Σε μια χώρα που οι μισοί κάτοικοι θέλουν να κυβερνούνται κομμουνιστικά αλλά να ζούνε καπιταλιστικά δεν υπάρχει σωτηρία.
Σε μια χώρα που οι ψηφοφόροι αποφασίζουν για το πολιτικό τους μέλλον άκριτα,
- με επίκληση το θυμικό και όχι τη λογική,
- με ανέφικτους ιδεαλισμούς και ιδεολογικά τραύματα του παρελθόντος και όχι με βάση τη σύγχρονη πραγματικότητα,
- χωρίς αξιολόγηση των προηγούμενων ενεργειών τους και χωρίς ενδοσκόπηση
…δεν μπορεί να υπάρξει πρόοδος και κοινωνική ευζωία.
Σε αυτή τη χώρα, το ευ ζην της αριστοτελικής φιλοσοφίας, που θα έπρεπε να είναι στόχος κάθε οργανωμένης κοινωνίας, είναι φυσικό να αποτελεί αυτοσκοπό μόνο για την κομματική, νεοκομμουνιστική νομενκλατούρα.
Όταν μια χώρα, που κόντευε να βγει στο ξέφωτο από μια σφοδρή κοινωνικοοικονομική κρίση,
…πηγαίνει κόντρα στο ευρωπαϊκό ρεύμα και αναθέτει την εξουσία σε κομμουνιστές, οι οποίοι μορφώθηκαν στα επάρατα πανεπιστήμια της Δύσης και απόλαυσαν τα ελέη της δυτικής φιλελεύθερης δημοκρατίας, αλλά στα εβδομήντα τους εξακολουθούν να παραμένουν δέσμιοι παρωχημένων ιδεοληψιών που παρέδωσαν το πνεύμα στον Κύριο ήδη τον περασμένο αιώνα
…δεν μπορεί να έχει ευοίωνες προοπτικές.
Νάμαστε πάλι, λοιπόν, στο καλοκαίρι του 2014, σε πολύ χειρότερη όμως κατάσταση!
Με διακόσια δισ. επιπλέον χρέος, με περιορισμούς στη διακίνηση του χρήματος, με περικομμένες κατά 30% συντάξεις (έπεται άλλο ένα 20% από 11-01-2019), με αναμενόμενη μείωση του αφορολόγητου ορίου εισοδήματος, με μισθούς Βουλγαρίας των 380 ευρώ (που θα γίνονταν 750), με επενδυτική άπνοια, με τα χρέη των ιδιωτών να έχουν ξεπεράσει τα 100 δισ., με χιλιάδες κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών και πλειστηριασμούς κατοικιών, με το ενδεχόμενο ακόμα και εθνικής καταστροφής, κ.λ.π.
Η παρά φύση κυβερνητική συμμαχία κόλλησε στα τελευταία προαπαιτούμενα, όπως είχε κολλήσει και η κυβέρνηση του κ. Σαμαρά στις τελευταίες μεταρρυθμίσεις του περίφημου email Χαρδούβελη, που περιλάμβανε μέτρα μόλις ενός δισ.
Και όπως ο Σαμαράς, που, αντί μετά τις ευρωεκλογές του 2014 να φύγει μπροστά με έναν ευρύτερης κοινωνικής αποδοχής ανασχηματισμό, λιποψύχησε και προτίμησε να σχηματίσει κυβέρνηση λαϊκής δεξιάς για να διαχειρισθεί τους λίγους μήνες που του απέμεναν (τι οραματικό μέτρο αλήθεια από κάποιον που η ζωή του έδωσε επανειλημμένες ευκαιρίες!!), έτσι και οι σημερινοί μηχανεύονται τρόπους για να παραμείνουν μερικούς ακόμα μήνες στις καρέκλες τους.
Καθημερινά έρχονται στο φως της δημοσιότητας διορισμοί και μονιμοποιήσεις μετακλητών, τακτοποιήσεις συγγενικών προσώπων που φτάνουν μέχρι τη σύντροφο του πρωθυπουργού, φωτογραφικές προκηρύξεις των επιτελικών θέσεων του Δημοσίου, προσωποποιημένες μετατάξεις συγγενών και φίλων της κομματικής νομενκλατούρας, αναθέσεις δημοσίων έργων σε ημέτερους, κ.λ.π.
Μας πήραν χαμπάρι και στο εξωτερικό!
“’Eνωση πελατών” που δημιούργησε μια πραγματική “βιομηχανία μετακλητών” και διεκδικεί για τον εαυτό της την ηθική ανωτερότητα χαρακτήρισε την αφύσικη κυβερνητική συμμαχία σε πρόσφατο άρθρο της η μεγάλης κυκλοφορίας έγκριτη γερμανική εφημερίδα “Frankfurter Allgemeine”, σε άρθρο της με τίτλο “Η μιζέρια των Ελλήνων”.
Το πολιτικό ύφος του ΣΥΡΙΖΑ γράφει είναι χυδαίο, η γλώσσα ξεδιάντροπη, ο τρόπος σκέψης ύπουλος, η περί δικαίου αντίληψη αυθαίρετη και η επιχειρηματολογία υποκριτική.
