Κατάντησαν βαρετοί. Και οι ίδιοι και τα “προικιά”, που έβγαλαν από τα μπαούλα. Αυτοί ήταν και τελείωσαν. Τι έχουμε να δούμε από εδώ και πέρα;
Ένα – δυο θεάματα ακόμη, ίδιας ποιότητας όπως το “φέσι” Novartis με σενάρια κάποια χοντρά δανεικά από κρατικοδίαιτους και διαπλεκόμενους σε όλους τους χώρους και όλα τα επίπεδα.
Μίζες όμως και βαλίτσες, που να “νοστιμίζουν” τις ώρες του καναπέ και της τηλεόρασης…, δεν θα δούμε.
Η ποιότητα θα είναι η ίδια. Ελεγχόμενα πυροτεχνήματα χωρίς να “χυθεί αίμα”. Χωρίς να δούμε ανάποδο κρέμασμα ή γκιλοτίνες στο Σύνταγμα.
Γιατί; Γιατί ξεκίνησαν ήδη τα λαϊκά “πολιτικά προξενιά”.
“Προξενιά” τόσο μέσα στις ίδιες “γειτονιές” όσο και στις “παλιές” και “νέες”, μεγάλες και μικρές… γειτονιές.
Και αυτά δεν γίνονται με γροθιές και κλωτσιές… Θέλουν συνταγές. Και θα τις αντιγράψουν από την ελεεινή “μαγειρική” της φαύλης μεταπολίτευσης.
Οπότε πάμε σε εκεχειρία… νέων (ουσίας) σκανδάλων. Κάτι μηνύσεις, από εδώ και από εκεί, δεν είναι άξιες λόγου. Σύντομα θα ξεχασθούν. Και με άγνωστη κατάληξη.
Στη σκανδαλολογία λοιπόν όσοι περιμένουν ξεκατινιάσματα… ή εποχές “πάμπερς” και Τσοχατζόπουλου θα απογοητευθούν.
Και πάμε στο σήριαλ καυγά και γκρίνιας Τσίπρα και Καμμένου.
Απογοήτευση και εδώ. Είναι τόσο μεγάλη η πολιτική φτώχεια και των δύο που δεν γίνεται να μην δουλεύουν τους ψηφοφόρους τους.
Η δε παρουσία Κουβέλη, στον ιδιόκτητο… χώρο Καμμένου, μοιάζει με την επίσκεψη του θείου στο σαλόνι της οικογένειας που οι πάντες βαριούνται να του πιάσουν κουβέντα… Έγινε για να γίνει. Θα ξεχαστεί γιατί δεν έχει καμία σημασία. Οπότε και εδώ ό,τι είδαμε, είδαμε…
Στην οικονομία τώρα.
Στα θέματα ανάπτυξης γυρίσαμε πίσω. Είμαστε μείον. Οι στρατιές των Αμερικανών και το “ιππικό” των Ελληνοαμερικανών που θα έμπαιναν καλπάζοντας με τις σάλπιγγες να μας παίρνουν τα αυτιά… μας τελείωσαν.
Ποιοι Αμερικανοί θα κάνουν επενδύσεις στην Ελλάδα αφού δεν έχουν τον δικό τους σύντροφο υπουργό. Και γιατί να έλθουν αφού η μοίρα τους ήταν συνδεδεμένη όχι με την Ελλάδα του Τσίπρα αλλά με τον βίο και την πολιτεία του δικού τους ανθρώπου… Του δοξασμένου Ελληνοαμερικανού υπουργού τους…
Άσε που με την παραίτηση του παίζεται… και η Αναπτυξιακή Τράπεζα που θα ήταν έτοιμη, τον Ιούνιο του 2018, για να μοιράζει λεφτά σε συντρόφους μαγαζάτορες και βιοτέχνες… Εάν με ρωτάτε πότε ακριβώς (δηλαδή πριν ή μετά την τέταρτη αξιολόγηση) δεν έχω απάντηση… Τα σχέδια ήταν ελληνοαμερικάνικα…
Οπότε τι μας μένει από το οικονομικό επιτελείο που θα μας φέρει την ανάπτυξη με έκρηξη κατά την φετινή Ανάσταση… Η Ανάσταση του 2017 δεν έπιασε τελικά… Μας ξέφυγε παρά την πρόβλεψη Τσίπρα…
Ο σύντροφος Τσακαλώτος που όμως είναι κάτι σαν “νοσηλευτής πρώτων βοηθειών” για τις ασθένειες του μνημονίου… Αλλά με περιορισμένες παρεμβάσεις και πρωτοβουλίες.
Αν τις ξεπεράσει υπάρχει ο σύντροφος Παππάς να τον επαναφέρει στην τάξη.
Τι καινούργιο λοιπόν να περιμένεις από πλευράς Οικονομικών. Αυτά είχαν να μας δείξουν, αυτά μας έδειξαν ως επικεφαλής του οικονομικού επιτελείου του “στρατευμένου” στην προκοπή της οικονομίας…
Στο Οικονομίας και Ανάπτυξης, στο Ναυτιλίας και στο Ενέργειας όχι μόνο ξέρουμε τι έχουμε και τι να περιμένουμε, αλλά θα πάμε και πολλά βήματα… πίσω.
Γιατί εκτός από τον τομέα Ενέργειας όπου τα προηγούμενα μας δείχνουν και τα μελλούμενα… στο Ναυτιλίας ούτε ευχητήρια κάρτα δεν θα διακινείται… μέχρι να ξεκαθαρίσει ο Κουρουμπλής με τα τραβήγματα του.
Και στο Οικονομίας και Ανάπτυξης πρέπει πρώτα να ενημερωθεί ο αντιπρόεδρος. Μετά να καθίσει να σκεφθεί (αφού μάθει τι δουλειά κάνει το Ανάπτυξης) προς τα πού θα βαδίσουμε για να μην χάσουμε την έκρηξη…
Αλλά το Πάσχα είναι κοντά. Θα προλάβουμε την Ανάσταση Τσίπρα που έχει τάξει και για το 2018;
Τι να περιμένουμε, λοιπόν, να δούμε από τον ΣΥΡΙΖΑ;
Και ποιος είπε ότι ξέρουν;
Εδώ δεν μπορούν να μάθουν… ποιες είναι οι συμμορίες των άπλυτων από τα Εξάρχεια. Τα προβλήματα της οικονομίας, της κοινωνίας και της παιδείας θα ανακαλύψουν;
Του Γιώργου Κράλογλου
capital.gr