Παράγκα μέχρι πριν λίγο καιρό λεγόταν η χειραγώγηση των ποδοσφαιρικών αγώνων από συγκεκριμένη μερίδα παραγόντων. Προς όφελος ομάδων.
Η μεταμεσονύχτια απόφαση του αθλητικού εφέτη δικαστή να ευνοηθεί σκανδαλωδώς ο εκλεκτός της κυβέρνησης Ιβάν Σαββίδης με τον ΠΑΟΚ δεν είναι παρά η συριζέϊκη εκδοχή της παλιότερης πολίτικο- οικονομικής διαπλοκής Βαρδινογιάννη, Κοσκωτά, Κόκκαλη, Μπέου, Μαρινάκη με τις κυβερνήσεις. Μόνο που τώρα όλη η χώρα έχει γίνει μια παράγκα.
Ο χτεσινός αθλητικός, τακτικός δικαστής, με τη σκανδαλώδη απόφασή του δύσκολα θα πείσει και τον πιο φανατικό Παοκτζή ότι δεν χάρισε τους 3 βαθμούς, την πειθαρχική ποινή τού κεκλεισμένων των θυρών και τον ετεροχρονισμό του προστίμου που είχαν επιβληθεί στους Θεσσαλονικείς από τον πρωτοβάθμιο δικαστή. Ο οποίος είχε εφαρμόσει κατά γράμμα τους κανονισμούς της ΕΠΟ για την επίθεση κατά του προπονητή του Ολυμπιακού στο ματς που δεν έγινε πριν από δυο βδομάδες!
Και δύσκολα θα εξηγήσει σε κάθε Έλληνα πολίτη ο εφέτης δικαστής, αλλά και όλο το πολιτικο-δικαστικό σύστημα, πώς γίνεται για κάθε Έλληνα πολίτη η έφεση (άσε η δίκη) να εκδικάζεται και να ολοκληρώνεται σε μήνες και χρόνια. Πώς γίνεται αυτή η ποδοσφαιρική υπόθεση να εκδικάζεται και να κρίνεται ως έφεση σε μια βδομάδα (!) την ώρα που οι σοβαρές υποθέσεις παίρνουν χρόνο!
Δύσκολα θα εξηγήσει ο δικαστής πώς σε 12 ώρες κατάφερε και έβγαλε μια τόσο… πολύπλοκη απόφαση για μια υπόθεση που είναι σαφέστατη από τον κανονισμό και που κρίνει το πρωτάθλημα. Και πώς κατάφερε το δικαστικό όργανο της ΕΠΟ και συνεδρίασε Σάββατο μέχρι τα ξημερώματα της Κυριακής στην Ευελπίδων (ωραίο θέατρο), την ώρα που για πάρα πολύ σοβαρές υποθέσεις τα δικαστήρια δεν λειτουργούν τα Σαββατοκύριακα!
Δύσκολα θα πείσει ότι ακόμα και αν ο ίδιος έβγαλε την απόφασή του στις μία μετά τα μεσάνυχτα της Κυριακής, την ανακοίνωσε κιόλας εκείνη την ώρα! Τη στιγμή που οι δικαστές που εργάζονται στο σπίτι τους και βγάζουν τις αποφάσεις ακόμα και νυχτιάτικα, δεν νοείται να τις ανακοινώνουν πριν τη Δευτέρα που φτάνουν στην υπηρεσία τους στα δικαστήρια!
Δύσκολα θα πείσει και τον πιο καλοπροαίρετο αφελή, ότι η σπουδή στην έκδοση και ανακοίνωση της απόφασής του είναι άσχετη με το συμφέρον του ΠΑΟΚ να ανοίξει νυχτιάτικα τα εκδοτήρια των εισιτηρίων για τον χτεσινό αγώνα με την ΑΕΚ. Αγώνα που θα γινόταν σε άδειες κερκίδες με την προηγούμενη δικαστική απόφαση!
