Ενώ η κυβέρνηση δέχθηκε όλα τα σκληρά μέτρα που ζητήθηκαν από τους “θεσμούς”, ενώ απέτυχε να μετριάσει τα υπερπλεονάσματα που, όπως φαίνεται, επιτυγχάνονται για 3η συνεχή χρονιά χάρη στην υπέρμετρη φορο-αφαίμαξη που έχει επιβληθεί, ενώ συζητά πλέον την πρόωρη εφαρμογή του μειωμένου αφορολογήτου (μαζί με τη νέα περικοπή των συντάξεων), αδυνατεί να διαπραγματευθεί έστω και ένα σοβαρό αντίμετρο.
Αδυνατεί να ξεφύγει –έστω και λίγο– από την επιδοματική λογική που διακατέχει όλη την πολιτική της.
Η κυβέρνηση διακατέχεται από μια επιδοματική λογική, τόσο στα “γλυκαντικά” που σχεδιάζει για την κοινωνία, όσο και σε αυτά που θέλει να προωθήσει για τον επιχειρηματικό κόσμο και για τη μεσαία τάξη που έχει –κυριολεκτικά– εξοντώσει.
Τάζει παροχές ελεημοσύνης προς τους “αναξιοπαθούντες” και προς τους συνταξιούχους (αυτούς που η ίδια θα φτωχοποιήσει ακόμα περισσότερο το 2019), αλλά πλέον και προς τον επιχειρηματικό κόσμο.
Δίνει ψίχουλα για την ανάπτυξη. Δεν υπάρχουν αποφασιστικά μέτρα, παρά μόνο επικοινωνιακές κινήσεις και ρητορικές.
Αδυνατεί να απαιτήσει τη σοβαρή στήριξη της οικονομίας, αδυνατεί να ζητήσει την επαναδιαπραγμάτευση των βαρύτατων δημοσιονομικών στόχων.
Δεν διαπραγματεύεται ούτε ένα νέο εργαλείο τόνωσης των επενδύσεων, παρά μόνο παρακολουθεί τη “μάχη γιγάντων” για τη νέα αρχιτεκτονική μετά το 2020, που θα οδηγήσει νομοτελειακά σε μικρότερη ή μεγαλύτερη απώλεια και των κονδυλίων που σήμερα λαμβάνει η Ελλάδα…
Θα έπρεπε μια σοβαρή κυβέρνηση να απαιτήσει μαζί με τη μείωση του αφορολογήτου και μια στιβαρή και στοιχισμένη μείωση των φορολογικών βαρών.
Αντ’ αυτού απλώς εξαγγέλλει απροσδιόριστα μέτρα 3,5 δισ. ευρώ για το 2021, περιορίζεται σε “ψίχουλα” στήριξης των επενδύσεων το 2019 και σε μετρημένα φορολογικά μέτρα που ίσως έρθουν το 2020, αν το ΔΝΤ το “επιτρέψει”, μιας και η κυβέρνηση το αποδέχθηκε στον ρόλο του “υπερεπόπτη” της χώρας…
Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου
capital.gr
