Όσοι από σας αναρωτιέστε που το πάει ο Πάνος Καμένος μ’ αυτές τις διαφοροποιήσεις του, τις διαφορετικές εκτιμήσεις του, τις εξαφανίσεις και επανεμφανίσεις του, μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία: Ετοιμάζεται να ‘’την κάνει’’ με ελαφρά πηδηματάκια από τον υπουργικό του θώκο και –δίχως να ρίξει την κυβέρνηση- να πορευτεί προς τις εκλογές με άλλη ατζέντα απ’ αυτήν του ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης μην τολμήσετε καν να πιστέψετε ότι πρόκειται για κάποιο καταχθόνιο Καμενικό σχέδιο που θα υλοποιηθεί ερήμην του Αλέξη. Τουναντίον, τα δυο συνεταιράκια τα έχουν συμφωνήσει μια χαρά, απλώς δεν ξέρουμε ακόμα με ποια αφορμή θα γίνει και σε ποια χρονική στιγμή.

Αυτή η σταδιακή αποστασιοποίηση του Π. Καμένου από τον κυρίαρχο κυβερνητικό εταίρο, δεν είναι ούτε τυχαία, ούτε προϊόν κάποιας διαφορετικής οπτικής πάνω στα ανοιχτά εθνικά ζητήματα. Η αρχή μπορεί να έγινε με το Μακεδονικό, να βρήκε ιδανική συνέχεια με το επεισόδιο του Έβρου, όμως η βάση της σταδιακής –δήθεν- απομάκρυνσης των δύο εταίρων είναι πολύ ταπεινότερη. Την επέβαλαν οι ποταπές και μικροπρεπείς δημοσκοπήσεις που δημοσιεύονται κάθε Κυριακή και δείχνουν κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ και εξαΰλωση των ΑΝΕΛ.

Εν’ όψει εκλογών, ο Καμένος θα επιστρέψει στην παλιά καθαρόαιμη ακροδεξιά εθνικολαϊκή του ρητορεία, μπας και καταφέρει να τσιμπήσει κανέναν ψήφο από την δεξαμενή όσων κατέβηκαν στα συλλαλητήρια για την Μακεδονία. Και ο Αλέξης, θα κάνει την προεκλογική του εκστρατεία δίχως το ΑΝΕΛικό βαρίδι, που όσο να ‘ναι δημιουργεί μιαν ιδεολογική σύγχυση στο ακραιφνές ΣΥΡΙΖΑϊκό ακροατήριο του. Διότι αν δεν το καταλάβατε, όσο θα πλησιάζουμε προς την κάλπη, τα δυο κυβερνητικά κόμματα θα ξεχάσουν τον τρόπο που άσκησαν την εξουσία και θα επιστρέψουν στις αρχαϊκές πολιτικές τους μήτρες: Ο Αλέξης θα γίνεται όλο και πιο αριστερός, ο Πάνος όλο και πιο δεξιός.

Βεβαίως, υπάρχουν διάφορες αδιευκρίνιστες λεπτομέρειες που συνοδεύουν αυτό το χαριτωμένο σχεδιάκι. Θα φύγει μόνο ο Πάνος από υπουργός ή όλα τα στελέχη των ΑΝΕΛ; Θα μπορέσει να κρατηθεί μια αμιγώς ΣΥΡΙΖΑϊκή κυβέρνηση μ’ αυτό τον τρόπο ή μόλις γίνει η έξοδος θ’ αρχίσει να ξηλώνεται το πουλόβερ από σημεία που σήμερα δεν υποψιαζόμαστε καν; Επίσης, μήπως μια τέτοια κίνηση αντί να βοηθήσει τους δύο, αποσαρθρώσει όση λαϊκή υποστήριξη τους έχει μείνει πυροδοτώντας εξελίξεις που σήμερα δεν μπορούμε να προβλέψουμε; Διότι όλο αυτό θα είναι τόσο κυνικό, υποκριτικό και απροκάλυπτο, που ο κόσμος θα γελάσει. Και το γέλιο καμιά φορά είναι πολιτικά θανατηφόρο. Δεν μπορώ να δώσω απαντήσεις στις ερωτήσεις αυτές. Εξάλλου, αυτά που ζούμε γύρω μας και μέσα στην χώρα, μας έχουν επαρκώς πείσει πως οι εξελίξεις είναι τόσο απρόβλεπτες που κάθε σχεδιασμός φλερτάρει με την ασυναρτησία. Ας είναι.

Πάντως ένα είναι βέβαιο. Οι δυο συνέταιροι έχουν αποφασίσει ότι θα πάμε ως το τέλος της κυβερνητικής θητείας με υπουργό άμυνας τον Φώτη. Θα σας γελάσω αν αυτό είναι καλό ή κακό…