Ο δικαστής αυτός που έχει δηλώσει πρόσφατα ότι ο κανονισμός των αγώνων «είναι της πλάκας», όχι μόνο συνεχίζει και δικάζει με βάση αυτόν τον κανονισμό, αλλά βγάζει και ανάποδες αποφάσεις για τις ίδιες ακριβώς παραβιάσεις του κανονισμού σε άλλους αγώνες! Όπως έκανε πέρυσι με τον ΠΑΟ (προφανώς επί παράγκας Μαρινάκη), πράγμα που λησμόνησε φέτος επί παράγκας Σαββίδη!
Η διαφορά είναι ότι η παράγκα παράγκα Σαββίδη, απ’ έξω γράφει με κεφαλαία γράμματα ΣΥΡΙΖΑ. Και είναι ελάχιστοι σ αυτή τη χώρα που πιστεύουν ότι η σκανδαλώδης προχτεσινή απόφαση του εφέτη δικαστή προήρθε από τη δική του κρίση και όχι από υποβολή της κυβέρνησης. Γιατί, είναι πολλά τα λεφτά και τα συμφέροντα που παίζει η κυβέρνηση με τον ολιγάρχη εκ Ρωσίας και την μυστηριώδη περιουσία του, που εξάπτει την περιέργεια και του Αμερικανού πρεσβευτή!
Το αποδεικνύουν οι κατ εξακολούθηση χαριστικές αποφάσεις και οι σκανδαλώδεις τροπολογίες στη Βουλή για τη ΣΕΚΑΠ, η ομολογημένη αγαθοεργία Σαββίδη υπέρ του Παππά στις άδειες της τηλεόρασης, οι χαριστικές πράξεις, με τις οποίες έχει αποκτηθεί το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, η κωλυσιεργία με τα λαθρεμπορικά πλοία που έχουν πιαστεί με φορτία τσιγάρων ΚΑΙ της ΣΕΚΑΠ και ο ξαφνικός έρωτας των άμπαλων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, και του πρωθυπουργού, για τον ΠΑΟΚ.
Ο ΠΑΟΚ είναι πολύ μεγάλη ομάδα. Και δεν χρειάζεται σπρώξιμο από καμιά κυβέρνηση και κανέναν δικαστή για να κερδίζει. Η στάση του δικαστή και του ιδιοκτήτη του, καθώς και της κυβέρνησης προσβάλλει κάθε ψυχωμένο οπαδό του. Ένας γενναίος μέτοχος να έπαιρνε την απόφαση και θα την πέταγε στα σκουπίδια δηλώνοντας ότι ο ΠΑΟΚ είναι μεγάλη ομάδα για να κερδίζει πρωταθλήματα έξω από τα γήπεδα.
Οι άλλες παράγκες.
Φυσικά, η παράγκα δεν περιορίζεται εδώ. Γιατί με ένα μεγάλο κομμάτι του λαού πιστεύει ότι με κανόνες παράγκας λειτουργεί ένα μέρος του δικαστικού κόσμου, που ανακαλύπτει κουκουλοφόρους κατήγορους, χωρίς να αξιολογεί με τη δέουσα σοβαρότητα τις καταθέσεις τους. Και απορεί πώς επί συγκεκριμένων κυβερνήσεων τα μνημόνια και οι σφαγές εισοδημάτων κρίνονταν από την ανεξάρτητη δικαιοσύνη νόμιμα, ενώ επί άλλων κυβερνήσεων, παράνομα.
Αλλά, με κανόνες παράγκας λειτουργούν σχεδόν όλα τα κόμματα, που επιφυλάσσουν προνόμια για τους εαυτούς τους και τους βουλευτές τους, σε επιδόματα και απολαβές και επιχορηγήσεις. Αλλά και στη δικαστική μεταχείριση του πολίτικού τους προσωπικού. Που απολαμβάνει μιας εξωφρενικής ασυλίας, σε αντίθεση με τους πολίτες.
Ως παράγκα λειτουργούν και πολιτικοί αρχηγοί στο πολιτικό παιχνίδι εξουσίας.
