστον την αποκάλυψε ο Πρωθυπουργός με την ομιλία του στο Ζάππειο, ενώπιον βουλευτών και στελεχών, τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και των Ανεξάρτητων Ελλήνων.
Το μήνυμα απευθυνόταν κυρίως στους Ανεξάρτητους Έλληνες, καθώς έδινε στον Πάνο Καμμένο το κίνητρο για να παραμείνει στο… σύμφωνο συμβίωσης το οποίο συντάχθηκε το 2015.
Η “κάθαρση” λοιπόν. Όπως το 1989, όταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης επιχείρησε να εκφράσει ένα πάνδημο αίτημα για καταδίκη των σκανδάλων της διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, του Ανδρέα Παπανδρέου.
Εκείνη την εποχή, η “κάθαρση” έμεινε ατελής. Η αίσθηση της ατιμωρησίας επικράτησε, η προπαγάνδα των ΜΜΕ που είχαν… επιστρέψει στο μαντρί του ΠΑΣΟΚ, έκαναν λόγο για το “βρώμικο 89”, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ανετράπη βιαίως με την Αποστασία του 1993, και ο Ανδρέας Παπανδρέου επανήλθε πανηγυρικά στην εξουσία, για να παραδώσει στη συνέχεια τη σκυτάλη στον Κώστα Σημίτη.
Στη στρατηγική Τσίπρα, η “ντουλάπα με τους σκελετούς της Μεταπολίτευσης”, θα ανοίξει, στην τελική ευθεία προς τις εκλογές. Από το σκάνδαλο Novartis, μέχρι τα δάνεια των κομμάτων. Και τις σχέσεις πολιτικών αντιπάλων της σημερινής κυβέρνησης, με διαπλοκόμενους επιχειρηματίες, και δυσώδεις υποθέσεις από το χθες.
Την ατζέντα αυτή, προφανώς και μπορεί να υπηρετήσει με ενθουσιασμό ο Πάνος Καμμένος.
Και αυτό το γνωρίζει καλά ο Αλέξης Τσίπρας.
Άρτος και θεάματα λοιπόν.
Με το μυαλό στην κάλπη.
. .
..