clara5656 – pixabay

του Μιχάλη Χαιρετάκη

Το μυστικό είναι καλά κρυμμένο, και η ουσία του βρίσκεται στην επίσκεψη Ερντογάν στην Ελλάδα λίγο καιρό πριν. Ενας πανίσχυρος, μετά ένα αμφιλεγόμενο πραξικόπημα, πανέξυπνος ηγέτης, επισκέπτεται μια χώρα που η συστηματική οικονομική λεηλασία απο τους δήθεν συμμάχους της, την έχει εξαθλιώσει οικονομικά και διοικητικά την έχει μετατρέψει σε προτεκτοράτο των ισχυρών της δύσης.

Ο λόγος άγνωστος, σίγουρα όμως δεν ήρθε στα πλαίσια κάποιας εθιμοτυπικής επίσκεψης , ούτε για να αγοράσει πιπεριές και φασόλια , όπως έλεγε κάποτε ο δικηγόρος των offshore για την επίσκεψη με τον Παππά στη Βενεζουέλα. Δε θα μιλήσω για συνωμοσίες και μυστικά σχέδια, η λογική λέει οτι ο ισχυρός οταν επισκέπτεται τον αδύναμο, έρχεται πάντα για να πάρει και όχι για να δώσει. Ακόμα και αν δώσει κάτι, θα το πάρει πολλαπλάσιο, γιατί δεν έρχεται επειδή σε συμπόνεσε, αλλά επειδή είδε την ανάγκη σου ή την αδυναμία σου και θέλει να την εκμεταλλευτεί.

Ο Ερντογάν λοιπόν, ήρθε για να πάρει, το ζήτησε και είτε το πήρε είτε εισέπραξε ενα ξεκάθαρο όχι ή και μια πιο αρνητική χλιαρή αντίδραση απο τους κυβερνώντες.

Στη δεύτερη περίπτωση, οταν βλέπεις οτι κάποιος σου ζητάει εδαφικά ή κυριαρχικά σου δικαιώματα και εσύ αρνείσαι, γνωρίζεις οτι αργά ή γρήγορα θα προσπαθήσει να υλοποιήσει τα σχέδια του, οπότε προετοιμάζεις το λαό που κυβερνάς και ταυτόχρονα προσπαθείς να διαμορφώσεις συμμαχίες και συνθήκες που θα σε βοηθήσουν να αποτρέψεις το κακό που έρχεται. Αυτό δεν το είδαμε να γίνεται πάντως.

Στην πρώτη περίπτωση, έχεις απλά συμφωνήσει στο μέγεθος της ενδοτικότητας και του δωσιλογισμού σου απέναντι στον ισχυρό της περιοχής και ολα αυτά που έρχονται στη συνέχεια είναι ένα κακοπαιγμένο θέατρο εντάσεων που θα επιβεβαιώσει το νέο status quo που προσυμφωνήθηκε και ξεδιπλώνεται σιγά σιγά.

Ο μνημονιακός, δήθεν “αριστερός” ηγέτης που αναρωτιόταν δημόσια το Σεπτέμβριο του 2015 “Ποιά σύνορα; ¨Εχει σύνορα η θάλασσα και δεν το ξέραμε;” καλείται να υπερασπιστεί (;) τα θαλάσσια σύνορα που ο ίδιος αμφισβητούσε και την εδαφική ακεραιότητα μιας εξαθλιωμένης χώρα.

Ολοι θυμόμαστε όλοι τα λόγια του Τάσσου Παπαδόπουλου για τη μικρή Κύπρο. “Παρέλαβα κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο. Δεν θα παραδώσω «κοινότητα» χωρίς δικαίωμα λόγου διεθνώς και σε αναζήτηση κηδεμόνα. Και όλα αυτά έναντι κενών, παραπλανητικών, δήθεν, προσδοκιών. Έναντι της ανεδαφικής ψευδαίσθησης ότι η Τουρκία θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της.”

