Οι δραματικές εξελίξεις των τελευταίων εβδομάδων σε σχέση με τη συμπεριφορά της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα, τη Δύση και τις εξελίξεις στη Βόρεια Συρία, ενδεχομένως να κυοφορούν εκπλήξεις και ανατροπές στα πλάνα που αφορούν τους εκλογικούς σχεδιασμούς, τις προσδοκίες για την πορεία της οικονομίας αλλά και την Ευρώπη.
Η απομάκρυνση της Τουρκίας από τις Κεμαλικές κοσμικές επιλογές μετά την επικράτηση Ερντογάν έχει φέρει στην επιφάνεια τεκτονικά πολιτισμικά, θρησκευτικά και εθνοτικά ρήγματα εντός της χώρας που βρίσκονταν για δεκαετίες σε κατάσταση ύπνωσης.
Σουνίτες, Αλεβίτες, Κούρδοι, Τούρκοι καθώς και πληθυσμοί των δυτικών παράλιων της χώρας και πληθυσμοί της Ανατολίας βρίσκονται σε αναβρασμό και τριβές μεταξύ τους.
Οι Τούρκοι τόσο με την παρεμπόδιση του γεωτρύπανου της ΕΝΙ στην Κυπριακή ΑΟΖ, όσο και με τον εμβολισμό του σκάφους του λιμενικού και την φυλάκιση των δυο στρατιωτικών στον Έβρο δείχνουν πως κινούνται με βάση κάποιο σχέδιο κλιμάκωσης της έντασης.
Έχουμε να κάνουμε με την υλοποίηση κάποιου σχεδίου για το οποίο δεν γνωρίζουμε τους ακριβείς στόχους.
Ο Ερντογάν είναι ένας λαϊκιστής ηγέτης ο οποίος επικράτησε και αντικατέστησε ένα διεφθαρμένο και παρηκμασμένο κεμαλικό πολιτικό σκηνικό του οποίου οι κινήσεις στα ελληνοτουρκικά τις τελευταίες δεκαετίες ήταν προβλέψιμες και οι στόχοι ορατοί.
Οι ηγέτες που αναδεικνύονται δια της δημαγωγίας συχνά για να επουλώσουν τα εσωτερικά ρήγματα ορίζουν εξωτερικές απειλές και εχθρούς.
Όλες οι ενδείξεις συγκλίνουν πως η Ελλάδα αναδεικνύεται σε μια από αυτές τις απειλές. Εκτός ενός θερμού ατυχήματος που θα μπορούσε να συμβεί ανά πάσα στιγμή και να δρομολογήσει απροσδιόριστες και ανεξέλεγκτες καταστάσεις, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει πως στόχος είναι η αναθεώρηση του στάτους κυριαρχίας στο Αιγαίο και τα νησιά του.
Η ελληνική πλευρά ορθώς λειτουργεί εκτονωτικά και προσπαθεί να εμπλέξει στις διαφορές τους Ευρωπαίους και τους Αμερικανούς συμμάχους.
Η υποχωρητικότητα όμως φαίνεται να αποθρασύνει τους γείτονες ενώ οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικάνοι βρίσκονται σε μια περίοδο επαναπροσδιορισμού των προτεραιοτήτων τους και καθυστερούν να επιδείξουν τις προθέσεις τους που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν αποτρεπτικά.
Τα ερωτήματα που προκύπτουν για την ελληνική πλευρά και την αποτρεπτική της ικανότητα είναι τα εξής:
Μπορεί μια κυβέρνηση που αποτελεί ένα μείγμα εθνομηδενιστών “μπαχαλάκηδων” της πολιτικής, με το παρασιτικό πελατειακό βαθύ ΠΑΣΟΚ και τους ακροδεξιούς “ψεκασμένους” να διαχειριστούν μια μείζονα εθνική κρίση;
Είναι σε θέση οι ένοπλες δυνάμεις να διαχειριστούν αποτελεσματικά μια θερμή αναμέτρηση όταν ένα πελατειακό σύστημα αναξιοκρατίας και επιδοματολαγνείας που έχει σαπίσει την δημόσια διοίκηση τις τελευταίες δεκαετίες τις έχει διαβρώσει κι αυτές;
Ο ελληνικός στρατός δεν αποτελείται από μερικές μεραρχίες ελαφρά οπλισμένων Κούρδων, διαθέτει πανάκριβο πολεμικό εξοπλισμό. Αυτό είναι βέβαιο, έστω και αν τα κριτήρια επιλογής εξοπλισμού πολλές φορές είχαν να κάνουν με μίζες ή πελατειακές εκδουλεύσεις προς ψηφοφόρους.
