[ccpw id="136103"]

Οι απόψεις διίστανται. Καλά όχι ακριβώς για την καλημέρα. Για το αν υπάρχουν περιθώρια συνεννόησης και συναίνεσης με το μόρφωμα του Σύριζα.

Οι μεν λένε όχι και με αφορμή την πρόταση για την αναθεώρηση του Συντάγματος ( αλλά και το ονοματολογικό) ζητούν να στηθεί μία υγειονομική ζώνη πέριξ της ριζοσπαστικής αριστεράς (τρομάρα της).

Πως θα συζητήσουμε με αυτούς που υπονομεύουν τους δημοκρατικούς θεσμούς και θέλουν να μας κλείσουν φυλακή, λένε.

Και δεν έχουν άδικο. Άλλοι το πάνε και στο τέρμα.

Ανήκει, διερωτώνται, ο ΣΥΡΙΖΑ στα κόμματα του δημοκρατικού τόξου;

Οι άλλοι λένε ότι δεν πρέπει να αντιμετωπίσουμε τους Συριζαίους, όπως έκαναν αυτοί στα χρόνια της ακάθεκτης ανόδου τους. Τότε που φώναζαν “ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν”. Τότε που παρίσταναν τους αγανακτισμένους αγκαλιά με τους véritable ακροδεξιούς.

Δεν θα τους ακολουθήσουμε στον εμφύλιο. Η πολιτική γίνεται με τα υλικά που υπάρχουν και αν υπάρχει ευκαιρία να λυθούν κάποια προβλήματα προς όφελος των Ελλήνων, δεν πρέπει να χάσουμε το momentum.

Οι πρώτοι κατηγορούν τους δεύτερους για κρυπτοΣυριζαίους. Ορισμένοι είναι…

Ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία σας και τον θυμό που νιώθετε για τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, διαλέγετε και παίρνετε.

Αν ήσασταν για παράδειγμα μεταξύ εκείνων που ορισμένοι “σύντροφοι”, σας απειλούσαν στους δρόμους και τις πλατείες και σας έβριζαν σαν γερμανοτσολιάδες… έχετε μια τάση να διαλέξετε τους πρώτους.

Αν αντιλαμβάνεστε την πολιτική και σαν μιαν άσκηση νηφαλιότητας, διαλέγετε τους δεύτερους.

Αξίζει πάντως να αναρωτηθούμε γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει, λέει, τη συναίνεση.

  • Είδε το φως το αληθινό; 
  • Υπήρξε μεταμέλεια; 
  • Η πρόταση για το όνομα των Σκοπίων υπακούει σε μια βαθύτερη παρόρμηση να υπάρξει λύση σε ένα ψευδοπρόβλημα που ταλανίζει την Ελλάδα εδώ και 28 χρόνια; 
  • Ή απλά εξυπηρετεί ένα κομματικό σχέδιο υπονόμευσης της συνοχής της αξιωματικής αντιπολίτευσης. 
  • Η πρόταση για διάλογο περί των αναθεωρητέων διατάξεων του Συντάγματος, υπακούει στην ανάγκη εκσυγχρονισμού του καταστατικού χάρτη της ελληνικής πολιτείας, ή απλά στήνει μια γέφυρα για τις μετεκλογικές συνεργασίες που κάποιοι (εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ) ονειρεύονται; 

Η απάντηση είναι προφανής…

Υπάρχει και ένα δεύτερο θεματάκι.

  • Υπάρχει ελπίδα εξόδου από το τούνελ της κρίσης με τον ΣΥΡΙΖΑ να μετέχει στα πράγματα; 
  • Μπορεί να φανταστεί κανείς μια επιστροφή στην κανονικότητα, με τον Πολάκη να περιφέρεται στους διαδρόμους; 
Η απάντηση είναι προφανής… Υπάρχει επίσης καμία αμφιβολία ότι ο σχεδιασμός του ΣΥΡΙΖΑ προϋποθέτει μια κάποια πολιτική “ανωμαλία”. 
Την αδυναμία συγκρότησης αυτοδύναμης κυβέρνησης για παράδειγμα ή την αδυναμία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, τις επαναληπτικές εκλογές με απλή αναλογική και πάει λέγοντας; 
Υποθέτω όχι.

Άρα τι κάνουμε; 

Λέμε καλημέρα φυσικά στους Συριζαίους, αλλά ως εκεί. 

Τα υπόλοιπα ευγενικά μετά τις εκλογές. Αφού θα έχουν υποστεί τις συνέπειες της τυχοδιωκτικής τους πολιτικής.

Όχι για λόγους ρεβανσισμού. Για πρακτικούς λόγους.

Για να σταματήσει να περιφέρεται στους διαδρόμους ο Πολάκης.

Του Μανόλη Καψή
capital.gr

Πηγή