Υψηλοί τόνοι, συγκρουσιακό κλίμα χθες στη Βουλή, κατά την συζήτηση για σύσταση προανακριτικής που ζητούσε η ΝΔ για Ξανθό – Πολάκη – Κουρουμπλή.
Ωστόσο η ζέουσα επικαιρότητα επέβαλε το δικό της στίγμα, με αποτέλεσμα το καθεαυτό αντικείμενο της συζήτησης να διολισθήσει σε δεύτερη μοίρα.
Ο κ. Τσίπρας απαντώντας στις κατηγορίες προφασίστηκε ότι δεν συνεργάζεται με την ακροδεξιά. Προφανώς επειδή ο ίδιος έχει δώσει άφεση στον κ. Καμμένο χαρακτηρίζοντάς τον ως ανήκοντα στην «πατριωτική Κεντροδεξιά».
Ουδόλως αφορά την στήλη, καθώς δεν εντρυφεί στα επιφαινόμενα. Στον καταμερισμό της πολιτικής γεωγραφίας ο κ. Καμμένος εκλαμβάνεται ως ακροδεξιός ενώ ο Τσίπρας ως αριστερός.
Όμως τα δύο κόμματα είναι σιαμαία στο πολιτιστικό τους υπόβαθρο. Βαθιά λαϊκίστικα, κραυγαλέως συνθηματικά, και με ελλείπουσα πολιτική ηθική – με την έννοια ότι δεν έχουν αναλλοίωτες και ανεξίτηλες κόκκινες πολιτικές γραμμές που να καθορίζουν δεσμευτικά την πορεία τους. Αυτό έχει φανεί εκπάγλως κατά τα δυόμισι τελευταία χρόνια, όπου προς ευτελισμόν των δικών τους γενναίων διακηρύξεων, έγιναν οι πιο πειθήνιοι, σε αυτούς που χαρακτήριζαν ως κατακτητές.
Ο πρωθυπουργός στη Βουλή διέπραξε επίσης το ανοίκειο: Προσομοίασε την παρούσα κατάσταση της έντασης με την Τουρκία (του εμβολισμού του πλοίου μας και της αιχμαλωσίας των στρατιωτικών μας χωρίς ελληνική απάντηση), με εκείνη την τραγική των Ιμίων του 1996. Σαφώς αποσκοπούσε σε μικροπολιτικές εντυπώσεις αλλά εξέπεμψε την εικόνα ότι υπολείπεται σε επίγνωση του βάρους των γεγονότων.
Κομπορρημονών π.χ. δήλωσε ότι εδώ και τρία χρόνια έχει η χώρα έχει ανακτήσει το ρόλο που της αναλογεί.
Προς επίρρωση ανέφερε το γεγονός ότι είχε τη δυνατότητα μετά τον εμβολισμό του ελληνικού πλοίου, να επικοινωνήσει με τον τούρκο πρωθυπουργό, ενώ εξομοίωσε την αμερικανική παρέμβαση του 1996 με την τωρινή δήλωση Tusk! (Εκείνο βέβαια που δεν είπε είναι ότι προσπάθησε να επικοινωνήσει με τον Erdogan, αλλά ο τούρκος Πρόεδρος δεν ανταποκρίθηκε και παρέπεμψε το θέμα στον πρωθυπουργό του).
Το θέμα δεν είναι μόνο αν η σύγκριση με τα τότε Ίμια είναι ανοίκεια. Το μείζον πρόβλημα είναι πως είναι ανιστόρητη.
Να θυμίσουμε ότι τότε η Ελλάδα έχασε στρατευμένα παιδιά της, ο στόλος βγήκε στο Αιγαίο και οι δύο χώρες βρέθηκαν στο χείλος της πολεμικής σύγκρουσης. Η παρέμβαση των ΗΠΑ αποκλιμάκωσε την ένταση και αποσόβησε τον πόλεμο (το καλώς ή κακώς δεν ανταποκριθήκαμε δυναμικά, εναπόκειται στην υποκειμενική κρίση και γνώμη του καθενός).
Ωστόσο οι ειρηνιστές της Αριστεράς όπως ο κ. Τσίπρας, θα έπρεπε να αναγνωρίζουν ότι φτάσαμε προ του πολέμου. Και με αμερικανική παρέμβαση αυτός απεφεύχθη.
Ούτως ή άλλως είναι ανεπίγνωστη η εξομοίωση που έκανε!
Τι σημαντικό είπε ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου; Προέβη σε μία τυπική συνήθη δήλωση, σύμφωνα με την οποία «τα κράτη – μέλη της ΕΕ θεωρούν ότι η τουρκική στάση είναι αντίθετη προς το Διεθνές Δίκαιο και υπονομεύει τις σχέσεις καλής γειτονίας.