Το ερώτημα είναι αν η ελληνική κοινωνία διαθέτει τα “γράδα” του σθένους που απαιτεί μια αναμέτρηση ή είναι καταβεβλημένη από την καταναλωτική αποχαύνωση και από τα 25 έτη οι νέοι αναζητούν τον τρόπο της πιο σύντομης και αποδοτικής συνταξιοδότησης;
Το μόνο βέβαιο είναι πως μετά τη χρεοκοπία του 2010 όταν η οικονομία αναγκάστηκε να επιστρέψει βίαια στον πλανήτη της βαρύτητας, δηλαδή να προσγειωθεί ανώμαλα, η Ελλάδα επιστρέφει στον πλανήτη της γεωγραφίας. Ανακαλύπτει πως έχει σύνορα και οφείλει να τα εξασφαλίσει.
Είναι πιθανόν προσεχώς να ανακαλύψουμε πως πολλά από αυτά που θεωρούσαμε δεδομένα όπως η εθνική μας κυριαρχία και η ειρηνική συμβίωση δεν είναι δεδομένα αλλά χρειάζεται να τα εξασφαλίσουμε δια της συνεννόησης αλλά και της ισχύος.
Μέχρι η Ευρώπη να ξεκαθαρίσει αν έχει εξωτερικά σύνορα και ποιος τα εγγυάται, εμείς οφείλουμε να προστατέψουμε αυτά που έχουμε παραλάβει για να τα παραδώσουμε στα παιδιά μας…
Μια άλλη παράμετρος της αύξησης της γεωπολιτικής έντασης στα σύνορά μας είναι η οικονομική.
Η αύξηση του γεωπολιτικού ρίσκου για μια οικονομία η οποία μετά από μια δεκαετία ύφεσης συνεχίζει να καρκινοβατεί μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας και της οποίας η μοναδική πηγή εσόδων που παρουσιάζει δυναμισμό και καλύπτει τις αδυναμίες των άλλων, παραμένει ο τουρισμός, συνιστά σημαντικό κίνδυνο.
Είναι θέμα χρόνου αυτό να αρχίσει να αποτυπώνεται στα επιτόκια δανεισμού και το ήδη επιβαρυμένο επενδυτικό κλίμα.
Μετά τη βαρύτητα (τέλος ευημερίας με δανεικά και χρεοκοπία 2010) επιστρέφει και η γεωγραφία στην ελληνική πραγματικότητα και εκτός της πολιτικής ηγεσίας και η κοινωνία συνεχίζει να μην παρουσιάζει σημάδια ενηλικίωσης…
2)Τα βασικά σενάρια…
Στα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας θα πρέπει πλέον σαφώς να προστεθεί το ρίσκο που περικλείει η Τουρκική επιθετικότητα.
Μέχρι πρότινος το βασικό σενάριο της αγοράς ήταν πως ο ΣΥΡΙΖΑ μετά την στροφή του 2015 δεν συνιστά πλέον απειλή, παρά το αδιέξοδο στο οποίο έχει οδηγήσει την οικονομία λόγω υπερφορολόγησης και άρνησης ουσιωδών μεταρρυθμίσεων.
Το ενδεχόμενο πρόωρων ή έγκαιρων εκλογών με νίκη της ΝΔ που έχει πιο φιλική στάση στην οικονομία και τις μεταρρυθμίσεις δημιουργούσε και συνεχίζει να δημιουργεί θετικές προσδοκίες.
Μια παράμετρος η οποία θα μπορούσε να ανατρέψει το σκηνικό αυτό ήταν ένα κραχ στις διεθνείς αγορές. Τώρα θα πρέπει να προστεθεί και ένα “κραχ” στο Αιγαίο…
3) Νέο Startup…
Κώστα καλημέρα.
Σε παρακολουθούμε ανελλιπώς γιατί είσαι η εξαίρεση στον κανόνα του παραλογισμού…
Η ομάδα και οι επενδυτές μας ξεκινήσαμε ένα φιλόδοξο startup που έρχεται να ανατρέψει τα πάντα στην αγορά του service αυτοκινήτων. Φιλοδοξούμε να γίνουμε σύντομα το taxibeat των συνεργείων αυτοκινήτων. Αν βρεις 2 λεπτά μπες στο autoduder.com και ρίξε μία ματιά:) Αν δεις κάτι ωραίο και χρήσιμο και θες να κάνεις ένα share ή comment στο FB για εμάς ακόμα καλύτερα!!
Σε ευχαριστώ πολύ. Νίκος
https://www.autoduder.com/#search_by_manufacturer
Απάντηση: Αποτελεί τιμή για οικονομική στήλη να αποτελεί σημείο αναφοράς δημιουργικών οικονομικά ανθρώπων…
Του Κώστα Στούπα
capital.gr
