Δεν θα βγούμε από το μνημόνιο. Θα μας βγάλουν. Έφθασε η ώρα μας.
Η ψευτοαριστερή Ελλάδα συμφέρει. Θα είναι χρήσιμη για πολλά χρόνια ακόμη.
Ας ξεκινήσουμε από το εσωτερικό μας τοπίο. Και ας θυμηθούμε το 2014 και τα λιβανιστήρια στον Τσίπρα, ως εν δυνάμει πρωθυπουργό…, από το “στενό” κεφάλαιο, τους κρατικοδίαιτους και τη διαπλοκή.
Ο Τσίπρας παρίστανε τον επαναστάτη αριστερό και οι επιχειρηματίες που τον συνόδευαν στις δεξιώσεις και στις μαζώξεις… για να αναλύσει το δήθεν αριστερό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ έβγαζαν τις γραβάτες τους…
Τι άλλαξε από το 2014. Τίποτε απολύτως. Ο Τσίπρας και η δήθεν αριστερή του κομπανία… λέει συγκεχυμένα και χωρίς νόημα οράματα και θεάματα… για την οικονομία. Και κανείς δεν βγαίνει να του απαντήσει. Να τον ρωτήσει έστω απλά πράγματα. Αν καταλαβαίνει τι λέει…
Σιγή από όλες τις λεγόμενες παραγωγικές τάξεις. Από τις Οργανώσεις, από τις ομάδες επενδυτών και άλλων επιχειρηματικών συμφερόντων. Αντίθετα. Μισόλογα μεν , αλλά καλό κουράγιο, σύντροφε πρωθυπουργέ. Γιατί όλα αυτά;
Γιατί όταν δογματικά είσαι και πρέπει να είσαι με το “γκουβέρνο” σε βολεύει καλύτερα να είναι αριστερό. Περνάει ευκολότερα αυτά που είναι αδύνατον να περάσουν συντηρητικές κυβερνήσεις με τους αριστερούς στα κάγκελα…
Οι επιχειρηματίες ξέρουν πολύ καλά ότι δεν πρόκειται να έλθουν στην Ελλάδα τα μακροπρόθεσμα κεφάλαια να χτίσουν επενδυτικό περιβάλλον και να ρισκάρουν το ενδεχόμενο να γκρεμισθεί σε μια τετραετία που κάποια δήθεν σοσιαλιστική ή αριστερή κυβέρνηση, όπως το ΠΑΣΟΚ ή ο ΣΥΡΙΖΑ, θα φέρουν τα πάνω κάτω, μέχρι να αναλάβουν οι αριστεροί, τη σκυτάλη της διαπλοκής.
Συνεπώς λένε για να λένε… αυτά που λένε, για τις παθογένειες της οικονομίας, για την απελευθέρωση των δυνάμεων της ιδιωτικής οικονομίας και άλλα παρόμοια… Αλλά η προσοχή τους είναι πάντα στο αριστερό γκουβέρνο…
Τους δήθεν αριστερούς που χωρίς να έχεις (ως επιχειρηματίας) την παραμικρή ανησυχία για την περιουσία της ιδιωτικής οικονομίας εξασφαλίζεις ότι έχεις ανάγκη σε εργασιακά, στις επιδοτήσεις με αναπτυξιακούς, σε προγράμματα από τα Κοινοτικά Ταμεία, σε κρατικές προμήθειες. Και σε έργα που δίδονται με κριτήρια τα οποία, συμπτωματικά… πάντα σε βολεύουν!!!
Συνεπώς εσωτερικό επιχειρηματικό “μέτωπο” που να αντισταθεί σε ψευτοαριστερούς ή ψευτοσοσιαλιστικούς σχηματισμούς δεν υπάρχει. Και δεν πρόκειται να υπάρξει στην Ελλάδα τα επόμενα χρόνια.
Τα εκτός Ελλάδος επιχειρηματικά συμφέροντα, τώρα, από την Ευρωπαϊκή Ένωση μέχρι τη Ρωσία, την Κίνα και την Αμερική. Δεν έχουν (όπως και τα δικά μας) κανένα λόγο να πιέσουν (όπου μπορούν) για να ρισκάρουν στην Ελλάδα μια κυβέρνηση με τυχόν φιλελεύθερα πιστεύω και στόχους.
Δείτε για παράδειγμα τα λιγνιτικά και το 17% της ΔΕΗ που θα πουληθεί, ο κόσμος να γυρίσει ανάποδα…, όπως και οτιδήποτε έχει να κάνει με κρατικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο.
Με τα “τάγματα” των Φωτόπουλων της ΔΕΗ και των άλλων “εργατοπατέρων του βουνού” θα είχαμε κινητοποιήσεις… σαν τις σημερινές, που ούτε οι ίδιοι τις έχουν πάρει χαμπάρι;
Άνοιξε ρουθούνι (τελικά) στον ΟΛΠ, στον ΟΛΘ και στα λιμάνια που ετοιμάζονται να πουληθούν όπως και τα κρατικά αεροδρόμια, ανάμεσα στις 19 (από τις 29) ΔΕΚΟ που έχουν προγραμματιστεί για πώληση;
Και στο Ελληνικό, επίσης, τα πράγματα που πήραν παράταση, ως θεατρική παράσταση, με τους αρχαιολόγους και τους δασολόγους… ήταν για να δείξουμε και κομμάτι αντίσταση… βρε αδερφέ.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει πάλι τους δικούς της λόγους. Βλέπει στρωμένο το χαλί… να περπατάει στην δήθεν αριστερή Ελλάδα περνώντας το μήνυμα προς κάθε παραλήπτη του Νότου (Ιταλία, Ισπανία και Πορτογαλία) ότι τα βρίσκει και με τους δύσκολους αριστερούς… της Ελλάδας παρά το πείσμα… των σκληρών… Γερμανών.
Για δε την Αμερικανική συμμετοχή στην στήριξη όλων των ψευτοαριστερών ή ψευτοσοσιαλιστικών κυβερνήσεων στην Ελλάδα (για πολλά χρόνια ακόμη) καμία ειδική ανάλυση δεν αντικαθιστά την 45χρονη ιστορία μας στη μεταπολίτευση. Αυτή που ζήσαμε από το 1974, με το έξω από το ΝΑΤΟ… Και κορυφώσαμε το 1980 με το έξω από την ΕΟΚ…, μέχρι τις προάλλες που θα ρίχναμε… το άγαλμα του Τρούμαν…
Του Γιώργου Κράλογλου
capital.gr