Κι αυτό που βλέπω ως τρίτος παρατηρητής, είναι πως η ΝΔ καλπάζοντας προς την εξουσία, έχει τα λιγότερα προβλήματα απ’ όσα είχαν κόμματα σε αντίστοιχη θέση παλιότερα.
Υπάρχει μια αρχή στην πολιτική:
Τα εσωκομματικά ζητήματα οξύνονται και οι εσωτερικές αντιθέσεις αναδεικνύονται δημοσίως, όταν και όσο τα κόμματα χάνουν την λαϊκή τους υποστήριξη.
Ουδέποτε κόμμα εξουσίας που πορευόταν με αέρα στα πανιά του προς την κατάκτηση της κυβέρνησης, φρέναρε σε σημείο ανάσχεσης της πορείας του από προβλήματα καθαρά εσωτερικής φύσεως. Ακόμα κι αν υπάρχουν τέτοια, που πάντα υπάρχουν σε ζώντες και πολυσυλλεκτικούς πολιτικούς οργανισμούς, ο αρχηγός που έχει την λαϊκή υποστήριξη τα ξεπερνά δίχως ουσιαστικές απώλειες.
Στην πορεία προς την νίκη, η ίδια η συγκυρία μετατρέπει όλα τα εσωτερικά προβλήματα σε ελάσσονα.
Παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες του ΣΥΡΙΖΑ και των φιλικών έντυπων και διαδικτυακών του μέσων, ο Κυριάκος αντιμετωπίζει σήμερα λιγότερα εσωτερικά προβλήματα από όλους τους πολιτικούς αρχηγούς που πήγαιναν για εξουσία τις τελευταίες δεκαετίες.
Ξεπερνώντας την ιστορική περίοδο των ιδρυτών, μια περίοδο ιερών τεράτων της πολιτικής, ας ρίξουμε μια ματιά στους νεώτερους ηγέτες που έγιναν πρωθυπουργοί.
Θυμάται κανείς τον Κώστα Καραμανλή, να έχει αντιπολίτευση ή σε παράλληλες πορείες μέσα στον χώρο του τον Αβραμόπουλο ή τον Σουφλιά;
Θυμάται κανείς τον Γιώργο Παπανδρέου που είχε απέναντι του ένα Βαγγέλη Βενιζέλο;
Τον Αντώνη Σαμαρά όταν είχε απέναντι του μια Ντόρα;
Τον Αλέξη Τσίπρα όταν είχε απέναντι του τον πρώην Πρόεδρο και μέντορα του Αλαβάνο ή τον Κουβέλη;
Μιλάμε για εσωκομματικές αντιπολιτεύσεις με ισχυρό πολιτικό εκτόπισμα, λαϊκό έρεισμα, μηχανισμούς μέσα στα κόμματα τους και καυστικό δημόσιο λόγο. Οι οποίες ξεπεράστηκαν αυτομάτως από την λαϊκή ώθηση.
Έχουν καμιά σχέση όλοι αυτοί με τους σημερινούς υποτιθέμενους αντιπολιτευόμενους Καραμανλικούς ή Σαμαρικούς; Οι οποίοι υποτίθεται ότι κάνουν αντιπολίτευση στον Κυριάκο, δίχως ποτέ οι ίδιοι οι αρχηγοί τους να έχουν πει το παραμικρό και που η δήθεν αντίθεση τους ανακαλύπτεται μόνο από την Αυγή σε υποπαραγράφους των υποπεριπτώσεων της παραπολιτικής ή σε κουτσομπολιά που δεν αξίζουν ούτε το σάλιο που καταναλώνουν;
Προσωπικά βλέπω ότι ο Κυριάκος πορεύεται με μια ενότητα που ούτε ο ίδιος φανταζόταν.
Τα χέρια του είναι λυμένα περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον πολιτικό αρχηγό στην θέση του.
Κάποιοι προεξοφλούν βέβαια την μετά την κατάληψη της εξουσίας μάχη ανάμεσα στις ομάδες.
Αυτό είναι πιθανό, σ’ όλους τους μηχανισμούς εξουσίας υπάρχουν διαφορές και αλληλομαχαιρώματα, όμως ποιος σοβαρός άνθρωπος θ’ ασχοληθεί τώρα μ’ αυτό;
Όταν βλέπει ο πολίτης ότι ο Μητσοτάκης προηγείται με 19 μονάδες, θα βάλει ως κριτήριο του για το τι θα ψηφίσει τις αερολογίες για προβλήματα στο εσωτερικό μιας κυβέρνησης της ΝΔ το 2021 και ’22;
Αστεία πράγματα, που μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ τα επικαλείται μέσα στην απελπισία του.
Του Δημήτρη Καμπουράκη
liberal.gr