Σε παγκάκια, σε συσσίτια και σε νεκροταφεία… βρήκαν οι εφορίες, τους οφειλέτες 14 δισ. (που θα διαγράψουν) από τα 101,332 δισ. χρέη στο κράτος.
Υπόλοιπο χρεών προς είσπραξη 87 δισ. ευρώ. Θα τα μαζέψουν; Αδύνατον, έως εντελώς αδύνατον. Και το ξέρουν. Πάνε αυτά.
Θα το δουν και με τις κατασχέσεις που ετοιμάζουν, για άλλους 700.000. Όταν τις στείλουν θα μάθουν πως τα ψιλά στις τράπεζες σηκώθηκαν και τα χωράφια πουλήθηκαν όσο-όσο…
Είναι ωραία αυτή η κατάσταση σε μια χώρα που, κατά τα άλλα, “κομπάζει” ως μέλος της Ε.Ε. και ως ενταγμένη στην ευρωζώνη την οποία λαχταράνε οι γείτονες της Σκοπιανοί και Τούρκοι;
Καθόλου ωραία. Κατάντια του κερατά… είναι… Αθλιότητα και μιζέρια είναι, για μια κοινωνία που θέλει να ανήκει στις ανεπτυγμένες. Από την άλλη όμως;
Από την άλλη έχεις τον ΟΟΣΑ και τι σου λέει; Ψάχνω σε 46 ανεπτυγμένες οικονομίες, σε όλο τον κόσμο, και μόνο την Ελλάδα βρίσκω να βάζει τους περισσότερους φόρους. Τόσο πολλούς και τόσο μεγάλους που διώχνουν τον οποιονδήποτε επενδυτή θεωρεί ευκαιρία να επενδύσει στην Ελλάδα όσο διαρκεί η κρίση.
Έχεις το υπουργείο Οικονομικών να σου αποκαλύπτει ότι στις αρχές του 2017 τα ληξιπρόθεσμα χρέη από φόρους έφθαναν τα 100 δισ. Μέσα σε ένα χρόνο, στις αρχές του 2018, ανέβηκαν στα 101,332 δισ. ευρώ. Και συνεχίζουν να πηγαίνουν προς τα επάνω.
Έχεις τις Εφορίες να σου λένε πως μόνο σε ένα μήνα!!!, από τον Δεκέμβριο του 2017 μέχρι τον Ιανουάριο του 2018 οι φορολογούμενοι με ληξιπρόθεσμες οφειλές αυξήθηκαν κατά 40.000.
Έχεις στην κυβέρνηση οικονομικούς υπουργούς που, το 2014, (ένα χρόνο πριν γίνουν υπουργοί) “θήτευαν” στο “ευφυέστατο” εφεύρημα του ΣΥΡΙΖΑ “Δεν πληρώνω-δεν πληρώνω”. Θυμάστε, μεταξύ αυτών τη συντρόφισσα Νάντια Βαλαβάνη (όσοι βασανίσετε πολύ τον νου σας θα την θυμηθείτε…) η οποία από το κίνημα “Δεν πληρώνω” μεταπήδησε, σε μια νύχτα, σε καρέκλα του υπουργείου Οικονομικών αλλάζοντας το σύνθημα σε ” πληρώνεις ή σου παίρνω το σπίτι…”.
Έχεις, στην πρωθυπουργική καρέκλα, τον αρχηγό του κινήματος “Δεν πληρώνω” Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος, το 2014, βροντοφώναζε επίσης, με όλη τη δύναμη της ψυχής του “…μην πληρώνετε άδικους φόρους όπως ο ΕΝΦΙΑ. Δεσμεύομαι να τους καταργήσω”.
Έχεις (με το που ήρθες στην κυβέρνηση ως ΣΥΡΙΖΑ), τον ασυναγώνιστο, αξέχαστο και ανεπανάληπτο σύντροφο Βαρουφάκη να έχει πείσει (το 2015) τον αρχηγό του ότι οι δανειστές θα χορεύουν και θα μας δίνουν και άλλα δανεικά.
Έχεις και το υπουργείο Εργασίας του ΣΥΡΙΖΑ, από το οποίο οι εργάτες και οι υπάλληλοι περίμεναν αύξηση κατώτατου αλλά εισέπραξαν… (σε ποσοστό 60%) μισθούς 317 ευρώ καθαρά και την υπουργό του να “απολαμβάνει” την “επιτυχία” των ελαστικών μορφών εργασίας “…που θα λειτουργήσουν ενισχυτικά στην προσέλκυση επενδύσεων…”.
Δεν είναι και δεν μπορεί να είναι αντίλογος, όλα αυτά. Έστω και στα δεινά που βρήκαν τη χώρα με τον ΣΥΡΙΖΑ και τις προοδευτικές δυνάμεις της εξαθλίωσης και της φτώχειας.
Συνθέτουν όμως παζλ μιας πραγματικότητας που αποκλείεται να συναντήσεις σε ανεπτυγμένη χώρα ή ακόμη και στις πρώην κομμουνιστικές χώρες.
Συνθέτουν το γιγαντιαίο και πολύπλευρο πολιτικό πρόβλημα της οικονομίας μας σε όλη τη μεταπολίτευση.
Ένα δήθεν “προστατευτικό” κράτος-πατερούλη κάθε κοινωνικής ομάδας ξεχωριστά, κάθε τυχάρπαστου επαγγελματία, κάθε τεμπελχανά και ασύδοτου που περιμένει από κράτος απατεώνα και μπαταχτσή, όπως το ελληνικό, να βρει τρόπο να τον σώσει… με αντάλλαγμα, ψήφους, χορούς, απεργίες (όταν χρειαστεί να πέσει η κυβέρνηση) και χαβαλέδες τύπου “Δεν πληρώνω-δεν πληρώνω”.
Και ας γνωρίζουν όλοι οι υπεύθυνοι αυτής της φαυλότητας ότι όσο χειραγωγείς τον όχλο με υποσχέσεις για χάρισμα χρεών… για κατάργηση φόρων για προνόμια και προσλήψεις στις δουλειές που θα κάνει το κράτος τόσο μεγεθύνεις (ανάμεσα στα άλλα) και την φορολογική ασυνειδησία. Η δε φορολογική συνείδηση των πολιτών (όση υπάρχει) πάει περίπατο όταν δεν βλέπεις πολιτικές και έργα με ελκυστικό άνοιγμα της οικονομίας σου στην ανάπτυξη.
Έτσι, η ώρα να πληρώσεις το τίμημα της πολιτικής παρέμβασης στην οικονομία δεν αργεί.
Απλά παραλαμβάνεις τη σκυτάλη χρεών, από τους προηγούμενους φαύλους της κρατικοδίαιτης και ελεγχόμενης οικονομίας και αναζητάς στις “φαβέλες” και στα στέκια των άνεργων και άστεγων της χώρας σου να εισπράξεις (από περίπου μισό πληθυσμό- 4.200.000 οφειλέτες-) αυτά που χρωστάνε.
Η πρώτη ζημιά 14 δισ. γράφτηκε. Οι υπόλοιπες, μέχρι τα 101,332 δισ., είναι στον δρόμο…
Του Γιώργου Κράλογλου
capital.gr