Περιμένει κανείς οτι ο Τσίπρας θα ακολουθήσει τα χνάρια του Τάσσου Παπαδόπουλου; Η λογική και οι πράξεις δείχνουν το αντίθετο. Ενδοτικότητα και υποχωρήσεις απο τις εθνικές θέσεις, στις μέχρι τώρα συναντήσεις με τα γειτονικά κράτη και λογική να κλείσουν γρήγορα, όπως όπως ανοιχτά θέματα δεκαετιών.

Η συμπεριφορά πάντα κουτοπόνηρη, προσπαθώντας κάθε φορά να σερβίρει στον ελληνικό λαό που κυβερνά, μια εικονική πραγματικότητα, ενώ ακόμα και στις περιπτώσεις που εξόφθαλμα φαίνεται το ψέμα, έρχονται κάθε φορά απαντήσεις που θυμίζουν τη φράση-ανέκδοτο “δεν είναι αυτό που νομίζεις”

Για να εξηγούμαστε, σοβαρή στρατηγική και διπλωματία απο αυτούς που βλέπετε στο παρακάτω βίντεο δεν μπορει να περιμένει κάποιος.

Αυτοι είναι ικανοί να παίζουν μόνοι τους στο γήπεδο και να βάλουν αυτογκόλ. Δεν είναι θέμα ανοργανωσιάς μόνο, είναι θέμα ανικανότητας και άγνοιας. Αυτός που δεν έμαθε τόσα χρόνια στα θρανία οτι η στροφή 360 μοιρών σε γυρίζει στην ίδια κατεύθυνση, αυτός που ψάχνει υδατάνθρακες στο Αιγαίο, αυτός που πιστεύει οτι η καριέρα είναι χολέρα σίγουρα δεν γνωρίζει απο στρατηγική. ¨Οταν μάλιστα οι σύμβουλοι έχουν επιλεγεί όχι με αξιοκρατικά αλλά κομματικά και παρεϊστικα κριτήρια μην περιμένετε επιτυχίες.

Είδαμε τις τουρκικές φρεγάτες να φτάνουν έξω απο την Εύβοια σε επίδειξη δύναμης, την τουρκική ακτοφυλακή να έχει αποκλείσει τα Ιμια και να εμβολίζει ένα άοπλο σκάφος, το καμάρι της ελληνικής ακτοφυλακής, που είχε στείλει σύμφωνα με τη λογική του παραλόγου η ελληνική πλευρά για να παρακολουθεί τα γεγονότα σε μια πολύ επικίνδυνη περιοχή.

Η ένταση τώρα κλιμακώθηκε ακόμα παραπάνω με τη σύλληψη 2 Eλλήνων στρατιωτικών στον ¨Εβρο. Ξανά πάλι η αποτυχημένη προσπάθεια των κυβερνώντων και των καθεστωτικών ΜΜΕ, να υποβαθμίσουν αρχικά το γεγονός, να μας καθησυχάσουν, οτι όλα είναι ελεγχόμενα και γίνονται συζητήσεις και οτι οι στρατιωτικοί μας δεν κατηγορούνται για κατασκοπεία. Χθές παρακολουθήσαμε την απόλυτη σύγχυση και τον τραγέλαφο ΑΠΕ-ΜΠΕ να διαψεύδει την ΕΡΤ που ανασκεύασε την αρχική της πληροφορία και μίλησε για κατηγορία κατασκοπείας για να εξαφανίσει στη συνέχεια την είδηση.

¨Οπως δείχνουν τα πράγματα έχουμε να διαλέξουμε μεταξύ δύο σεναρίων. Είτε αυτό της προχειρότητας και της ανικανότητας είτε αυτό της απύθμενης ψευτιάς και του δωσιλογισμού. Και στις δύο περιπτώσεις η συνέχεια θα είναι μια εθνική τραγωδία που ενώ ήδη έχει αρχίσει να διαφαίνεται, οι κυβερνώντες έχουν επιλέξει να στηρίξουν τη μπάντα που συνεχίζει να παίζει τη μουσική της καθεστωτικής προπαγάνδας και ο ελληνικός Τιτανικός προχωράει ακάθεκτος προς το παγόβουνο Ερντογάν.

Πηγή

Share.