Το θέμα είναι η ανοχή μας στη βία μέσα κι έξω από τα γήπεδα, ο διχασμός με το δίπολο Βόρειοι – Νότιοι που θεριεύει, η διαπλοκή της παρακμής ή η παρακμή της διαπλοκής.

• Δεν αργεί η μέρα που θ’ ακουστεί «Ιβάν, Ιβάν, βγάλε το μπουφάν»…

• Δεν είναι το θέμα μας το ποδόσφαιρο, ηλίθιε.

• Δεν είναι το θέμα η μπαλίτσα, ηλίθιε ούτε το πιτικάκι-μπανανίτσα πρωτάθλημα των διχαστηρίων.

• Δεν είναι καν το θέμα το πόσο… σουλτάνα κατά Όσιμ είναι η μπάλα, που πάει και κάνει στο 89ο λεπτό τέτοιο χουνέρι σε μια υπό κατάρρευση κοινωνία ούτε ενδιαφέρει τελικά αν ήταν γκολ ή οφσάιντ, αν ο διαιτητής ήταν επιλογή για κλάματα, αν… αν… αν…

Ανάλογα με το χρώμα των γυαλιών (ασπρόμαυρα, κίτρινα, κόκκινα, πράσινα), είναι και το βλέμμα.

Τώρα όμως που κάπως καταλαγιάζει ο κουρνιαχτός, ας προσπαθήσουμε να δούμε, ηλίθιε σασταλεγά (εδώ – μέχρι και αναφορά σε όπλο ο σαββατογεννημένος…), δυο τρία καίρια πίσω από την κουρτίνα, που τάχα πρώτη φορά τραβήχτηκε στην Τούμπα και ακούστηκε αίφνης ομοβροντία γδούπων από πεφτωσυννεφάκηδες.

Το θέμα είναι η ανοχή μας και η παράλειψη μας, ηλίθιε, όταν φούρνοι, μαγαζιά και αυτοκίνητα ανατινάζονταν, όταν σφαίρες στέλνονταν σε γραφεία αρμοδίων, όταν εξοχικά καίγονταν, όταν δημοσιογράφοι ξυλοκοπούνταν και όταν ποδοσφαιριστής, πριν από λίγες μόνο μέρες, απειλούνταν στη μέση του δρόμου.

Το θέμα είναι ο, ακόμη ένας, διχασμός, ηλίθιε.

Το δίπολο Βόρειοι και Νότιοι θεριεύει, λεφτά από Δύση ή λεφτά από Ανατολή, ιδού ένα φρέσκο δίλημμα.

Ξανακούστηκαν το «διαβατήριο στα Τέμπη», το «για τους φόρους μας μάς θέλετε» και από κοντά οι ψίθυροι για ποντιακό κόμμα.

Οι καπάτσοι διαλέγουν στρατόπεδα, δέχεται ηλεκτρονικά επίθεση νεαρός ποδοσφαιριστής, όταν σχολιάζει σε Instagram αντιπάλου, ακόμη και σωματεία της διασποράς παίρνουν θέση ένθεν και ένθεν με το μίσος ανάμεσα.

Δεν αργεί η μέρα που θ’ ακουστεί «Ιβάν, Ιβάν, βγάλε το μπουφάν».

Το θέμα είναι η διαπλοκή της παρακμής ή η παρακμή της διαπλοκής, ηλίθιε.

Όλοι οι παραδοσιακοί ελέφαντες της πιάτσας ενωμένοι εναντίον της νεοεισερχόμενης αρκούδας, μη τυχόν και χαθεί ο έλεγχος επί του ρόγχου της ετοιμοθάνατης αλλά με λίγο γαλατάκι ακόμη αγελάδας.

Κάθε κόμμα εξουσίας χρειάζεται ευνοούμενη ποδοσφαιρική ομάδα πια. Η μπαλίτσα είναι μόνο η αφορμή και η Γιουγκοσλαβία έτσι ξεκίνησε.

Το θέμα επίσης είναι η παραπληροφόρηση, ηλίθιε, εδώ στον λάκκο με τα fake news, που ζούμε, και ας αρχίσει επιτέλους το ΕΣΡ ν’ ακούει αθλητικά ραδιόφωνα.

Υποδεικνύει η ΟΥΕΦΑ τα οφσάιντ τελικά και μάλιστα από κρατικό ραδιόφωνο ή όχι;

Και ποια είναι η δημόσια αρχή που θα κρίνει εμπρηστικές δηλώσεις παραγόντων, που θα διαβάσει πρωτοσέλιδα, που θα ψάξει σχέση στοιχήματος και μετόχων ομάδων;

Κι επειδή η… σουλτάνα η μπαλίτσα έχει πάντα κέφια, ας λάβουμε υπόψη πως ένας τελικός Κυπέλλου έρχεται και δεν φαίνεται κανείς πολιτικός να έχει διάθεση και δύναμη ή να τον ματαιώσει (ε, ναι, να χαθεί κοτζάμ τίτλος;) ή να μαζέψει τους πραγματικά υπεύθυνους στο ίδιο τραπέζι και ας αποφασίσουμε ο καθένας τη δική του προσωπική γραμμή αμύνης, τα δικά του γκολπόστ, που θα υπερασπιστεί.

Ο ποδοσφαιρολάτρης ποιητής και προείδε και έγραψε:

«Ενα σας λέω:
Όλοι να τρέξουμε αμέσως στα γκωλ-ποστ παιδιά!
Στα γκωλ-ποστ, στα γκωλ-ποστ!

Άγρυπνοι—ακοίμητοι φρουροί—πανέτοιμοι το μάτι εδώ εκεί
να γρηγορούμε,
μην αρχίσουνε να πέφτουνε τα τέρματα βροχή
και ηττηθούμε».

Νίκος Εγγονόπουλος, Στην κοιλάδα με τους ροδώνες.

Στάθης Παχίδης
protagon