Σαν τον κ. Θεοδωράκη, που συναντιέται σήμερα με τον πρωθυπουργό, μετά από πρόσκληση του κ. Τσίπρα, δήθεν για το Συμβούλιο Εξωτερικής πολιτικής.
Ενώ στην πραγματικότητα ο μεν κ. Θεοδωράκης ψάχνει στέγη και κόμμα, αφού το δικό του έχει εξαφανιστεί από τις προτιμήσεις των ψηφοφόρων, ο δεν πονηρός κ. Τσίπρας ψάχνει τις ψήφους του Ποταμιού στη Βουλή για το Μακεδονικό, προσφέροντας έτσι τη δυνατότητα στον κ. Καμμένο να φανεί ήρωας και πατριώτης στα μάτια των επίσης εξαφανισμένων οπαδών του. Μπας και ξαναεκλεγεί.
Με κανόνες παράγκας λειτουργεί η κυβέρνηση ως προωθητικός κριός των συμφερόντων σχεδόν όλων των Ελλήνων βιομηχάνων και κεφαλαιούχων που ορκίζονται αίφνης στο όνομα του κ. Τσίπρα! Αφού κάθε νόμος είναι και μια σφαλιάρα στο κεφάλι του εργάτη.
Αλλά, και ως προωθητής των συμφερόντων των δανειστών, των Γερμανών, των Αμερικανών, της Κομισιόν, που πίνουν νερό στο όνομά του! Αφού δε χαλάει χατίρι χωρίς καμιά αντίσταση.
Σαν παράγκα λειτουργούν η Υγεία, η Παιδεία, ο Πολιτισμός, τα έργα, οι συγκοινωνίες, το Δημόσιο, τα Ταμεία, η οικονομία. Στα όργια της τοπικής αυτοδιοίκησης. Όπου και να κοιτάξεις, όποια πέτρα και να σηκώσεις, από κάτω είναι μια παράγκα. Μικρή ή μεγάλη.
Σαν παράγκα λειτουργούν η δημόσια ασφάλεια και η Άμυνα.
Η μεν πρώτη είναι μια εξόφθαλμη χαριστική Αρχή υπέρ καθενός που θα χρησιμεύσει μια μέρα σαν πέμπτη φάλαγγα του ΣΥΡΙΖΑ αν βρεθεί στην αντιπολίτευση. Αυτοί θα κάνουν αντιπολίτευση στους δρόμους και στις καταλήψεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα μιλάει και θα γελάνε και οι πέτρες.
Το θλιβερό και επικίνδυνο, όμως, είναι ότι με παράγκα μοιάζει το στράτευμα. Παράγκα στην κυριολεξία, όχι στη διαπλοκή. Ρημάδι αγωγής και εκπαίδευσης και πειθαρχίας.
Με όλη την ειλικρινή κατανόηση στους γονείς των αιχμάλωτων αξιωματικών, τις μέρες που υπηρετούσαμε στον ελληνικό στρατό, αν έπεφτες στα χέρια των Τούρκων στη διάρκεια περιπολίας, θα περνούσες στρατοδικείο. Δεν θα ήσουν ήρωας.
Αν παρέδινες τον οπλισμό σου θα περνούσες στρατοδικείο. Δεν θα ήσουν ήρωας. Κι εμένα η μάνα μου, που δεν είχε άλλον, αν μάθαινε ότι πιάστηκα αιχμάλωτος χωρίς αντίσταση δεν θα’ θελε να με ξαναδεί στα μάτια της. Και κανείς δεν μπορεί να πει ότι δεν μ αγαπούσε. Αλλά, μ’ αγαπούσε όρθιον.
Η χώρα είναι σε διαρκή κατηφόρα. Ηθικά, κοινωνικά, οικονομικά, πολιτιστικά. Και δεν έχει πιάσει πάτο ακόμα.
Οι παράγκες αλωνίζουν σε κάθε επίπεδο. Και θα πληθαίνουν και θα αποθρασύνονται όσο πλησιάζουν οι εκλογές. Όπου θα γίνουν όργια. Μ αυτές, αλλά και με καινούργιες.
Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης
liberal.gr