Η ελληνική κοινωνία είναι αρκούντως ταλαιπωρημένη μετά από δέκα χρόνια εντός Μνημονίων που οδήγησαν σε οριζόντια φτωχοποίηση σχεδόν τους πάντες στην Ελλάδα, αν και ως είθισται, το «μάρμαρο» το πληρώνουν οι φτωχοί και οι αδύνατοι.
Αναδημοσίευση από: defence-point.gr
Βέβαια, ας μην υποτιμά κανείς το ότι είναι άλλο πράγμα η μεγάλη περιουσία και άλλο η ρευστότητα. Εάν δεν διέθετε κάποιος ρευστότητα, οι εξωπραγματικές επιβαρύνσεις στα ακίνητα, οδήγησαν σε αδυναμία πληρωμών ακόμα και πλούσιες σε «απόλυτες τιμές» πολίτες και τις οικογένειές τους, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζουν κατασχέσεις και έναν οικονομικό φαύλο κύκλο.
Διότι η λογική αντίδραση «πουλάς ένα περιουσιακό στοιχείο», απλά ισχύει μόνο όταν υπάρχει αγορά, υπάρχει ζήτηση. Στην Ελλάδα, παρότι είχαν κατακρημνιστεί οι τιμές, δεν υπήρχε μέχρι πρόσφατα ενδιαφερόμενος, ή υπήρχε σε εξευτελιστικές τιμές εκποίησης, ενώ ο ιδιοκτήτης παρέμενε να αντιμετωπίζει δυσβάστακτο κόστος διατήρησης της περιουσίας του. Και δεν τις απέκτησαν όλοι κλέβοντας. Μην το ξεχνάμε…
Υποτίθεται ότι η Ελλάδα μετά από πολύ καιρό πάει να σηκώσει κεφάλι. Δυστυχώς όμως, η ανευθυνότητα της πολιτικής τάξης έχει αναγάγει σε μέγα θέμα το «πολιτικό αφήγημα» της αποκαλούμενης ως «καθαρής εξόδου», δηλαδή την έξοδο από τα Μνημόνια το προσεχές καλοκαίρι, χωρίς την παραμικρή επιτήρηση.
Δυστυχώς, για μια ακόμη φορά επικρατούν σκέψεις που είναι ορθολογικές μόνο από την πλευρά του πολιτικού και κομματικού συμφέροντος, όχι του εθνικού. Η χώρα είτε το θέλει είτε όχι, θα παραμείνει υπό την εποπτεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για κάποια χρόνια ακόμα και η αποτίναξη κάθε δεσμού, για μια ακόμη φορά θα εξαρτηθεί από τη δική της συμπεριφορά.
Είτε αποδεχθεί είτε όχι την προτεινόμενη από την ΕΕ «προληπτική πιστοληπτική γραμμή», δηλαδή τη δέσμευση ενός ποσού στο οποίο θα μπορέσει η χώρα να καταφύγει και να δανειστεί με χαμηλό επιτόκιο σε περίπτωση που τα πράγματα για τον οποιονδήποτε λόγο – κυρίως εξωγενείς «αναταράξεις» στις αγορές – «στραβώσουν», την εποπτεία δεν θα την αποφύγει.
Κατά συνέπεια, η κρίση στην Ιταλία και η απειλή που συνιστά για το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, μας προσφέρει την ευκαιρία να σκεφτούμε εγκαίρως με εθνικά κριτήρια και να προβλέψουμε εγκαίρως την κακοτοπιά που θα μπορεί να μας προκύψει, ώστε να λάβουμε τη σωστή απόφαση που θα μας θωρακίσει απέναντι στη δύσκολη στιγμή.
Η κυβέρνηση ανέβαλε κατά τα φαινόμενα την έκδοση δεκαετούς ομολόγου, καθώς η κρίση στην Ιταλία οδήγησε σε ανοδική κίνηση τα ελληνικά spread με αποτέλεσμα η χώρα να πρέπει να καταβάλει σε αυτούς που θα αγοράσουν τα ομόλογά της, θα τη δανείσουν δηλαδή, ποσά μεγαλύτερα από αυτά που είχε προϋπολογίσει.
Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση του τόπου πρέπει να ξανασκεφτεί την πολιτική της και να σκεφτεί το αυτονόητο. Όταν σου προσφέρουν τη δυνατότητα να δανείζεσαι με 1,5% και εσύ επιλέγεις να δανείζεσαι με επιτόκιο άνω του 4%, ενώ δεν μπορείς να ελέγξεις καν το πόσο θα ανέβει συγκυριακά, έχεις βάλει τη θηλιά στο λαιμό σου.
Ενώ γνωρίζεις απολύτως τι κάνεις, επιχειρείς να σπεκουλάρεις πολιτικά, το οποίο συνιστά εγκληματική πολιτικά συμπεριφορά και αναλαμβάνει μη υπολογισμένο ρίσκο για τη χώρα, με σκοπό να υπηρετήσεις το πολιτικό σου συμφέρον, όχι το εθνικό.
Είναι απαράδεκτο να εκτίθεται η χώρα σε τέτοιο κίνδυνο για να παριστάνουμε ότι πανηγυρίζουμε για την αποτίναξη των ζυγών των Μνημονίων, ενώ στην ουσία θα έχει εκτεθεί η χώρα σε θανάσιμο κίνδυνο, που θα μπορέσει να ακυρώσει στην πράξη τα όποια επιτεύγματα, είτε κανείς θεωρεί ότι προέκυψαν με τον σωστό ή τον λανθασμένο τρόπο.
Επειδή το θέμα έχει εθνική διάσταση και η αξιωματική αντιπολίτευση οφείλει να στηρίξει τη λήψη της ορθής απόφασης, διότι οποιοδήποτε λάθος θα απειλήσει και την ίδια, εάν κληθεί να αναλάβει στο μέλλον τη διακυβέρνηση της χώρας.
Δε δικαιούται κανείς να παίζει με το μέλλον ενός ταλαιπωρημένου λαού, ασχέτως εάν φέρει την ευθύνη για αυτούς που φέρνει στην εξουσία. Ας σκεφτούν σε αυτή τη συγκυρία πέρα από την ανάγκη κατασκευάσματος «αφηγήματος» που θα τους οδηγήσει στις κάλπες με ευνοϊκούς όρους.
Διότι συχνά είναι η πραγματικότητα και όχι η Ιστορία μελλοντικά, που επιβάλει σκληρότατες τιμωρίες στους πολιτικά ανόητους, υστερόβουλους και αδίστακτους. Κάποια στιγμή δε, η «επανάσταση των αφελών» που εξέλεξαν τον οποιονδήποτε «σωτήρα» της χώρας, μπορεί να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις.
. .
..