Στα χρόνια των Μνημονίων, ζήτησε θνησιγενείς πολιτικές κυριαρχίες, οι οποίες δεν κρατούσαν περισσότερα από 2 χρόνια. Κάθε άλλο παρά τυχαία.
Του Νίκου Φυλάγγελου
Από: ysterografa.gr
Ο Γιώργος Παπανδρέου “έπεσε” μέσα σε λιγότερο από δυο χρόνια.
Ο Αντώνης Σαμαράς, με τη συμπλήρωση δυο ετών ηττήθηκε στις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές, με αποτέλεσμα να επιταχυνθεί η απόλυτη κατάρρευση.
Ο Αλέξης Τσίπρας… άντεξε. Αφού βέβαια έκανε μια σειρά από “πιρουέτες”.
Στη σκιά της μονοθεματικής ατζέντας των εξελίξεων στο Σκοπιανό, που αυτονόητα λειτουργούν ως μεγάλος αποπροσανατολισμός, στην υπηρεσία της σημερινής κυβέρνησης, στη Βουλή συζητείται και ψηφίζεται το πολυνομοσχέδιο.
Το οποίο θα αποτελέσει τον οδικό χάρτη για την Ελλάδα εκτός και μετά τα Μνημόνια.
Εκ των πραγμάτων, λίγοι του δίνουν τη σημασία που πρέπει.
Όποιες κι αν οι συγκυρίες του μέλλοντος, όσες διορθώσεις και αν υποστεί, θα σφραγίσει καθοριστικά τις πολιτικές εξελίξεις για την επόμενη τριετία.
Μέχρι το 2021.
Και θα “καταπιεί” πολλούς ακόμη πρωθυπουργούς, μετά τον Αλέξη Τσίπρα.
Ειδικά, αν κάνουν το λάθος να υποτιμήσουν την αναγκαιότητα κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης.
. .
..