Μια φραπεδούμπα στον κύριο αν μας πει αν το δεξί του χέρι απλώς αναπαύεται

Ο λόγος για τον συνδικαλισταρά της ΔΕΗ ο οποίος κατά την χθεσινή συγκέντρωση στη Βουλή για την αποτροπή πώλησης των λιγνιτικών μονάδων, θεώρησε σκόπιμο πατήσει το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη παίζοντας με το κομπολογάκι του (μήοως ήταν μπεγλέρι;) σαν άλλος μάγκας του Ψυρρή. Μόνο η φραπεδιά σου έλειπε μεγάλε και ακόμα προσπαθούμε να συνειδητοποιήσουμε εάν το δεξί σου χέρι απλώς αναπαύεται…

Ποιος σεβασμός; Ποια ιστορική μνήμη; Αφόδευσε η φοράδα εις το πέρα αλώνι και τη Φατμέ την πήγε… σερπαντίνα στο Γενί Τζαμί. Τα λιγνιτικά να μην πουληθούν, όπως έταζε προεκλογικά ο θίασος που κατηγορούσε όλους τους υπόλοιπους ως προσκυνημένους και «γερμανοτσολιάδες».

Όλο το νταβαντούρι για την τσέπη. Ποιος ασχολείται τώρα με τους μακαρίτες που δώσανε το αίμα τους για να αράζει την ποδάρα του πάνω στο κενοτάφιό τους ένας χαρακτιριστικός λεβέντης Νεοέλληνας που τυγχάνει να είναι συνδικαλιστής;

Λένε τίποτα οι χαραγμένες λέξεις στο μνημείο σε κανέναν από δαύτους, ή σε άλλους, βολεμένους γενικώς, οπαδούς στην πλειονότητά τους, της ήσσονος προσπαθείας και του ζεστού χρήματος των κορόιδων φορολογουμένων;

Τι αλήθεια σημαίνει η λέξη Τρεμπεσίνα για ανθρώπους με τέτοιο επίπεδο νοητικής ικανότητας; Τι να τους πει η λέξη Σαραντάπορος; Τίποτα. Για αυτό πόνταραν στην «ελπίδα» που τους πούλησαν επιτήδειοι πως όλα θα μείνουν εσαεί κρατικά… έπαιξαν κι έχασαν.

Ωραία. Ο Άγνωστος Στρατιώτης τι φταίει; Δεν αρκούσε η βεβήλωση του κατά τις συγκεντρώσεις των «αγανακτισμένων», δεν αρκούσε η βεβήλωση των παρελάσεων από άλλους, παντελώς εξαφανισμένους τώρα αγανακτισμένους τύπου Καρανίκα; Πρέπει να αράζει επί του μνημείου και ο κάθε κομπολογάτος, μαγκίτης συνδικαλιστής;