Πριν πολλά χρόνια, στις αρχές της δεκαετίας του ’80, εγκαταστάθηκε στις Βρυξέλλες μία μεταλλική γέφυρα, παρόμοια με αυτήν που τοποθετήθηκε (περίπου) την ίδια εποχή, στη συμβολή της Λεωφόρου Αθηνών με την Λεωφόρο Κηφισού.
Η ελληνική εγκατάσταση διήρκεσε λίγο περισσότερο από τρεις μήνες. Η Βελγική κάτι λιγότερο από 72 ώρες. Λιγότερο από τρία μερόνυχτα!
Κάνουμε ένα γρήγορο άλμα στον χρόνο και επιστρέφουμε στο 2018.
Όπου βρίσκουμε την Θεσσαλονίκη, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, να αντιμετωπίζει σοβαρότατα προβλήματα ύδρευσης. Για έκτη συνεχόμενη ημέρα χτες, στο μεγαλύτερο μέρος της πόλης δεν υπήρχε υδροδότηση. Ακόμη και τώρα, δεν έχει επανέλθει η παροχή νερού σε ολόκληρο το πολεοδομικό συγκρότημα της συμπρωτεύουσας.
Θυμίζουμε πως ο ανθρώπινος οργανισμός αδυνατεί να επιζήσει χωρίς κάποιας μορφής ενυδάτωση, για περισσότερο από 48 ώρες. Πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι που δεν υπήρξαν θύματα και να ευχόμαστε να μην εκδηλωθεί τις επόμενες μέρες κάποια επιδημία ή έκτακτη ανάγκη. Δυστυχώς, πολλές μολυσματικές ασθένειες που αναπτύσσονται σε περιβάλλον λειψυδρίας έχουν χρόνους επώασης, μεγαλύτερους των 5-6 ημερών…
Σαν να μην έφθαναν όλα αυτά για ν’ αναδειχθεί η ανικανότητα του κράτους, ήρθε η ΔΕΗ να συμπληρώσει την εικόνα. Ανακοινώνοντας χθες πρόγραμμα διακοπών ηλεκτρικού ρεύματος, σε μεγάλες περιοχές της πόλης! Ό,τι και πει κανείς, είναι λίγο…
Είναι πολύ νωρίς να προβεί κανείς σε οποιαδήποτε περαιτέρω αποτίμηση του αποτελέσματος της τραγελαφικής κατάστασης που βίωσε τις τελευταίες ημέρες η Νύμφη του Θερμαϊκού. Αλλά μπορούμε να πούμε με σχετική βεβαιότητα ότι ο τελικός λογαριασμός θα είναι βαρύτατος.
Κάνουμε ξανά, μερικά βηματάκια προς το παρελθόν. Όχι πολλά. Μόνο όσα χρειάζονται για να βρεθούμε μερικούς μήνες πίσω, στα μέσα Νοεμβρίου 2017. Όταν μια έντονη κακοκαιρία, διέλυσε κυριολεκτικά τη Μάνδρα, ένα χωριό της Δυτικής Αττικής.
Με τελικό απολογισμό 23 νεκρούς, εκατοντάδες τραυματίες και τεράστια ποσά σε αποζημιώσεις. Ενώ αναμένεται να είναι ακόμη μεγαλύτερα εκείνα τα οποία θ’ αποτυπώσουν το τελικό σύνολο των ζημιών, αργότερα. Συνέπειες της αβλεψίας και της ανευθυνότητας που επέδειξε η πολιτεία και οι αρμόδιοι. Φορείς και πρόσωπα…
Το Βέλγιο, μια ευρωπαϊκή χώρα με έκταση λίγο μικρότερη από το ένα τέταρτο της Ελλάδας και παρεμφερές μέγεθος πληθυσμού (περίπου 11,4 εκατομμύρια), είναι μία χώρα πλούσια και εξαιρετικά ανεπτυγμένη. Το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν πλησιάζει τα €500 εκατομμύρια ενώ, όταν επιμεριστεί σε όρους κατά κεφαλήν, η χώρα είναι μία από τις 20 πλουσιότερες του πλανήτη.
Μια από τις βασικότερες διαφορές που αναδεικνύονται όταν συγκρίνεται με την Ελλάδα, είναι ο τρόπος λειτουργίας του κράτους. Τα πάντα λειτουργούν εύρυθμα και αποτελεσματικά, ανεξάρτητα από την πολιτική κατάσταση που επικρατεί, άσχετα από το ποια κόμματα κυβερνούν.
Πρόσφατα (2010-2011), η μικρή χώρα παρέμεινε χωρίς εκλεγμένη κυβέρνηση, επί 20 σχεδόν μήνες. Χωρίς να συμβεί οποιαδήποτε ανωμαλία και χωρίς η οικονομία της να υποστεί κάποιο σοβαρό πλήγμα. Παρά το γεγονός πως μέρος του διαστήματος “ακυβερνησίας”, ανήκε στον χρόνο εκείνο που οι ιστορικοί του μέλλοντος θα χαρακτηρίσουν σαν την ευρωπαϊκή κρίση των subprime δανείων. Στο ίδιο διάστημα επίσης, διοργάνωσε μια άψογη προεδρία της ΕΕ…
Οι περισσότεροι θεωρούν ότι περιστατικά σαν τα παραπάνω, φυσικά ή τεχνητά δεν προκαλούν αξιόλογες οικονομικές συνέπειες. Ή ότι αν προκαλούνται, αυτές περιορίζονται σε τοπικό επίπεδο.
Η πραγματικότητα όμως, είναι εντελώς διαφορετική.
Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν θα τρελαθεί από τον ενθουσιασμό του…
Η χώρα βρίσκεται σε πολυσχιδή και πολυεπίπεδη κρίση, για περισσότερο από δέκα χρόνια. Το οικονομικό μέρος της κρίσης, που εκδηλώθηκε το 2008 και έγινε προφανές στο τέλος του 2009, είναι εκείνο που πρέπει απαραίτητα να διορθωθεί άμεσα.
Αυτό μεμονωμένα όμως, δεν είναι αρκετό.
Ταυτόχρονα είναι απόλυτα αναγκαίο να αλλάξουν ριζικά, να εκσυγχρονισθούν και να βελτιωθούν όλες οι δομές του κράτους. ΟΛΕΣ ανεξαιρέτως.
Ώστε να πάψει κάποια στιγμή ν’ αποκαλείται η Ελλάδα “νότια άκρη της Βαλκανικής” και ν’ αρχίσει να θεωρείται “ευρωπαϊκή χώρα”…
Πέτρος Λάζος
capital.gr