Οι δημοσκοπήσεις στην Ελλάδα είναι μια πονεμένη ιστορία. Καθένας ανοίγει μια εταιρεία δημοσκοπήσεων (ακόμα και φοιτητές και μετακλητοί προβεβλημένου υπουργού),
υπάρχουν εταιρείες με εκατοντάδες δημοσκοπήσεις για διάφορα θέματα, άλλες εταιρείες με δημοσκοπήσεις αποκλειστικά για κάποιο ΜΜΕ, γενικά ο καθένας πικραμένος μπορεί σε αυτή τη χώρα να ανοίξει μια εταιρεία δημοσκοπήσεων.
Και λέω πικραμένος και όχι διαπλεκόμενος, γιατί σε αυτή τη χώρα ενω όλα γίνονται πολλές φορές κατά παράβαση των πιθανοτήτων και της λογικής , δεν υπάρχουν διαπλεκόμενοι, ουτε τίποτα στημένο.
Γι αυτό το λόγο κανενός αρμοδίου οργάνου δεν ιδρώνει το αυτί του να ελέγξει το τι συμβαίνει. ¨Ολα είναι καλά καμωμένα. Ακόμα και όταν η θεωρία των πιθανοτήτων κλαίει γοερά στη γωνία, όπως τότε με τη λοταρία των αποδείξεων. http://www.skai.gr/news/politics/article/364010/potami-gia-lotaria-apodeixeon-29-atoma-kerdisan-2-fores-4-kerdisan-3/
Ποτέ δε φταίει κανείς, ούτε οταν πάλι επεφταν εξω οι εταιρείες των δημοσκοπήσεων σε εκλογικά αποτελέσματα, ούτε οταν 2 εταιρείες γιγάντωσαν τα ποσοστά του Συριζα το 2011 κάνοντάς τον απο κόμμα του 3% και 4% κόμμα εξουσίας.
http://www.freepen.gr/2017/09/2011.html
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να πάρεις εντελώς διαφορετικά αποτελέσματα απο δημοσκοπήσεις στους ίδιους ακριβως ανθρώπους.
1. Η ονομασία της έρευνας, ο τρόπος που γίνεται και το δείγμα
2.Τα θέματα των ερωτήσεων και η εφευρετικότητα των δημοσκόπων
πχ “Μετεωρη ψήφος”, “Παράσταση νίκης”, “Καταλληλότερος πρωθυπουργός”
3. Η διατύπωση των θεμάτων των ερωτήσεων πχ
“Πόσο σημαντική θεωρείτε για τη χώρα μια συμφωνία με ρήτρα ανάπτυξης που θα προβλέπει οτι η Ελλάδα θα αποπληρώνει τις δανειακές της υποχρεώσεις προς τους δανειστές μόνο τα έτη που εμφανίζει οικονομική ανάπτυξη”
4.Οι επιλογές που έχει ο ερωτώμενος ανάμεσα στις απαντήσεις
5. Το μαγείρεμα των αποτελεσμάτων (ισοσταθμισμένο δείγμα)
6. Η εξήγηση των αποτελεσμάτων
¨Οπως καταλαβαίνει κάποιος είναι πολύ εύκολο, παιχνιδάκι, για κάποιον να φτιάξει μια έρευνα, να σχεδιάσει τις ερωτήσεις με τρόπο που να μπορεί να εκμαιεύσει τα αποτελέσματα που θέλει, να περιορίσει τις επιλογές μόνο στις επιθυμητές και σε αυτές που πιστεύει οτι δε θα επιλέξουν οι ερωτώμενοι (τις προσθέτει απλά για ξεκάρφωμα), να μαγειρέψει τα αποτελέσματα.
Στο τέλος αυτός που παράγγειλε και πλήρωσε τη δημοσκόπηση αναλαμβάνει να κάνει το άσπρο μαύρο, να τονίσει κάποια στοιχεία και να ξεχάσει κάποια άλλα και να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα, τα οποία βέβαια τα είχε και πρίν παραγγείλει τη δημοσκόπηση, αλλά τώρα τα νομιμοποιεί.
Δε θα έγραφα αυτό το άρθρο αν δεν διάβαζα σήμερα την ερμηνεία μιας δημοσκόπησης “κλείνει η ψαλίδα, μεγαλώνει η αβεβαιότητα”
http://tvxs.gr/news/ellada/dimoskopisi-tvxs-kleinei-i-psalida-syriza-nd-megalonei-i-reystotita
για μια δημοσκόπηση που δίνει 20.8% στη ΝΔ, 11.9% στον ΣΥΡΙΖΑ και 41.7% αναποφάσιστους, λευκά, δεν θα ψηφίσω, δεν ξέρω, δεν απαντώ
Ας μας πουν λοιπόν πως ακριβώς κλείνει η ψαλίδα οταν το 8.9% αναφέρεται σε μια δημοσκόπηση με ΤΕΡΑΣΤΙΟ αριθμό ουσιαστικά ανθρώπων που δεν ψηφίζουν καμμία απο τις επιλογές και πόσο λογικό είναι να συγκρίνεις ανόμοια εντελώς πράγματα.
Να θυμίσουμε οτι τον Οκτώβριο του 2017 τα αντίστοιχα ποσοστά ήταν 22.5%, 12.3% και 29.5% αντί για 41.7% οπότε αν κάνουμε την αναγωγή στα προηγούμενα ποσοστά αποχής βλέπουμε οτι η διαφορά μεγαλώνει στο 10.8 αντί να μικραίνει όπως λέει η ανάλυση. Και αυτό βέβαια χωρίς να λάβουμε υπόψη μας το οτι πάντα ενα κόμμα αξιωματικής αντιπολίτευσης (ακόμα και η αμαρτωλή ΝΔ) συσπειρώνει περισσότερους απο τους αναποφάσιστους.
Μετά απορούν κάποιοι που έχουν απαξιωθεί εντελώς στην Ελλάδα οι δημοσκοπήσεις και οι πολίτες τις χλευάζουν.
