henry51055 – pixabay

Το 2017, ιδίως την περίοδο του
Καλοκαιριού, το κλίμα για την ελληνική οικονομία ήταν ιδιαίτερα θετικό. Η
κυβέρνηση ετοιμαζόταν να κλείσει τη δεύτερη αξιολόγηση και προανήγγειλε
και το γρήγορο κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης και το τέλος των
μνημονίων. Ήταν η περίοδος που το ελληνικό
χρηματιστήριο μετά από πολλά χρόνια εμφάνισε σημάδια ζωής. Αρκετές
επιχειρήσεις επιχείρησαν εκείνη την περίοδο να εκμεταλλευτούν
τη συγκυρία και να αναχρηματοδοτήσουν τις υποχρεώσεις τους με καλύτερους
όρους.

Αναδημοσίευση από: capital.gr
Του Κώστα Στούπα 

Οι διοικήσεις των επιχειρήσεων έβγαζαν
από τα συρτάρια σκονισμένα σχέδια και σενάρια και προσπαθούσαν να
βελτιώσουν την εικόνα των ισολογισμών προκειμένου να πετύχουν καλύτερους
όρους αναχρηματοδότησης.

Οι τιμές των τραπεζικών μετοχών το
Καλοκαίρι του 2017 έπιασαν τα καλύτερα επίπεδα των τελευταίων τριών
χρόνων της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μετά την τελευταία
ανακεφαλαιοποίηση του 2015.

Ο Τραπεζικός Δείκτης, από 600 μονάδες
τον Δεκέμβριο του 2016, τον Αύγουστο του 2017 είχε πλησιάσει τις 1.200
μονάδες. Στη συνέχεια παρά την πτώση της απόδοσης του 10ετούς ελληνικού
ομολόγου κάτω από το 4% και τις επιτυχημένες εξόδους στις αγορές οι
τιμές των τραπεζικών μετοχών δεν κατάφεραν να γράψουν νέα υψηλά ούτε καν
να προσεγγίσουν τα υψηλά του Αυγούστου του 2017.

Οι διακυμάνσεις του Τραπεζικού Δείκτη
τουλάχιστον τον τελευταίο χρόνο παρουσιάζουν ενδιαφέρουσες αναλογίες με
τις διακυμάνσεις των πολιτικών δημοσκοπήσεων.

Ο Τραπεζικός Δείκτης έφτασε στο
υψηλότερο σημείο την περίοδο που η διαφορά μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ έφτασε
στο μεγαλύτερο επίπεδο, στα τέλη της Άνοιξης του 2017. Ήταν τότε που
πολλές δημοσκοπήσεις κατέγραφαν διαφορά double score και σχεδόν όλες με

διψήφια ποσοστά.

Από το Φθινόπωρο του 2017 η διαφορά
άρχισε να εμφανίζει σημάδια συρρίκνωσης για να σταθεροποιηθεί στις αρχές
του 2018 στα επίπεδα που κατά μέσο όρο βρίσκεται αυτήν την περίοδο.

Μετά το Καλοκαίρι του 2017 δεν υπάρχει ανατροπή στις δημοσκοπήσεις αλλά μείωση της διαφοράς.

Η εξέλιξη αυτή φανερώνει την ανησυχία
της αγοράς για τις πολιτικές εξελίξεις και ιδίως την πιθανότητα η χώρα
να εισέλθει σε μια περίοδο πολιτικής αστάθειας και ακυβερνησίας, αν δεν
προκύψει από τις επόμενες εκλογές σταθερή κυβέρνηση αλλά και πλειοψηφία
στη Βουλή ικανή το 2020 να εκλέξει πρόεδρο και έτσι η χώρα να αποφύγει
πρόωρες εκλογές με απλή αναλογική.

Το Καλοκαίρι του 2017 η δυναμική που
είχαν διαμορφώσει οι δημοσκοπήσεις την Άνοιξη του ιδίου έτους ενίσχυαν
τα σενάρια μιας πιθανής αυτοδυναμίας της Ν.Δ. αλλά και της πλειοψηφίας
των 180 βουλευτών που θα απαιτήσει η εκλογή προέδρου.

Στη συνέχεια η μείωση της διαφοράς ανέκοψε τη δυναμική αυτών των σεναρίων.

Το Καλοκαίρι του 2017 γράφαμε για το
σενάριο win-win που προεξοφλούσε η χρηματιστηριακή αγορά και ιδίως οι
τραπεζικές μετοχές. Το σενάριο αυτό αφορούσε από την μια πλευρά την
πλήρη μνημονιακή στροφή των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και άρα και απομάκρυνση του
Grexit. Από την άλλη προεξοφλούσε την επικράτηση της Ν.Δ. με ή χωρίς τις
άλλες δυνάμεις του παραδοσιακού ευρωπαϊκού τόξου που είναι πιο φιλικά
κόμματα προς την οικονομία και την επιχειρηματικότητα.

Δεν πρέπει να κοιτάμε τον Γενικό Δείκτη
γιατί εκεί περιλαμβάνονται εκτός των τραπεζών και πολλές μετοχές
δυναμικών πολυεθνικών που η πορεία των εσόδων δεν εξαρτάται από την
ελληνική αγορά και την ελληνική οικονομία.

Ο κλάδος του οποίου τα έσοδα και η
επιβίωση εξαρτάται κατά κύριο λόγο από την πορεία της ελληνικής
οικονομίας είναι ο τραπεζικός. Η πορεία των μετοχών των τραπεζών
καταγράφει και τις αμφιβολίες που υπάρχουν για την πορεία της ελληνικής
οικονομίας.