Απηύθυνε έκκληση προς την Τουρκία να βάλει τέλος στην προκλητική της συμπεριφορά καθώς είναι κυριαρχικό δικαίωμα της Κύπρου να ερευνά και να εκμεταλλεύεται τους φυσικούς πόρους της, καλώντας την να διατηρήσει τη δέσμευσή της για σχέσεις καλής γειτονίας με τα κράτη της ΕΕ. Είχε αφήσει δε να εννοηθεί από την στάση της Τουρκίας θα εξαρτηθεί το αν θα πραγματοποιηθεί η Σύνοδος Κορυφής Ε.Ε. – Τουρκίας, στη Βάρνα Βουλγαρίας. (και ο Erdogan… τρόμαξε!).
Βέβαια αυτό μπορεί να κάνει η Ε.Ε. αυτό έκανε. Προστέθηκε και αυτή η δήλωση στα εκατοντάδες ψηφίσματα του ΟΗΕ για το Κυπριακό!. Πακέτο ολόκληρο…
Κατά τα άλλα ο κ. Τσίπρας μίλησε ξανά για σκάνδαλο 23 δισ. στη φαρμακευτική δαπάνη.
Πόθεν εξάγεται το ποσό αυτό δεν έχει πιστοποιηθεί από την καταγγέλλουσα κυβέρνηση.
Καταρχάς, αν η Novartis στοίχισε 3 δισ. πού διοχετεύτηκαν τα υπόλοιπα; Γιατί δεν εντοπίζονται; Σε ποιες εταιρίες;
Και αν η συνολική δαπάνη ήταν 35 -37 δισ. τι πουλούσαν οι εταιρίες, ώστε να έχουν προμήθεια 23 δισ.; Άδεια κουτιά με αέρα;
Το σημαίνον είναι ότι η κυβέρνηση του «όλα στο φως» και του «τέρμα στο σκοτάδι» (δίκην Μένιου), αρνήθηκε την σύσταση προανακριτικής επιτροπής για τους κ. Ξανθό – Πολάκη – Κουρουμπλή.
Ακόμα και αν ήταν φτηνός αντιπερισπασμός της ΝΔ για τη Novartis, όπως ερμήνευσε ο πρωθυπουργός, γιατί δεν συναίνεσε, ώστε οι τρεις να αναδυθούν πάλλευκοι και αμόλυντοι, όχι μόνον πέραν πάσης κατηγορίας, αλλά και πάσης υποψίας;
Ας μην έχει ψευδαισθήσεις η κυβερνητική πλευρά. Όπως και για τη Novartis, ό,τι και να εξαχθεί ως συμπέρασμα από την προανακριτική επιτροπή ή από τη Δικαιοσύνη, θα υπάρχει πάντα ένα βαθύ τμήμα του λαού, του οποίου η γνώμη περί μη αθωότητας των εμπλεκομένων είναι παγιωμένη.
Το ίδιο θα παραμείνει θεριεμένη η υποψία και για τους νυν τρεις κυβερνητικούς, αλλά και για την κυβέρνηση που το απέφυγε.
Κάποιοι επιφανείς βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ εκμυστηρεύτηκαν στο liberal την άποψη ότι ήταν λάθος της κυβέρνησης να μην εντάξει τον κ. Κουρουμπλή στη Novartis. Έτσι δεν θα έδινε χθες την εικόνα ότι συγκαλύπτει τα στελέχη της, με συνέπεια να καθίσταται ευάλωτη στην κατηγορία της συγκάλυψης.
Κατά τα άλλα η συζήτηση ξέφυγε σε κατηγορίες περί διορισμών, τη στιγμή που και ο ΣΥΡΙΖΑ – προς έκπληξίν μας -δεν είναι άμωμος αυτών.
Δεν συμψηφίζουμε , δεν μας αφορά κάτι τέτοιο.
Απλώς καταδεικνύεται ότι στους ανέμελους καιρούς της δανεικής, δανειακής και επιδοτούμενης ευημερίας όλοι μετήλθαν παρομοίων μεθόδων, ο καθείς στο μέγεθός του – αν και ο τότε ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ υπέρ του μεγέθους του.
Ήταν μικρό και συμπαθητικό (χωρίς ειρωνική νότα αυτό) κόμμα, βρισκόταν μεταξύ κοινοβουλευτικής φθοράς και αφθαρσίας στο όριο του 3%, και όλοι ήταν ευπροσήγοροι απέναντί του.
Πάντως, υποκειμενικά κρίνοντας, το high light της συζήτησης ήταν η ακροτελεύτια των ομιλιών, αυτή του κ. Τζανακόπουλου, όπου υπερηφανεύτηκε για την αποκλιμάκωση – κατ’ αυτόν – των επιτοκίων των ομολόγων. Κατά πως φαίνεται, κάναμε τις αγορές του καζινοκαπιταλισμού… να χορεύουν!
Του Γιάννη Σιδέρη
liberal.gr