Σύντροφοι, αν σας έχουν απομείνει ελάχιστα ψήγματα υπευθυνότητας και πατριωτισμού παραδεχτείτε ότι είστε οπαδοί μιας θολοκουλτούρας που παράγει κρατισμό, επιδοματισμό, υποκρισία, οκνηρία, αναξιοκρατία και φτώχεια.
Αποδεχτείτε ότι είστε καιροσκόποι, οπουρτουνιστές, εχθροί της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, της επιχειρηματικότητας, της αξιοκρατίας και της αριστείας και φοβικοί στη σύγχρονη πραγματικότητα και αφήστε χώρο στις υγιείς παραγωγικές δυνάμεις της χώρας να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας και να παράγουν νέο πλούτο.
Μπορείτε να ασκείτε ακόμα επιδοματική πολιτική στους πολιτικούς σας πελάτες, επειδή έχετε τη δυνατότητα να σπαταλάτε τα δανεικά από τους αιώνιους αποδιοπομπαίους τράγους της ιδεολογίας σας και να αναλώνετε πλούτο που παράχθηκε από την ιδιωτική πρωτοβουλία πριν αναλάβετε εσείς την εξουσία.
Το 20% των ψηφοφόρων, που στις δημοσκοπήσεις φαίνεται να σας ακολουθεί ακόμα, θα είναι οι τελευταίοι που θα αντιληφθούν ότι αν δεν παραχθεί νέος πλούτος και δεν υπάρξουν νέες θέσεις εργασίας δεν θα μπορούν να εισπράττουν για πολύ ακόμα τα ψίχουλα που τους δίνετε. Οι περισσότεροι από αυτούς σιτίζονται διαχρονικά από το κράτος, καθώς ούτε δημιουργικούς στόχους έχουν ούτε ικανοί είναι να ξεπεράσουν τον ατελέσφορο ιδεοληπτικό εγκλεισμό τους.
Σύντροφοι, παραδεχθείτε ότι είστε εκπρόσωποι της οπισθοδρόμησης, του εξισωτισμού προς τα κάτω και της φτωχοποίησης και αφήστε τα περί προοδευτικών.
Προοδευτικοί είναι αυτοί που προσαρμόζονται στο εξελισσόμενο διεθνές περιβάλλον και δημιουργούν θέσεις εργασίας και πλούτο για την κοινωνία. Που φροντίζουν για το ευ ζην της κοινωνίας και όχι για το βόλεμα της κομματικής νομενκλατούρας.
Για το καλό της χώρας, εγκαταλείψτε τις ευθύνες της διακυβέρνησης και ζήστε τις εμμονικές, ιδεοληπτικές σας πορώσεις σε πλήρη αποχαύνωση, χωρίς να προκαλείτε βλάβη στην πατρίδα.
Γυρίστε στο γνώριμό σας περιβάλλον, στους καφενέδες, και κάντε που και που καμιά διαδήλωση για να ξεμουδιάζετε.
Επιδείξτε, για μια έστω φορά, ανδρεία και σωφροσύνη και παραδεχτείτε ότι είστε γεννημένοι για να διαμαρτύρεστε και όχι για να κυβερνάτε.
Στην τριετή διακυβέρνησή σας αποδείξατε ότι δεν είστε ικανοί να επιτύχετε τις ευρύτερες συναινέσεις και συνεργασίες που απαιτούνται για έναν βιώσιμο συμβιβασμό που θα υπηρετήσει το καλό της χώρας.
Εσείς, αντί αυτού, δαιμονοποιείτε τους πολιτικούς σας αντιπάλους και χτίζετε διχαστικά τείχη αντί γέφυρες συμφιλίωσης και συμπόρευσης.
Αξιότιμοι κυβερνήτες, η έξοδος της χώρας από την κρίση χρειάζεται πράγματα που εσείς ούτε διαθέτετε ούτε μπορείτε να αποκτήσετε.
Χρειάζονται
- ευρύτερες κοινωνικοπολιτικές συναινέσεις,
- εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο,
- ενεργοποίηση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας,
- εξωστρεφής επιχειρηματικότητα,
- προσέλκυση ξένων επενδυτικών κεφαλαίων,
- χρηματοδότηση της υγιούς παραγωγής,
- σύνδεση της εκπαίδευσης με την παραγωγή,
- υποστήριξη της νεοφυούς επιχειρηματικότητας και της επιστημονικής έρευνας,
- ευέλικτος κρατικός μηχανισμός και
- λιγότερη φορολογία.
Πιστεύετε, εσείς οι φοβικοί στην πραγματικότητα και υποστηρικτές του ανάπηρου κρατισμού, ότι μπορείτε να πετύχετε σε κάποια από αυτά;
Στον κόσμο των παραβολικών κατόπτρων που ζείτε μπορεί και να το πιστεύετε. Δεν έχει όμως σημασία, διότι κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν το πιστεύει πλέον.
Του Ανδρέα Μήλιου
capital.gr