Το πρωί της περασμένης Τρίτης, δύο αλλοδαποί “μπούκαραν” σ’ ένα σπίτι στην Γλυφάδα, με σκοπό την ληστεία. Ο88χρονος ιδιοκτήτης, που βρισκόταν μέσα, πυροβόλησε τους δύο υποψήφιους ληστές, τραυματίζοντας τον ένα ελαφρά.


Τόσο ο 88χρονος παππούς, όσο και οι δύο επίδοξοι κακοποιοί (συνελήφθησαν αργότερα στο νοσοκομείο όπου πήγαν για περίθαλψη του τραυματία) οδηγήθηκαν σε ανακριτή.

Στον πρώτο ασκήθηκε δίωξη για βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη, παράνομη οπλοκατοχή, παράνομη οπλοχρησία και ψευδορκία. Αφέθηκε όμως ελεύθερος με τον περιοριστικό όρο της της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα.

Ήδη, από την ώρα της προσαγωγής του στη δικαιοσύνη, ξέσπασε θύελλα διαμαρτυριών για την αντιμετώπιση που είχε ο άτυχος γέροντας. Ακούστηκαν και γράφτηκαν τα μύρια όσα. Άλλα λογικά και άλλα παλαβά.

Τι περίεργο αλήθεια;

Κάποιος ζήτησε “να τον αφήσουν στην ησυχία του”, ενώ κάποιος άλλος αποφάνθηκε ότι “αν πυροβολούμε όποιον πάει να μπει στο σπίτι μας, θα γίνουμε Αμερική”! Τώρα τι κακό θα μπορούσε να προκύψει αν γινόταν η Ελλάδα η πλουσιότερη χώρα στον κόσμο, θα σας γελάσω αλλά ας είναι…

Οι απόψεις που ακούστηκαν κάλυψαν όλο το πιθανό φάσμα, ανάμεσα στα 2 παραπάνω “άκρα”. Δυστυχώς όμως, όπως συμβαίνει συχνά στην Ελλάδα, ελάχιστοι ασχολήθηκαν με την ουσία, με τις προβλέψεις του νόμου.

Όλοι, εκτός από τους καθ’ ύλην αρμόδιους δηλαδή την δικαιοσύνη, δικάσαν και αποφάσισαν. Όσο όμως και αν φαίνεται παράξενο, άσκηση δίωξης δεν σημαίνει απόφαση, πολύ δε περισσότερο καταδίκη.

Ο παππούς φοβήθηκε για την ζωή του και πυροβόλησε, χωρίς να έχει πρόθεση να σκοτώσει, κατά δική του δήλωση. Αρκεί άραγε αυτή η δήλωση για να μην εξεταστεί περαιτέρω η κατάσταση; Πρέπει να αρκεί;

Κατά ορισμένους, ναι. Κατά τον νόμο και κατά τη λογική όχι! Διότι, θα πρέπει να εξεταστούν τα πραγματικά γεγονότα και οι λεπτομέρειες ώστε να επιβεβαιωθεί πως υπήρξε νόμιμη άμυνα, πράγματι.

Πως αλλιώς μπορούμε να ξέρουμε εάν π.χ. ο γέροντας δεν είχε προσωπικές διαφορές με αυτούς που πυροβόλησε; Ποιος θα κρίνει εάν ήταν δικαιολογημένη η ενέργειά του ή υπερβολική; Αν βρισκόταν σε νόμιμη άμυνα ή αν διέπραξε αυτοδικία; Μπορεί ο καθένας να πυροβολεί άλλους, απλά επειδή μπήκαν στο σπίτι του; Τι θα γινόταν εάν οι κακοποιοί ήταν οπλισμένοι, ανταπέδιδαν και τραυμάτιζαν ή σκότωναν τον γεράκο; Ή, ακόμη χειρότερα, κάποια αδέσποτη σφαίρα τραυμάτιζε κάποιον μη συμμετέχοντα στην συμπλοκή, κάποιον περίοικο;

Αυτά είναι πολύπλοκα νομικά και ηθικά ερωτήματα, στα οποία μόνο η δικαιοσύνη μπορεί ν’ απαντήσει. Αφού εξετάσει εξονυχιστικά τα υπάρχοντα στοιχεία και τις προβλέψεις του νόμου. Όπως συμβαίνει σε όλες τις πολιτισμένες χώρες του κόσμου (και στις περισσότερες από τις υπόλοιπες).

Ακόμη και στις ΗΠΑ, όπου υπάρχει η γνωστή κατάσταση με την οπλοκατοχή και όπου αγοράζεις… κανόνι από το περίπτερο, όταν πυροβοληθεί άνθρωπος, διεξάγεται έρευνα. Στις περισσότερες πολιτείες, ακόμη και στο Texas των cowboys και της Άγριας Δύσης.

