Η ευθύνη των πολιτών για τις μοιραίες εξελίξεις στη χώρα και την ποιότητα των πολιτικών που εκλέγει είναι αδιαμφισβήτητη και καταλυτική.
Το Ελληνικό Κράτος χρεοκόπησε γιατί πολύ απλά επικράτησαν αντιλήψεις περί κομματικοποίησης του Κράτους και κρατικοποίησης του κόμματος.
Αυτός είναι ο κυρίαρχος τρόπος με τον οποίο πολιτεύτηκαν κυρίως τα κόμματα που προέρχονται από τον αριστερό χώρο, χωρίς να αποκρύπτεται και η ανάλογη αντίληψη που υπάρχει σε άλλους χώρους έστω και σε αισθητά πιο μικρό βαθμό.
Η Ελλάδα κατάντησε να είναι ο παρίας του πλανήτη γιατί κατά τις τελευταίες δεκαετίες πορεύτηκε όχι στη βάση μακροχρόνιων σοβαρών πολιτικών, αλλά με τη… λογική των τυχοδιωκτικών και ευκαιριακών αντιλήψεων διαφόρων πολιτικάντηδων.
Αυτοί οι πολιτικάντηδες «επένδυσαν» σε χιλιάδες απελπισμένους όσο και… αυταπατημένους χειροκροτητές, οπαδούς και συνοδοιπόρους της καθυστέρησης και του βολέματος.
Τουλάχιστον τρεις γενιές… ευρωπαίων Ελλήνων που σιτίστηκαν από τα κονδύλια της… κακής Δύσης, αφομοίωσαν την αντίληψη ή πεποίθηση ότι το χρεοκοπημένο Κράτος θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας και θα γιατρέψει πάσα… νόσο.
Σήμερα η χώρα, βρίσκεται σε μια κατάσταση θεσμικής ανυποληψίας, διεθνούς ξεφτίλας, πολιτισμικής παρακμής, κοινωνικής αποχαύνωσης και απύθμενης φαυλοκρατίας.
Τα διδάγματα 40 μηνών διακυβέρνησης της χώρας από τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι παραπάνω από αποκαρδιωτικά. Οι θεσμοί δοκιμάζονται γιατί τα πρόσωπα πους τους υπηρετούν πάσχουν σοβαρά και πολυεπίπεδα.
Η χώρα έπρεπε να έχει μπει στις ράγες της θεσμικής διαφάνειας, της υποδειγματικής οικονομικής πολιτικής και του διαρκούς ανταγωνισμού με την ανάδειξη προτύπων σε όλα τα επίπεδα.
Αντ΄ αυτών, σήμερα ο… ευρωπαίος Έλληνας ανέχεται τη φαυλότητα στο Δημόσιο και τους άχρηστους έναντι των ικανών, ενώ στέκει απλός παρατηρητής των πάσης φύσεως «μπαχαλάκηδων», έχοντας μάλλον υποστεί ανοσία στις προκλητικές δηλώσεις αισχρών ψευτών και πολιτικών απατεώνων.
Κάποιοι σ΄ αυτήν τη χώρα τρέφονται από τον κρατισμό και τη φαυλοκρατία.
Αναπνέουν από τον βρώμικο αέρα της διαφθοράς, που είναι γέννημα της γραφειοκρατίας και των δομών που παραπέμπουν στα πρώην σοβιέτ.
Μισούν την ιδιωτική πρωτοβουλία,
- νομίζουν ότι το (ανύπαρκτο)… λεφτόδενδρο του Κράτους θα λύσει τα προβλήματα,
- ονειρεύονται κομμουνιστικούς… παραδείσους τύπου Βενεζουέλας,
- σαμποτάρουν καθετί εκσυγχρονιστικό και
- βαφτίζουν ως προοδευτικό ο,τιδήποτε χυδαίο.
Αρνούνται ακόμη και σήμερα έστω και με λιγότερη ένταση να ασπαστούν τις δομές εκείνων των χωρών που προόδευσαν.
Θα ήταν άλλωστε ύβρις εκ μέρους τους απέναντι στα διδάγματα του Καρλ Μαρξ, του Λένιν, του Στάλιν, του Κάστρο και του Τσάβες ή του Μαντούρο!
Κάπου εκεί, προκύπτει και ένα πρακτικό ή ρητορικό ερώτημα:
Πόσο τυχερός αισθάνεσαι ευρωπαίε Έλληνα για το κατάντημα σου, το οποίο οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στις χρεοκοπημένες κομμουνιστικές αντιλήψεις σου;
Λουκάς Γεωργιάδης
toxrima.gr