Άστραψε και βρόντηξε το υπόγειο του Μαξίμου. Και οι φωνές τους έφθασαν μέχρι την αίθουσα σύνταξης της ΕΡΤ. Τι είχε συμβεί;
Όχι. Είχε συμβεί το αδιανόητο.
Όπως μας ενημέρωσαν αργότερα με non paper “τα Μέσα Ενημέρωσης της διαπλοκής (φυσικά)… καταβάλουν μια ακόμα αξιέπαινη προσπάθεια να θάψουν την είδηση και να μας πείσουν ότι η μέρα είναι νύχτα”.
Το αντιλαμβάνεστε;
Τι προκάλεσε τέτοια οργή στο υπόγειο του Μαξίμου; Μα η επίσκεψη Γιούνκερ..
Ήρθε κοτζάμ πρόεδρος της Κομισιόν, μίλησε στο Κοινοβούλιο, είδε και τον παλιόφιλο τον Προκόπη -συγγραφέα ενός πονήματος για το Μινώταυρο τέρας του Φιλελευθερισμού που έκανε πάταγο στις Βρυξέλλες- ίδρωσε ο δυστυχής, άλλαξε 3 πουκάμισα, είπε και τα αυτονόητα για το τέλος των μνημονίων και λοιπές ευγένειες των φιλοξενουμένων… και τι έκαναν οι άθλιοι οι δημοσιογράφοι;
Προτίμησαν να αναδείξουν τις χοντρές αλήθειες του Τσακαλώτου στους FT, ότι δηλαδή οδεύουμε μεν προς την έξοδο από τα μνημόνια (τρόπος του λέγειν φυσικά, αφού τα μέτρα πάνε μέχρι το 2020 και βάλε…) αλλά θα είμαστε σε πολύ, πολύ ειδικό καθεστώς επιτήρησης (με συνεχείς ελέγχους και διαρκείς επισκέψεις), αφού οι δανειστές δεν μας έχουν καμία, μα καμία εμπιστοσύνη.
Καλά το τελευταίο δεν το είπε, αλλά το εννοούσε.
Ποιος θα ξεχάσει το 2015; Πάντως όχι οι δανειστές.
Ούτε φυσικά οι αγορές. Ούτε εμείς, ούτε κανείς…
Έγινε τέτοια ιεροσυλία;
Αντί ο τύπος να λιβανίζει την κυβέρνηση και να επαναλαμβάνει τις κοινοτοπίες Γιούνκερ (ώστε να συνεχίσει το τσούρμο να κάνει τη βρώμικη δουλειά), έδειξε με αφορμή τις δηλώσεις Τσακαλώτου, ότι ο κ. Τσίπρας μας δουλεύει ψιλό γαζί;
Είναι δυνατόν; (Δεν ήταν και δύσκολο πάντως. Ακόμα και στην αίθουσα σύνταξης της ΕΡΤ κατάλαβαν την είδηση…).
Το περιστατικό θα ήταν μόνο για γέλια για το ιδεολογικό πάθος των “μαγειρείων” του Μαξίμου, αν δεν αναδείκνυε τον καθεστωτισμό (ή θα έπρεπε να πω αυταρχισμό;) της ομάδας ΣΥΡΙΖΑ.
Γιατί σε ποια άλλη χώρα της Ευρώπης, η κυβέρνηση, το γραφείο τύπου του Πρωθυπουργού, θα κατήγγειλαν τους δημοσιογράφους επειδή έκαναν τη δουλειά τους, όπως εκείνοι νομίζουν καλύτερα;
Σε ποια άλλη χώρα της δημοκρατικής Ευρώπης η κυβέρνηση θα κατήγγειλε τους δημοσιογράφους επειδή δεν παπαγαλίζουν το κυβερνητικό success story και δεν αναμασούν την κυβερνητική προπαγάνδα;
Η απάντηση είναι σε καμία.
Σε καμία χώρα της Ευρώπης οι κρατικές υπηρεσίες δεν θα κατήγγειλαν τους δημοσιογράφους επειδή δεν γράφουν αυτό που ορίζει ως είδηση η κρατική εξουσία. Με εξαίρεση ίσως την Πολωνία. Άντε και την Ουγγαρία.
Τα νεύρα του υπογείου ενέπνευσαν και την Αυγή του κόμματος. Που την επόμενη έσπευσε να καταγγείλει τους “ευρωπαϊστές” ότι εξαφάνισαν τον Γιούνκερ. “Δεν είδαν, δεν άκουσαν”, μας ενημέρωσε πρωτοσέλιδα, με μια ωραιότατη στρουθοκάμηλο.
Για την οποία εφημερίδα δεν υπάρχουν άλλοι δημοσιογράφοι, που έχουν άλλες απόψεις και γράφουν και εκδίδουν άλλες εφημερίδες. Όχι βέβαια.
Υπάρχει, όπως μας πληροφορεί με μια ελαφριά δόση ειρωνείας η Αυγή του κόμματος, η Καθημερινή του Γ. Αλαφούζου, τα Νέα του Β. Μαρινάκη και άλλα ωραία.
Θα μου πείτε κακό είναι; Παντού στον δυτικό κόσμο έτσι δεν γίνεται;
Εκδότες επιχειρηματίες δεν βγάζουν τις εφημερίδες; Και άλλοι στηρίζουν, άλλοι αντιπολιτεύονται τις κυβερνήσεις;
Ναι, αλλά για τους συντρόφους της Αυγής που τυπώνονται με κρατικό χρήμα (από την κρατική επιχορήγηση του ΣΥΡΙΖΑ)… και από μια σκοτεινή off shore, αυτά δεν είναι ωραία πράγματα. Πολύ φιλελέ.
Άλλωστε είπαμε είναι “διαπλεκόμενοι”.
Στη νέα συριζαϊκή -αφού το τρίγωνο της αμαρτίας Τράπεζες, ΜΜΕ, μνημόνια δεν πουλάει πιά- αυτό σημαίνει ότι οι εκδότες νταραβερίζονται με πολιτικούς που δεν είναι της αρεσκείας του Σκουρλέτη.
Καταλάβατε πόσο έχουμε πέσει; Που φθάσαμε;
Το θέμα θα ήταν για γέλια, αν δεν αναδείκνυε τον επικίνδυνο για τους δημοκρατικούς θεσμούς καθεστωτισμό (ή το σωστό είναι αυταρχισμό;) του συστήματος ΣΥΡΙΖΑ.
Γι’ αυτό τα περί κανονικότητας του ΣΥΡΙΖΑ τα ακούω βερεσέ. Άλλο αλλαγή, άλλο μασκάρεμα.
Ή όπως θα έλεγε η Όλγα Γεροβασίλη “φυσικά είναι δικαίωμα του ΣΥΡΙΖΑ να υποδεικνύει στα κανάλια τις ειδήσεις“.
Καταλάβατε;
Του Μανόλη Καψή
capital.gr