Εάν υπάρχουν απτά αποδεικτικά στοιχεία (όπλο που ανήκει αναμφισβήτητα στον εισβολέα, βίντεο από κάμερα κ.λπ.), η υπόθεση τελειώνει με μία κατάθεση του “δράστη” και την διευκρίνιση ότι δεν θα πρέπει να προκύψουν επιπλέον στοιχεία που δείχνουν στην αντίθετη κατεύθυνση.

Εάν τυχόν όμως προκύψουν ή δεν υπήρχαν καθόλου στοιχεία εξαρχής, διεξάγεται κανονική έρευνα. Η οποία μπορεί να οδηγήσει σε προφυλάκιση, δίκη κ.λπ. Στις περισσότερες περιπτώσεις θα ζητηθεί από τον “δράστη” να μην απομακρυνθεί από την περιοχή, για κάποιο διάστημα.

Συγκεκριμένες διαδικασίες έρευνας υπάρχουν επίσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σε ολόκληρο τον κόσμο, όπου υφίσταται κανονική Δημοκρατία. Όπου το Δημοκρατικό πολίτευμα είναι κάπως πιο… “χαλαρό”, τα πράγματα έχουν περισσότερη “ελαστικότητα”. Αλλά και πάλι, συνήθως διεξάγεται κάποια “έρευνα”.

“Οπότε ποια είναι η λύση; Να προσποιηθούμε τους κοιμισμένους, όπως προτείνει η ΕΛΑΣ;”, θα αναρωτηθείτε εύλογα. Η απάντηση βεβαίως είναι ένα μεγάλο “ΟΧΙ”!

Όποιος μπορεί ας το κάνει, φυσικά. Αλλά είναι ελάχιστοι οι άνθρωποι οι οποίοι, είτε από χαρακτήρα, είτε από εκπαίδευση, διαθέτουν τις ικανότητες για μια επιτυχημένη αντίδραση αυτού του τύπου. Πολλοί λίγοι…

Ο καθένας ας διαβάσει, ας προετοιμαστεί σχετικά και ας πράξει όπως νομίζει καλύτερα. ΑΝ όμως αποφασίσει να χρησιμοποιήσει περίστροφο, κυνηγετική καραμπίνα ή κάποιο άλλο όπλο και τραυματίσει κάποιον, μην περιμένει ότι θα παραμείνει σπίτι του, σαν να μην συνέβη τίποτα. Δεν λειτουργούν έτσι τα ευνομούμενα κράτη.

Γενικότερα μιλώντας, στην Ελλάδα υπάρχει μια κάκιστη συνήθεια. Κάποιες φορές προσαρμόζεται η εφαρμογή του νόμου ανάλογα με το ποιος είναι ο εκάστοτε δράστης, στην εκάστοτε περίπτωση.

Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. 

 
Ο νόμος πρέπει να ισχύει και να εφαρμόζεται με τον ίδιο τρόπο σε όλους και για όλους. Είτε αφορά κάποιον 88 ετών, είτε κάποιον 188, είτε κάποιον 18.

Προφανώς, πολλοί ξεχνούν πόσο ενοχλεί το δημόσιο αίσθημα η ειδική μεταχείριση που απολαμβάνουν στην εφαρμογή του νόμου οι πολιτικοί.

Και όχι δεν πρόκειται για κάτι διαφορετικό. Ο νόμος πρέπει να εφαρμόζεται το ίδιο για όλους, ανεξάρτητα από ηλικία, φυλή, χρώμα, επάγγελμα, κοινωνική θέση ή όποια άλλη πιθανή ή απίθανη διάκριση.

Εκτός εάν αρέσει να θεωρείται η Ελλάδα Υποσαχάρια Μπανανία…

Σ.Σ. Υπέπεσε στην αντίληψη μου αυτή η πρόταση για τους δύο φυλακισμένους Έλληνες στρατιωτικούς. Δεν γνωρίζω αν υποκρύπτει οτιδήποτε. Κάποιον κομματικό ή άλλου είδος χρωματισμό ή σκοπιμότητα. Δεν φαίνεται να υπάρχει κάτι κρυμμένο, αλλά και δεν μπορεί κανείς να είναι 100% σίγουρος για μια δημοσίευση στο Internet.

Σε κάθε περίπτωση, θεωρώ ότι μία ευχετήρια κάρτα προς δυο ανθρώπους που θα περάσουν μαύρο Πάσχα σε μία Τουρκική φυλακή, μόνο θετική βοήθεια μπορεί να προσφέρει. Αυτοί οι δύο νέοι έχουν απόλυτη ανάγκη την κάθε ικμάδα στήριξης, για να τα βγάλουν πέρα.

Πέτρος Λάζος
capital.gr

Πηγή

Share.