H κυβέρνηση φαίνεται πως συνεχίζει να ζει σε κάποια παράλληλη πραγματικότητα καθώς ενώ όλα τα στοιχεία τη διαψεύδουν δεν παύει να διατυμπανίζει σε όλους τους τόνους πως με το τέλος και του τρίτου μνημονίου το καλοκαίρι τελειώνει η ασφυκτική επιτήρηση των δανειστών και ξεκινά μια περίοδος οικονομικής ανάπτυξης σε υγιείς βάσεις.
Στην κυβέρνηση πιστεύουν πως η ανάπτυξη της οικονομίας μπορεί να προκύψει με περιφερειακά συνέδρια όπου ανταλλάσσουν χειραψίες διάφοροι κρατικοδίαιτοι ανεπάγγελτοι ή χρεοκοπημένοι επιχειρηματίες που χειροκροτούν χρεοκοπημένους πολιτικούς εκλιπαρώντας για “αναπτυξιακές” επιδοτήσεις.
“Η οικονομία υπεραποδίδει, οι στόχοι του προγράμματος υπερκαλύπτονται και σε λίγους μήνες βγαίνουμε τυπικά, και κυρίως ουσιαστικά και καθαρά από τα μνημόνια που μας ταλαιπώρησαν οκτώ χρόνια” είπε ο πρωθυπουργός στην τελευταία από αυτές τις φιέστες στο Λαύριο Αττικής.
Είναι γνωστό πλέον πως το 2017 η ανάπτυξη αντί του 2,7% ήταν στο 1,4% όταν όλη η Ευρώπη σημείωσε ανάπτυξη κατά μέσο όρο 2.5%. Για μια χώρα όπως η Ελλάδα που βρισκόταν σχεδόν μια δεκαετία σε ύφεση και έχει χάσει το 25% του ΑΕΠ θα περίμενε κανείς πως η έξοδος από την ύφεση θα συνέβαινε με συνεχόμενα άλματα τουλάχιστον του 5%.
Το 1,4% του 2017 αποτελεί την απόδειξη της αποτυχίας της χώρας να ξεφύγει οριστικά από τις συνθήκες χρεοκοπίας του 2010.
Το μόνο θετικό στοιχείο που έχει να επιδείξει η κυβέρνηση μετά το 2015 είναι τα θηριώδη πλεονάσματα του κρατικού προϋπολογισμού που διαφημίζει με τις ευλογίες των δανειστών.
Την εβδομάδα που πέρασε μια μελέτη που παρουσίασε ο ερευνητής κ. Γ. Προκοπάκης στο πλαίσιο του ομίλου προβληματισμού e- κύκλος αμφισβήτησε με σοβαρά στοιχεία την ουσιαστική ύπαρξη αυτών των ίδιων των πρωτογενών πλεονασμάτων.
Κατά τον κ. Προκοπάκη: “Η επομένη της τρίτης ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών (Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2015), είναι και η έναρξη της εφαρμογής της πολιτικής των θηριωδών πλεονασμάτων, σε περίοδο μηδενικής ανάπτυξης.
Τα data συνηγορούν πως μέρος τουλάχιστον των πλεονασμάτων ήταν πλασματικό ή προσωρινό –ούτε καν μια-κι-έξω, one off. Βασικό εργαλείο διαχείρισης ήταν το βραχυπρόθεσμο χρέος, διαφόρων μορφών, το οποίο έχει φθάσει σε αστρονομικό ύψος με προοπτική περαιτέρω αύξησης.
Η πολιτική της δημιουργίας ‘μαξιλαριού για καθαρή έξοδο’ φαίνεται να αποτυγχάνει ως προς το σκέλος της συνεισφοράς των αγορών – ή θα είναι πανάκριβη επιλογή. Προκαλεί εντύπωση η διαχειριστική πολιτική της μη διαπραγμάτευσης της χρήσης των πόρων του μνημονίου που περισσεύουν για την αντικατάσταση ακριβού δανεισμού – ο οποίος επιπροσθέτως στραγγαλίζει την οικονομία…”
Βλέπε: Η διαχείριση του μνημονίου προς την “καθαρή έξοδο”
Αυτό που υποστηρίζει ο κ. Προκοπάκης είναι πως δεν μπορεί να υπάρχουν πρωτογενή πλεονάσματα και ταυτόχρονα το χρέος να αυξάνεται.
Προφανές είναι επίσης πως με τα capital controls σε ισχύ, τις τράπεζες σε “χειμέρια νάρκη” τις καταθέσεις υπό την απειλή κουρέματος να παραμένουν στα πέριξ των 125 δισ. ευρώ δεν υπάρχει καμιά προοπτική ανάταξης της οικονομίας και ανάταξης της κοινωνίας.
Πριν από λίγες μέρες το ινστιτούτο Bruegel κατέγραψε τη δυσοίωνη ελληνική πραγματικότητα στο βαθμό που η ελληνική οικονομία δεν καταφέρνει να προσελκύσει επενδύσεις.
Βλέπε: Greece must capitalise on its growth momentum
Όπως μπορείτε να δείτε και στο γράφημα από την έκθεση το ισοζύγιο των καθαρών επενδύσεων, παρά το ιδιαίτερα θετικό περιβάλλον λόγω των προγραμμάτων ποσοτικής χαλάρωσης, παραμένει αρνητικό.
Είναι προφανές πως αυτό δεν δείχνει έξοδο από τη κρίση χρεοκοπίας αλλά συνέχιση της βύθισης σ’ αυτήν.
Το χρηματιστήριο που πέφτει και τα spreads των ομολόγων που διευρύνονται απλά είναι τα κερασάκια στην τούρτα της κρίσης που έπεται.
Του Κώστα Στούπα
capital.gr