Η κρίση μπορεί να ανάγκασε την ελληνική σοβιετία να δει χρησιμότητα στις επενδύσεις. Οι ιδιώτες επενδυτές όμως θα θεωρούνται “δουλοπάροικοι”.
Στον “μεσαίωνα” της ελληνικής Πολιτείας, το κράτος “γαιοκτήμονας” εξακολουθεί να συμπεριφέρεται ως “αφέντης” στη “δουλοπαροικία” των ιδιωτών επενδυτών.
Αυτών που παραμένουν και θα παραμένουν σε υποχρεωτική “φορολογική ομηρεία” από μια Πολιτεία που ξέρει μόνο να κομπάζει (μόνο στον χειραγωγημένο κομματικά λαό της) πως δεν πρόκειται να “χαριστεί” σε “εισβολείς και δουλοπάροικους” επενδυτές.
Όπως, στην πράξη, βλέπει και εκείνους της επένδυσης του Ελληνικού οι οποίοι τόλμησαν (προ 2ετίας) να ζητήσουν άμεση μετακόμιση (από την περιοχή της επένδυσης) αμαξοστασίου (κρατικών λεωφορείων και τρόλεϊ) που βαστάει χώρο 80.000 τ.μ.
Ποια ήταν η απάντηση; Φιρμάνι της περασμένης Παρασκευής, επέτρεψε στο κρατικό αμαξοστάσιο να μείνει άλλους τρεις μήνες!!!
Τώρα, γιατί η μεταφορά θα γίνει σε 3 μήνες και όχι σε 3 ημέρες (όπως θα έκαναν, ας πούμε, στην Κίνα ή πιο κοντά μας στα Σκόπια, στη Βουλγαρία, την Αλβανία, την Ουγγαρία και τη Ρουμανία) είναι η απόδειξη… προς τον λαό πως το ελληνικό κράτος δεν χαρίζεται…
Αλλά έτσι του γουστάρει, έτσι κάνει… Και αν δεν αρέσει στους επενδυτές ας σηκωθούν να φύγουν…
- Τι και αν η επένδυση στο Ελληνικό θα ξεπεράσει (τελικά) τα 10 δισ. ευρώ.
- Τι και αν στη νέα επένδυση θα βρουν δουλειά 7.000 άνεργοι από το 1.100.000 ανέργων του τόπου μας.
- Τι και αν η επένδυση αυτή, ως υποδομή της χώρας, θα χρωματίσει την τουριστική μας εικόνα.
Ποιος νοιάζεται.
Τις επενδύσεις τις θέλουμε… Τους επενδυτές όχι… Θα τους φέρουμε εμείς και θα τους βάλουμε να αγοράσουν οτιδήποτε μας βολεύει ή συμβαίνει να μας ενοχλεί στα μέσα ενημέρωσης ή στο ποδόσφαιρο…
Και πάμε σε άλλες περιοχές της “μεσαιωνικής” Ελλάδας. Στην Θεσσαλονίκη, ας πούμε, όπου ο λαός για ένα 10ήμερο είπε το νερό νεράκι επειδή έσπασε ο κεντρικός αγωγός που φτιάχτηκε πότε; Πριν μισό αιώνα!!!
Έσπασε γιατί δεν ανανεώθηκε. Και ο λόγος είναι πως το “κράτος γαιοκτήμονας” αρνείται να παραδώσει σε ιδιώτες την ύδρευση και τις επενδύσεις για σωστή υδροδότηση…
Ας υποφέρει ο λαός. Ας γύρισε, η Θεσσαλονίκη, 150 χρόνια πίσω στα σταμνιά και στα γαϊδούρια των νερουλάδων…
Η ΕΥΑΘ πρέπει να μείνει στον “γαιοκτήμονα”. Δεν θέλουμε ιδιώτες. Και ας τους βάζουμε σε κατάσταση “δουλοπαροικίας”. Δεν τους θέλουμε…
Λίγο πιο πέρα από την Θεσσαλονίκη. Στους λιγνίτες και στις λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ. Με παραγωγή ηλεκτρισμού έτσι όπως ξέραμε το 1950!!!
Το κράτος “γαιοκτήμονας” αντιδρά (σε όλη την 10ετία της κρίσης) στην πώληση και των λιγνιτών και της ΔΕΗ. Και ας χλευάζουν τον λαό όλοι αυτοί που ζουν από την τσέπη του.
Λίγες αράδες από τις “πολεμικές ανακοινώσεις” (της περασμένης εβδομάδας) του εργατοπατερισμού της ΔΕΗ φτάνουν να καταλάβουμε τη χλεύη για την οποία σας μιλάμε.
Διαβάστε “…Δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να καταστρατηγήσει και να αλλοιώσει την εταιρική φιλοσοφία που έχουν οικοδομήσει με αγώνα και αίμα, εδώ και δεκαετίες οι υπάλληλοι και τα στελέχη της ΔΕΗ”.
Δεν είναι καθόλου σημερινά όλα αυτά τα καραγκιοζιλίκια. Ο “αγώνας”, για να μείνει η ΔΕΗ τεχνολογικά και πολιτικά σε εποχές εμφυλίου… κρατάει τους ιδιώτες σε απόσταση, 35 χρόνια. Από τότε που προτάθηκαν οι πρώτοι δειλοί σχεδιασμοί συνεργασιών με ιδιώτες στον ρόλο στρατηγικού επενδυτή.
Επιστροφή στον Νότο. Ο νότιος “μεσαιωνισμός” του κράτους “γαιοκτήμονα” έχει “οχυρωθεί” και στις κολώνες του Ποσειδώνα στο Σούνιο…
Από εκεί “πυροβολούν” όποιον τολμήσει να τους χαλάσει το βόλεμα.
Βρε δεν πάει να είναι για αναβάθμιση της τουριστικής Ελλάδας τώρα που ψηνόμαστε οικονομικά;
Ιδιώτες δεν είναι αυτοί που ζητάνε γυρίσματα στο Σούνιο; Δεν τους θέλουμε, ούτε για “δουλοπάροικους” στον τουρισμό.
Και καλά οι άλλοι. Ο ΣΥΡΙΖΑ της αριστεράς και της προόδου;
Μια από τα ίδια. Αν όχι και χειρότερα.
- Άφησε (σφυρίζοντας αδιάφορα) κρατικούς αρχαιολόγους και δασολόγους να “ανατινάξουν” το Ελληνικό.
- Παγώνει την πώληση της ΕΥΑΘ και διορίζει 150 συντρόφους.
- Κρατικοποιεί τον ΟΑΣΘ για να τον σώσει…
- Το “βασανίζει” (όσο πάει) με την ΔΕΗ.
- Και έβαλε (χθες) τα “συντρόφια” του Σουνίου να παριστάνουν τους θιγμένους…
Και εμείς;
Εμείς ξεχνιόμαστε, περιμένοντας τους βαρβάρους…
Του Γιώργου Κράλογλου
capital.gr