Τον Ιανουάριο του 2015 γράφαμε ότι για τους αναποφάσιστους ψηφοφόρους, ο Πάνος Καμμένος ήταν μια κάποια λύση, υπό την έννοια ότι μιλούσε για τα εθνικά θέματα και την Ορθοδοξία, οπότε θα ήταν ίσως ένα ανάχωμα στον επερχόμενο τότε προς την εξουσία, ΣΥΡΙΖΑ.
Του Στρατή Μαζίδη
Τελικά ο πατριωτικοχριστιανικός λόγος του Πάνου Καμμένου κατέρρευσε με το καλημέρα, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ άρχισε να υλοποιεί τη δική παράλληλη ατζέντα. Το άνοιγμα των συνόρων, η ψήφιση μιας σειράς νομοθετημάτων από την ιθαγένεια ως το σύμφωνο συμβίωσης και τα φύλα, αφαίρεσαν το φύλλο συκής των ΑΝΕΛ. Ήδη από την πρώτη κυβερνητική περίοδο ο Καμμένος είχε βρει τη λύση. Έβγαινε έξω ή καταψήφιζε τα δύσκολα αλλά τα πολιτικά κορόιδα των άλλων κομμάτων έκαναν τη βρώμικη δουλειά και εισέπρατταν τη λέζα.
Βέβαια, αν θέλουμε να ακριβολογούμε δεν ήταν και τόσο κορόιδα αφού προτιμούσαν να παραμείνει ο Τσίπρας στην εξουσία βλέποντας ότι έχει ερωτευθεί τόσο την καρέκλα του ώστε είναι ικανός να ψηφίσει το οτιδήποτε και να υποστεί τη φθορά.
Βέβαια από ένα σημείο και μετά άρχισαν να αλλάζουν τα πράγματα. Ο Μητσοτάκης άρχισε σιγά σιγά να σταματά να κάνει το κορόιδο βάζοντας μπροστά ως κριτήριο την στάση του Πάνου Καμμένου.
Ο Καμμένος παγιδεύθηκε στα ίδια του τα μεγάλα λόγια. Ίσως στην περίπτωση του Σκοπιανού να μην πίστευε ότι ποτέ θα άνοιγε ή θα κατέληγε σε συμφωνία. Να όμως που κατέληξε. Ο ίδιος παρά το ότι συγκυβερνά σχεδόν 3 1/2 χρόνια φαίνεται να μην έχει χορτάσει την εξουσία αποζητώντας και τις τελευταίες χρονικές μπουκιές της.
Καταψήφιση της συμφωνίας και στήριξη της κυβέρνησης δεν πάνε μαζί. Ο Πάνος Καμμένος έπρεπε να διαλέξει. Η επιλογή του ήταν η παραμονή στην κυβέρνηση. Τη συμφωνία θα την ψήφιζε ο…χρήσιμος Σταύρος Θεοδωράκης μαζί με μερικούς ακόμη και η κυβέρνηση θα συνέχιζε το δρόμο της. Ο Μητσοτάκης με την πρόταση δυσπιστίας τον ανάγκασε να βγάλει το καμουφλάζ καθιστώντας πλέον σαφές .ν πιο αφελή / καλοπροαίρετο ποια είναι η πρώτη προτεραιότητα του αρχηγού των ΑΝΕΛ. Κι αυτή μέχρι ετούτη την ώρα και μετά τη διαγραφή του Δημήτρη Καμμένου, δε φαίνεται να είναι η Μακεδονία.
Αυτό φυσικά δεν καθιστά αξιόπιστη τη Νέα Δημοκρατία στο ζήτημα του Σκοπιανού. Για να μην ξεχνιώμαστε.